Ολοκληρώθηκε το πρόγραμμα «ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΕ ΧΡΙΣΤΟ» του Ι.Ν. Αγίας Σοφίας Νέου Ψυχικού.
Ακολουθεί το αναλυτικό κείμενο με τις δράσεις του προγράμματος:
Το πρόγραμμα περιείχε όλα τα στοιχεία μιας χριστιανικής κατασκήνωσης εκτός από τη διανυκτέρευση. Το πρωί προσευχή, έπαρση σημαίας, αγιογραφικό, πρωινό και εξόρμηση. Στόχος μας ήταν πρωτίστως τα παιδιά να νιώθουν χαρούμενα και άνετα στο χώρο της Εκκλησίας αλλά και να διαπαιδαγωγηθούν με όσα καλά προσφέρει ο Θεός στον άνθρωπο. Έτσι λοιπόν, τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να μάθουν για τη δημιουργία του Θεού, τις αρετές που πρέπει να καλλιεργούν στη ζωή τους, να προσεύχονται, να πειθαρχούν, να κάνουν υποχωρήσεις, να μάθουν να χάνουν χωρίς να οργίζονται, να συνυπάρχουν και να μοιράζονται.
Αναλυτικότερα, επισκεφθήκαμε και προσκυνήσαμε στην Ιερά Μονή Βηθλεέμ στο Κορωπί όπου οι μοναχές μας υποδέχθηκαν εγκάρδια και μας κέρασαν διάφορα εδέσματα. Φιλοξενηθήκαμε σε ένα κτήμα και μάθαμε πώς εκτρέφονται οι μέλισσες, πώς δημιουργούν το μέλι και πώς το διαχωρίζουν οι άνθρωποι. Μάθαμε για τη σπορά και βγάλαμε πατάτες μέσα από το χώμα. Παίξαμε παιγνίδι με θέμα την ανακύκλωση. Πήγαμε στο Ολυμπιακό χωριό και ενημερωθήκαμε για τις δράσεις εθελοντισμού του συλλόγου «Νέα Γενιά», ξεναγηθήκαμε στο Αδριάνειο υδραγωγείο, μοναδικό στο είδος του, πότιζε όλη την Αθήνα. Ποτίσαμε λουλούδια, φυτέψαμε δέντρα και προσκυνήσαμε στον πρώτο αφιερωμένο ναό στους αγίους Κύριλλο και Μεθόδιο.
Ανεβήκαμε στην ανατολική Πάρνηθα μέσα στην άγρια φύση και συναντήσαμε άγρια ζώα. Περπατήσαμε στο βοτανικό μονοπάτι του Υμηττού. Κάναμε μικρή ορειβασία μέχρι το ανοιχτό εκκλησάκι της αναλήψεως. Επισκεφθήκαμε την Ιερά Μονή Καισαριανής και ξεναγηθήκαμε από τους υπευθύνους.
Η τελευταία ημέρα όμως ήταν αφιερωμένη στο παιγνίδι. Στο πάρκο Τρίτση, γύρω από τη μεγαλύτερη τεχνητή λίμνη της Αθήνας τα παιδιά τάισαν ό,τι ζωντανό υπήρχε, έπαιξαν αγωνίσματα ταχύτητας και στόχου, συζήτησαν όλοι μαζί στην ώρα της ομάδας και γύρισαν στον ναό για τον διαγωνισμό τραγουδιού. Καθώς περίμεναν οι γονείς έξω από το νεανικό κέντρο, τα παιδιά δάκρυζαν σιωπηλά για τον σύντομο αποχωρισμό και ευχήθηκαν να ξαναβρεθούν σύντομα διότι τέτοιες παρέες δεν πρέπει να χάνονται.
