“Δεν φοβάμαι το θάνατο. Το μόνο που μπορεί να μου προσφέρει είναι να με ξεκουράσει» είχε δηλώσει η Ικαριώτισσα γιαγιά ένα χρόνο πριν, οπως γράφει το neoskosmos.com.
Με αξιοπρέπεια, αρετή και μια ζωή γεμάτη από χαρές αλλά και βάσανα έφυγε σε ηλικία 104 ετών, σχεδόν αθόρυβα, η Ικαριώτισα γιαγιά Αγγέλα, η πιο ηλικιωμένη «νύφη» της Αυστραλίας, έχοντας δίπλα της τα παιδιά, τα εγγόνια και τα δισέγγονά της.
«Η μητέρα μου ήταν μια δυναμική, πεισματάρα, αλλά ταυτόχρονα ευαίσθητη γυναίκα που αγαπούσε τους ανθρώπους και τη ζωή. Με αξιοπρέπεια έζησε με αξιοπρέπεια έφυγε» λέει συγκινημένη η κόρη της, Σοφία Λυμπέρη, η οποία ταξίδεψε από την Ελλάδα για να βρίσκεται κοντά στην ηλικιωμένη μητέρα της και να της κλείσει τα μάτια.
Η Αγγελική Φράγκου, το γένος Πάπη, γεννήθηκε στο χωριό Περδίκι της Ικαρίας στις αρχές του προηγούμενου αιώνα και μετανάστευσε στην Αυστραλία το 1949, αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον στην ξενιτιά.
«Ήρθα νύφη με το αραβικό πλοίο ‘Μιρς’ και αφού παντρευτήκαμε με τον σύζυγό μου αποκτήσαμε δύο παιδιά και δουλέψαμε πολύ σκληρά για να εξασφαλίσουμε ένα καλύτερο μέλλον για την οικογένεια μας και εμάς τους ίδιους» είχε πει στον «Νέο Κόσμο» η γιαγιά Αγγέλα πριν από ενάμιση χρόνο γιορτάζοντας τα 103α γενέθλιά της.
Παρά τα χρόνια και τις χαρές που της χάρισε η Αυστραλία η αειθαλής Ικαριώτισα δεν έπαψε ποτέ να λατρεύει την Ελλάδα.
Η Αγγελική νεαρή όταν ήρθε «νύφη» στην Αυστραλία
«Ήταν δύσκολα τα χρόνια τότε και υπήρχε φτώχεια εδώ στην Αυστραλία. Ειδικά για τους μετανάστες ήταν πολύ δύσκολα. Ο σύζυγός μου αναγκαζόταν να κάνει όλες τις δουλειές για να τα βγάλει πέρα. Μην ακούς τι λένε μερικοί… Εμείς περάσαμε πολύ άσχημα τότε, δεν υπήρχαν χρήματα και υπήρχε πολύ ρατσισμός απέναντι στους Έλληνες και τους Ιταλούς που έκαναν όλες τις δύσκολες δουλειές που τους έδιναν οι Αυστραλοί.
«Είναι βάσανο μεγάλο οι δυο πατρίδες και όποιος δεν το έχει ζήσει δεν μπορεί να το καταλάβει. Είναι πίκρα όταν φεύγεις, αλλά όταν επιστρέφεις έστω και ως επισκέπτης στην πατρίδα είναι ευτυχία. Προσωπικά, αισθάνομαι τυχερή που, τουλάχιστον, κατόρθωσα και γύρισα στην Ελλάδα μας έστω τις λιγοστές αυτές φορές.
«Δεν θα ξεχάσω όταν ταξιδέψαμε στην πατρίδα το 1974 και αργότερα το 1989, τη χαρά και τον ενθουσιασμό που ένιωσα όταν πατήσαμε το πόδι μας εκεί, αν και οφείλω να ομολογήσω ότι ένιωσα μια γλυκιά χαρμολύπη και απογοητεύτηκα από την φτώχεια που είδα, αλλά χαίρομαι τόσο που τουλάχιστον αξιωθήκαμε να πάμε» είχε πει.
Η γιαγιά Αγγέλα έχασε τον σύζυγό της το 2006 σε ηλικία 90 ετών και όλα της τα αδέλφια και αδελφές δεν βρίσκονται πλέον εν ζωή.
Η γιαγιά Αγγέλα ζούσε μόνη στο δικό της σπίτι σε ένα μικρό προάστιο της Αδελαΐδας όπου την επισκέπτονταν ο γιος και τα εγγόνια της.
Παρά το προχωρημένο της ηλικίας της, η δραστήρια γιαγιά, καλλιεργούσε τον δικό της κήπο με φρούτα και λαχανικά, φρόντιζε το νοικοκυριό της και συχνά πυκνά χανόταν στον μαγικό κόσμο των βιβλίων που τόσο αγαπούσε γιατί όπως έλεγε, τις κρατούσαν την καλύτερη συντροφιά.
Με τις κόρες και τις εγγονές της
«Παρά το γεγονός πως η μητέρα μου δεν είχε ανώτερη μόρφωση, λάτρευε και είχε πάθος με τα γράμματα, την ιστορία, την αρχαιολογία ενώ μπορούσε ώρες ατελείωτες να συζητά για την πολιτική κατάσταση και τις εξελίξεις στην Ελλάδα που τόσο αγαπούσε και ποτέ δεν ξέχασε. Ο πόνος του ξεριζωμού ήταν μεγάλος και δεν νομίζω πως τον ξεπέρασε ποτέ», λέει η κόρη της Σοφία.
Όσο για τον θάνατο. Ποτέ δεν την φόβιζε.
«Καθόλου δεν τον φοβάμαι. Ίσα-ίσα, στην ηλικία που έφτασα εγώ, μόνο ένα πράγμα είναι ικανός να μου κάνει.
«Να με ξεκουράσει».
Η Αγγελική Φράγκου γεννήθηκε την 1η Νοεμβρίου 1914 και έφυγε πλήρης ημερών στις 19 Απριλίου 2019 σε ηλικία 104 ετών