Με την ευχή του Παναγιωτάτου Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ. Φιλόθεου, πραγματοποιήθηκε η 2η Συνάντηση της Σχολής Γονέων το Σάββατο 5 Οκτωβρίου 2024, στο Αμφιθέατρο του Εκπαιδευτικού και Πολιτιστικού Ιδρύματος «Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς» της Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης επι της οδού Νικολάου Πλαστήρα 65, με θέμα: “Η πνευματική άσκηση και η ασκητική της αγάπης στη σύγχρονη Οικογένεια”.
Ομιλητές ήταν ο π. Σπυρίδωνας Βασιλάκος Πρωτοπρεσβύτερος, Συγγραφέας και Εφημέριος του Ιερού Προσκυνηματικού Ναού Ευαγγελιστού Λουκά Θηβών και ο π. Βαρνάβας Γιάγκου, Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίας Θεοδώρας και Διευθυντής του γραφείου Νεότητας της Ιεράς Μητρόπολης Θεσσαλονίκης. Τον συντονισμό ανέλαβε ο επιστημονικός συνεργάτης της Ι. Μητρόπολης Θεσσαλονίκης, παιδοψυχίατρος κ. Αλέξιος Λάππας.
Ο π. Σπυρίδωνας Βασιλάκος, παρουσίασε μια εμπνευσμένη ομιλία. Σημείωσε ότι η άσκηση, στην πνευματική της διάσταση, δεν θα πρέπει τροποποιείται και να κακοποιείται από τον τρόπο μας αλλά να επαναφέρει τον άνθρωπο στο κέντρο της ζωής, δηλαδή στον Χριστό! Υπογράμμισε τη σημασία της υγιούς σχέσης με τον άλλον, αποκαλύπτοντας πώς οι εγωισμοί οδηγούν σε εκτρώματα και δυσλειτουργικές υπάρξεις. Αναφερόμενος στους γονείς, τόνισε ότι συχνά γίνονται «ειδωλομανείς», επιθυμώντας ένα ιδανικό παιδί που έχουν στο μυαλό τους, παραμελώντας το πραγματικό τους παιδί. Αναφέρθηκε στον Άγιο Γρηγόριο Παλαμά, επισημαίνοντας ότι η ησυχία μέσα μας είναι καθοριστική για την αληθινή αγάπη προς τους άλλους.
«Η ασκητική της αγάπης είναι το παν», τόνισε, προσδιορίζοντας ότι ο άνθρωπος που δεν ασκείται στην αγάπη είναι στάσιμος. «Ο Θεός είναι ο πρωτομάστορας της αγάπης», είπε, προτρέποντας τους ακροατές να αναγνωρίσουν τη διάκριση στην αληθινή αγάπη και να μην πέφτουν σε παγίδες παρανοήσεων και ψευδαισθήσεων. Το θέμα του Πατέρα Βασιλάκου αποτελεί μια πρόκληση και ταυτόχρονα πρόσκληση για ενδοσκόπηση και αναστοχασμό, καλώντας μας να αναζητήσουμε τη δική μας αλήθεια και πνευματική ανάπτυξη.
Ο π. Βαρνάβας ανέδειξε τη σημασία της εντολής της αγάπης, που μας δίδαξε ο Κύριος, και τόνισε ότι η συνάντηση δύο προσώπων δεν περιορίζεται στην εφαρμογή κανόνων, αλλά απαιτεί ουσιαστική επικοινωνία. «Η αγάπη δεν μπορεί να είναι ψυχαναγκαστική», είπε, επισημαίνοντας πως η επικοινωνία μεταξύ των ζευγαριών έχει χαθεί, και συχνά αναρωτιόμαστε: «Συνάντηση υπάρχει; ». Αναφέρθηκε στην ανάγκη να κατανοήσουμε και να αποδεχτούμε τη μοναξιά του εαυτού μας, καθώς η πραγματική συνάντηση με τον άλλον προϋποθέτει τη συνάντηση με τον εαυτό. Τόνισε ότι η αγάπη προς τον εαυτό δεν είναι εγωκεντρική, αλλά αναγνωρίζει τη σκληρή αλήθεια της ερημιάς που κρύβεται μέσα μας.
«Στο πρόσωπο του Χριστού καθρεπτίζεται η ομορφιά μας», υπενθύμισε, τονίζοντας ότι η πραγματική μας φύση αποκαλύπτεται μόνο όταν βιώνουμε την ελπίδα της συνάντησης. Η σχέση, είπε, απαιτεί ρίσκο και διάθεση να ακούσουμε και να κατανοήσουμε τον άλλον, αναγνωρίζοντας ότι ο άλλος δεν είναι «μπελάς», αλλά μέσο για να ανακαλύψουμε τον εαυτό μας, το αληθινό μας είναι. Ο π. Βαρνάβας κατέληξε υπογραμμίζοντας ότι ο έρωτας είναι η προσπάθεια να ανακτήσουμε την ομορφιά μέσα στον άλλον και ότι η αληθινή αγάπη, σαν ένας ζωντανός οργανισμός με δική του θέληση, έχει τη διάθεση να ελευθερώσει τον άλλο, επιτρέποντάς του να ανακουφιστεί. «Η μεγαλύτερη άσκηση είναι η απάντηση του έρωτα», είπε, προσθέτοντας ότι το χιούμορ μπορεί να αποτελέσει έναν πολύτιμο σύμμαχο στην ανθρώπινη σχέση.
Με την ελπίδα και τη βεβαιότητα ότι η αγάπη και η πνευματική άσκηση μπορούν να μεταμορφώσουν τις σχέσεις μας, οι συμμετέχοντες αποχώρησαν με ανανεωμένο φρόνημα και διάθεση για δράση.
