ΚΑΤΗΧΗΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ (ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΥΣ) εκ μέρους του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κ. Ιερεμίου (Μάθημα 2ο), “ΠΕΡΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ”, όπως αυτή δημοσιεύεται στις 15 Σεπτεμβρίου 2021.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ:
1. Στό φυλλάδιό μας αὐτό θέλω νά σᾶς λέγω ἱστορίες καί διδάγματα ἀπό ἕνα βιβλίο, τό ἀνώτερο ἀπό ὅλα τά βιβλία, πού λέγεται ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ. Τό βιβλίο αὐτό ζεῖ καί θά ζεῖ γιά πάντα. Ὅλα τά βιβλία παλιώνουν καί πρέπει νά ψάξει κανείς σέ παλαιοπωλεῖα νά τά βρεῖ, ἀλλά ἡ Ἁγία Γραφή δέν παλιώνει ποτέ, ὅσα χρόνια κι᾽ ἄν περάσουν. Xρειάζεται ὅμως καλή ἑρμηνεία νά τήν καταλάβει κάποιος. Τό πρῶτο βιβλίο τῆς Ἁγίας Γραφῆς λέγεται ΓΕΝΕΣΗ, δηλαδή, δημιουργία. Μᾶς λέγει ποιός ἔκανε τόν κόσμο. Τόν ἔκανε ὁ Θεός. Δέν μᾶς λέγει πῶς ἔγινε ὁ κόσμος, ἀλλά ποιός ἔκανε τόν κόσμο. Τό πῶς ἔγινε ὁ κόσμος θά τό βρεῖ ὁ ἴδιος ὁ ἄνθρωπος μέ αὐτά πού λέγει ἡ Ἁγία Γραφή σ᾽ αὐτό τό θέμα καί μέ τόν νοῦ του, πού τοῦ ἔδωκε ὁ Θεός. Ἐρευνῶντας δέ ὁ ἄνθρωπος τά μεγαλεῖα τῆς φύσεως καί τήν ὡραιότητα τοῦ κόσμου ἀναφωνεῖ: «Ὡς ἐμεγαλύνθη τά ἔργα σου, Κύριε, πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησας» (Ψαλμ. 103,24). Δηλαδή, αὐτοί πού καταστρέφουν τήν φύση μέ πυκραϊές καί ἄλλα μέσα ἁμαρτάνουν πολύ, γιατί στρέφονται ἐναντίον τοῦ ἔργου τοῦ Θεοῦ.
2. Ἀπό ὅλα ὅμως τά δημιουργήματα τοῦ Θεοῦ, ἀγαπητά παιδιά, ἀνώτερο δημιούργημα εἶναι ὁ ἄνθρωπος, γιατί μόνο τόν ἄνθρωπο ἔκανε ὁ Θεός «κατ᾽ εἰκόνα καί καθ᾽ ὁμοίωσίν» του (Γεν. 1,27). Αὐτό σημαίνει ὅτι ὁ Θεός προίκισε τόν ἄνθρωπο μέ θεϊκά χαρίσματα (αὐτό εἶναι τό «κατ᾽ εἰκόνα Θεοῦ») γιά νά γίνει ὅμοιος μ᾽ αὐτόν (δηλαδή, νά γίνει ἅγιος· αὐτό εἶναι τό «καθ᾽ ὁμοίωσιν Θεοῦ»). Ὁ ἄνθρωπος λοιπόν γιά νά γίνει «καθ᾽ ὁμοίωσιν Θεοῦ» ἔπρεπε νά ἀσκηθεῖ πρῶτα, ὅπως ἐσεῖς τά παιδιά κάνετε ἀσκήσεις γιά νά γυμναστεῖ τό σῶμα ἤ γιά νά μάθετε μία ξένη γλώσσα. Καί ὡς ἄσκηση τοῦ ἔβαλε ὁ Θεός νά μήν φάγει ἀπό τό δένδρο τῆς «γνώσεως τοῦ καλοῦ καί τοῦ κακοῦ». Στό παράδεισο, ὅπου ἔβαλε ὁ Θεός τόν ἄνθρωπο, ὑπῆρχαν, μεταξύ τῶν ἄλλων, καί αὐτά τά δύο δένδρα: Τό ἕνα ἦταν αὐτό πού εἴπαμε, τῆς «γνώσεως τοῦ καλοῦ καί τοῦ κακοῦ» καί τό ἄλλο «τό δένδρον τῆς ζωῆς». Ἀλλά ὁ ἄνθρωπος φάνηκε ἀνυπάκουος, φάνηκε ἀπειθάρχητος στό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί ἔφαγε ἀπό τό ἀπαγορευμένο δένδρο· καί γι᾽αὐτό ὁ Θεός τόν ἔβγαλε ἀπό τόν παράδεισο, ἀπό τόν τόπο δηλαδή ὅπου εἶχε στενή κοινωνία μαζί του καί τώρα ὁ ἄνθρωπος ζεῖ ἔξω ἀπό τόν παράδεισο. – Θά ἔλεγε κανείς ὅτι αὐτή ἡ ἁμαρτία τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἡ πρώτη ἁμαρτία πού συνέβηκε, ἀλλά δέν εἶναι ἔτσι, παιδιά. Πρίν ἀπό τήν ἁμαρτία αὐτή συνέβηκε μία ἄλλη ἁμαρτία ἀπό ἄγγελο, τόν ἀνώτερο ἄγγελου, τόν λεγόμενο «ἑωσφόρο». Αὐτός θέλησε νά γίνει παραπάνω ἀπό τόν Θεό. Καί μονομιᾶς πού τό σκέφτηκε, ἔπεσε ἀπό τό ὕψος του καί μαζί μέ αὐτόν ἔπεσε καί ὅλο τό τάγμα του. Αὐτός εἶναι ὁ διάβολος καί τό δαιμονικό του τάγμα. Αὐτός λοιπόν ὁ διάβολος παραπλάνησε καί τούς πρωτόπλαστους ἔπειτα νά διαπράξουν τήν ἁμαρτία, πού εἴπαμε, καί νά φάγουν ἀπό τόν ἀπαγορευμένο καρπό στόν παράδεισο. Καί «πάτησε» πολύ γερά νά τούς παρασύρει. Σᾶς εἶπα ὅτι ὅ ἄνθρωπος ἔγινε ἀπό τήν ἀρχή πλασμένος νά γίνει «καθ᾽ ὁμοίωσιν Θεοῦ», ὅμοιος μέ τόν Θεό. Ἔτσι λοιπόν ὁ ψεύτης διάβολος εἶπε στούς πρωτόπλαστους ὅτι, γι᾽ αὐτό σᾶς εἶπε ὁ Θεός νά μήν φᾶτε ἀπό αὐτό τό δένδρο («τῆς γνώσεως τοῦ καλοῦ καί τοῦ κακοῦ»), γιατί ἄν φᾶτε, θά γίνετε καί σεῖς Θεοί, ὅμοιοι μέ αὐτόν. Ἐπιθυμῶντας δέ ὁ ἄνθρωπος νά ὁμοιάσει μέ τόν Θεό, γιατί γι᾽ αὐτό πλάστηκε, ὅπως εἴπαμε, παρασύρθηκε ἀμέσως καί ἔφαγε ἀπό τόν ἀπαγορευμένο καρπό. Γι᾽ αὐτό σᾶς εἶπα ὅτι ὁ διάβολος παρέσυρε μέ τέχνη τόν ἄνθρωπο.
Μέ πολλές εὐχές,
† Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας