Στο αναπόσπαστο και δυναμικό κομμάτι της Αυστραλιανής κοινωνίας, δηλαδή την Ελληνική Ομογένεια, αναφέρεται μεταξύ άλλων στο μήνυμά του για την Ημέρα της Αυστραλίας ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ. Μακάριος.
Σε αυτό τον δυναμισμό μεγάλη είναι η συνδρομή της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Η συνεργασία του αυστραλιανού έθνους με τις ενορίες και κοινότητες αποδεικνύουν περίτρανα ότι η σύγχρονη Αυστραλία έχει καταστεί πρότυπο ανοιχτής και δημοκρατικής χώρας.
Όπως σημειώνει χαρακτηριστικά ο Σεβασμιώτατος “Αν δοκιμάσουμε να ξεφυλλίσουμε τις σελίδες αυτού του κεφαλαίου, μέσα θα βρούμε ολόκληρες παραγράφους, γραμμένες από τις Ελληνίδες και τους Έλληνες που έκαναν την Αυστραλία δεύτερη πατρίδα τους και εργάστηκαν σκληρά, για να προσθέσουν το δικό τους πολύτιμο λιθαράκι στο έργο της οικοδόμησης μιας ακμάζουσας και ανοιχτής κοινωνίας.”
“Για αυτή τη συνεισφορά αισθανόμαστε τεράστια υπερηφάνεια, αλλά ταυτόχρονα αναλογιζόμαστε και σεβόμαστε τη συνεισφορά όλων των λοιπών κοινοτήτων, ιδίως των Αυτοχθόνων, και εμπνεόμαστε ώστε να συνεχίσουμε εν πνεύματι αγάπης, κατανοήσεως και ομονοίας, να εργαζόμαστε για το κοινό καλό και την περαιτέρω πρόοδο του αυστραλιανού έθνους”, καταλήγει.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ
Δυναμισμός και ζωντάνια στην Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας
Στη διακονία του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας κ. Μακαρίου τα 2,5 περίπου χρόνια που βρίσκεται στο πηδάλιο της τοπικής Εκκλησίας είχε αναφερθεί πρόσφατα, με αφορμή τα ονομαστήρια του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας, το Γραφείο του Πρωτοσυγκέλου της Ιεράς Αρχιεπισκοπής με ένα κείμενο – αφιέρωμα.
Μεταξύ άλλων στο κείμενο καταγράφονταν οι προσπάθειες του Αρχιεπισκόπου για την ενότητα ομοφωνία στον αμπελώνα του Κυρίου, στις πολλαπλές προσκλήσεις που αντιμετώπισε και αντιμετωπίζει, στις χειροτονίες νέων κληρικών και καταλήγει τονίζοντας ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία στην Αυστραλία έχει γνωρίσει έναν άνευ προηγουμένου δυναμισμό και ζωντάνια με τον Σεβασμιώτατο στο πηδάλιό Της.
“Η Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἰς τήν Αὐστραλία ἔχει γνωρίσει ἔναν ἄνευ προηγουμένου δυναμισμό καί ζωντάνια μέ τόν Σεβασμιώτατο στό πηδάλιό Της. Ἐπί παραδείγματι, μέ πάνω ἀπό σαράντα χειροτονίες—εἰς διάκονον, πρεσβύτερον καί εἰς Ἐπίσκοπον—κατά τή διάρκεια τῆς θητείας του ὡς Ἀρχιεπίσκόπου Αὐστραλίας, καί ἄλλες σημαντικές διοικητικές ἀναδιαρθρώσεις τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς μας, ἡ Ἐκκλησία μας ἔχει σίγουρα ἐνισχυθεῖ καί βρίσκεται σέ καλύτερη θέση διά να ἀνταποκριθεῖ εἰς τίς πολλαπλές προκλήσεις τοῦ 21ου αἰῶνα. Ἐπίσης μέ τήν νεολαία ἀναμβίβολα ἐξέχουσα εἰς τόν νοῦ του, χαιρόμενος νά τήν βλέπει νά περιπατεῖ εἰς τήν ἀλήθεια (βλ. 3 Ιω 3), εἴμαστε βέβαιοι ὅτι θά ἔχουν δοθεῖ εἰς τήν Ἐκκλησία πιστοί λειτουργοί εἰς τήν διακονία τοῦ Εὐαγγελίου διά τό μέλλον”, αναφερόταν, μεταξύ άλλων, σε σημείο του αφιερώματος.
