Του Γιώργου Γκοτζιά, για το Πρακτορείο ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ
Πλήθος κατοίκων της Δερβιτσάνης συνέρρευσε στο μνημειακό παρεκκλήσι της Αγίας Άννης, το οποίο είναι κτισμένο εντός του αρχαίου οικισμού, τον επονομαζόμενο “Κουκούλια”, επί του όρους Πλατυβουνίου, ο οποίος και αποτελεί σημαντικό κομμάτι της ιστορίας του τόπου, ούτως ώστε να τελεστεί η Ακολουθία του Εσπερινού.
Συν τοις άλλοις, ο ιερέας πατέρας Σπυρίδωνας, καθώς και οι πιστοί, συμμετείχαν στην τέλεση Τρισαγίου στα λείψανα που βρέθηκαν κατά την πρόσφατη ανακαίνιση που ανέδειξε έντονα κρυμμένα τμήματα του ναού και αποτελούν μια ακόμη απτή μαρτυρία του αγώνος για ζωή στον τόπο.
Το εν λόγω παρεκκλήσι στην όλη δομή του φέρει ίχνη από τις σταδιακές ανακαινίσεις που έλαβαν χώρα από τους πρώτους αιώνες του χριστιανισμού. Έπειτα χρησιμοποιήθηκε ως οστεοφυλάκιο από τους κατοίκους του οικισμού, πράγμα που αποδεικνύεται απ’ την πέτρινη καταπακτή στη δυτική κόγχη εντός του Ιερού Βήματος. Εκτός αυτού αρκετές καμάρες, καθώς και μια θολωτή θύρα βρίσκονται στους υπόγειους χώρους του ναΐσκου, βοηθώντας έτσι τους πιστούς στην απόθεση των λειψάνων των οικείων και συγγενών τους στο εσωτερικό.
Όσον αφορά το έτος ανέγερσης του ναού, φαίνεται πως χάνεται στα βάθη των αιώνων και είναι κτισμένο επί των θεμελίων αρχαίου παρατηρητηρίου – πυργίσκου, εντοιχισμένου στα κυκλώπεια τείχη που οχύρωναν τον οικισμό. Μια επιτόπια παρατήρηση δύναται κάλλιστα να προσεγγίσει τον προσκυνητή στην αρχιτεκτονική σύσταση του περιβάλλοντος χώρου.
Κλείνοντας, αξίζει να αναφερθεί η σημαντικότητα αυτού του ιερού προσκυνήματος, ως και προς την κατάληξη των εσωτερικών οδικών αρτηριών, οι οποίες και οδηγούν στην Αγία Άννα, ή και “Παναγιοπούλα” για τους ντόπιους. Κατά την αρχαιότητα ο πύργος βοηθούσε στην προσέγγιση των διαφόρων επιδρομέων, ενώ στη χριστιανική εποχή, μετετράπη σε χριστιανικό ναό, αποτελώντας και την “τελευταία” κατοικία των γηγενών Ελλήνων.
Φωτογραφίες: Barutaphotography