Με μνημόσυνο για τους ήρωες του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα 1955-59, η Ομοσπονδία Κυπριακών Οργανώσεων Αμερικής και η ΠΣΕΚΑ τίμησαν την επέτειο της 1ης Απριλίου.
Το μνημόσυνο τελέστηκε στον ιερό ναό Αρχαγγέλου Μιχαήλ του Πορτ Ουάσιγκτον, με ομιλητές τους γενικούς προξένους της Κύπρου και της Ελλάδας στη Νέας Υόρκη, Αλέξης Φαίδωνος – Βαντέ και Δρ. Κωνσταντίνος Κούτρας.
Τον Αρχιεπίσκοπο Ελπιδοφόρο εκπροσώπησε ο αρχιμανδρίτης π. Νεκτάριος Παπαζαφειρόπουλος, ο οποίος στον χαιρετισμό του εξήρε τους αγώνες των Ελλήνων Κυπρίων για την ελευθερία και διατήρηση της ελληνικότητας και της πολιτιστικής τους κληρονομιάς.
Στην ομιλία του ο γενικός πρόξενος της Κύπρου αναφέρθηκε στην ίδρυση της ΕΟΚΑ με στόχο την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα.
«Αφού οι βρετανοί αποικιοκράτες αρνήθηκαν την πολιτική ετυμηγορία των κυπρίων μέσω του ενωτικού δημοψηφίσματος, οι νησιώτες προχώρησαν το 1955 στην ίδρυση της ΕΟΚΑ και τον ένοπλο αγώνα. Δυστυχώς το τότε διεθνές περιβάλλον δεν μας ευνόησε με αποτέλεσμα η ένωση με την Ελλάδα να μην επιτευχθεί και να οδηγηθούμε το 1960 σε ενιαίο κράτος που συνοδευόταν από ένα δυσλειτουργικό σύνταγμα. Η δε τουρκική εισβολή του 1974 μας οδήγησε στον οδυνηρό συμβιβασμό της προσπάθειας εξεύρεσης λειτουργικής λύσης διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας».
Ο κ. Φαίδωνος μίλησε για τις άριστες σχέσεις με τις ΗΠΑ, οι οποίες από το 2014 θεωρούν την Κύπρο στρατηγικό εταίρο.
«Παράλληλα με την παρούσα συγκυρία των εξαίρετων σχέσεων Κύπρου-ΗΠΑ και Ελλάδας-ΗΠΑ και τη σύγκλιση συμφερόντων μεταξύ ελληνισμού και Αμερικής, θα ήθελα να επισημάνω ότι οι σχέσεις Τουρκίας-Ηνωμένων Πολιτειών βιώνουν το ακριβές αντίθετο: είναι στο χειρότερο σημείο που ήταν τα τελευταία 70 χρόνια».
Ο κ. Φαίδωνος είπε πως η συμβολή των ομογενών έχει επιπρόσθετη και τους κάλεσε να συνεχίσουν τις προσπάθειες, αλλά και τη συνεργασία της Διασποράς Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ.
Ο Έλληνας γενικός πρόξενος Δρ. Κωνσταντίνος Κούτρας ξεκίνησε την ομιλία του προτρέποντας όσους δεν έχουν επισκεφθεί τα ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΑ ΜΝΗΜΑΤΑ στην Λευκωσία να το πράξουν μόλις τους δοθεί η ευκαιρία.
«Διότι, μόνο εκεί μπορεί να καταλάβει κανείς τι σήμαινε ο αγώνας της ΕΟΚΑ, αφουγκραζόμενος την ανάσα των ηρώων μέσα από το σιδερένιο μικρό παραθυράκι του κελιού των αδούλωτων ηρώων, μόνο εκεί μπορεί να νοιώσει το ρίγος, αντικρίζοντας την κρεμάλα που αντιμετώπισαν οι Αθάνατοι».
Ο Δρ. Κούτρας συνέδεσε τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821 με την επέτειο της έναρξης του εθνικοαπελευθερωτικού αγών των Ελλήνων Κυπρίων, σημειώνοντας ότι σήμερα όμως είναι ημέρα μνήμης, αναδρομής και απότισης φόρου τιμής στους νεκρούς ήρωες.
«Ως σύγχρονοι Έλληνες οφείλουμε να πάρουμε το μονοπάτι της μνήμης προς τα πίσω και να «ανέβουμε ξανά την ανηφοριά, τα σκαλοπάτια που πάν στην λευτεριά», όπως έγραψε ο Παλληκαρίδης, όταν άγουρο παιδί ακόμα, έδινε την ζωή του για να μπορούμε μείς σήμερα να υψώνουμε περήφανα την σημαία».
Ο έλληνας γενικός πρόξενος είπε πως «σήμερα οι προκλήσεις είναι διαφορετικές.
« Το καράβι της ανεξαρτησίας το πήραμε στα χέρια μας και τώρα μας απομένει να το κουμαντάρουμε με χέρι σταθερό. Και τα καταφέραμε. … Είμαστε έθνος πεισματάρηδων. Με πίστη και επιμονή, κερδίσαμε την λευτεριά μας. Με πείσμα αλλά και σωφροσύνη θα χαράξουμε το μέλλον μας».
Τέλος ευχαρίστησε την Ομοσπονδία Κυπριακών Οργανώσεων Αμερικής και την ΠΣΕΚΑ και ΕΥΧΉΘΗΚΕ Η νέα αμερικανική κυβέρνηση να σταθεί στο πλευρό των κυπριακών δικαίων, όπως δεσμεύτηκε σε ανώτατο επίπεδο.
«H Κύπρος δικαιούται να έχει ισότιμη θέση μέσα στην ευρωπαϊκή οικογένεια, χωρίς βαρίδια και παρενοχλήσεις, και χωρίς φυσικά να εξωθείται σε ανατολίτικα παζάρια. Οι τακτικισμοί, οι λεονταρισμοί και η διπλωματία της τουρκικής κουτοπονηριάς ανήκουν σε περασμένους αιώνες. Η μόνη βιώσιμη λύση είναι αυτή που θα επιτρέπει στην Κύπρο να κάνει αυτό που γνωρίζει καλά, ανεμπόδιστα, δηλαδή να ‘κερδίζει, παίζοντας πάντα σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες’΄», κατέληξε.
Σύντομο χαιρετισμό απηύθυνε και ο ιερατικώς προϊστάμενος της κοινότητας π. Ιωάννης Λαρδάς.
Παρευρέθηκαν, οι γενικοί πρόξενοι της Κύπρου και της Ελλάδας στον ΟΗΕ, πρέσβεις Ανδρέας Χατζηχρυσάνθου και Μαρία Θεοφίλη, οι πρόεδροι της Κυπριακής Ομοσπονδίας και της ΠΣΕΚΑ, Κυριάκος Παπαστυλιανού και Φίλιπ Κρίστοφερ και στελέχη της κυπριακής παροικίας.
ΟΜΙΛΙΑ ΑΛΕΞΗ ΦΑΙΔΩΝΟΣ
Αγαπητοί Φίλοι,
Όπως γνωρίζουμε, η Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών ιδρύθηκε με στόχο την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Η φυσιολογική και δίκαια ένωση των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα το 1947, ενέπνευσε, το 1950, τους κυπρίους να οργανώσουν δημοψήφισμα για ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Αφού οι βρετανοί αποικιοκράτες αρνήθηκαν την πολιτική ετυμηγορία των κυπρίων μέσω του ενωτικού δημοψηφίσματος, οι νησιώτες προχώρησαν το 1955 στην ίδρυση της ΕΟΚΑ και τον ένοπλο αγώνα.
Δυστυχώς το τότε διεθνές περιβάλλον δεν μας ευνόησε με αποτέλεσμα η ένωση με την Ελλάδα να μην επιτευχθεί και να οδηγηθούμε το 1960 σε ενιαίο κράτος που συνοδευόταν από ένα δυσλειτουργικό σύνταγμα. Η δε τουρκική εισβολή του 1974 μας οδήγησε στον οδυνηρό συμβιβασμό της
προσπάθειας εξεύρεσης λειτουργικής λύσης διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας.
Αγαπητοί ομογενείες,
Θα ήθελα να εμβολιάσω την παρέμβαση μου και με ένα τόνο αισιοδοξίας, υπογραμμίζοντας ότι οι σχέσεις Κύπρου – Ηνωμένων Πολιτειών είναι οι καλύτερες που ήταν ποτέ από το 1960. Να τονίσω πως από το 2014, οι ΗΠΑ κατονομάζουν την Κύπρο ως “Στρατηγικό Εταίρο” ενώ, με σκοπό τη μείωση της ενεργειακής εξάρτησης των Ευρωπαϊκών και ΝΑΤΟικών χωρών από τη Ρωσία, οι ΗΠΑ στηρίζουν πλήρως την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου East Med και την κατασκευή της υποθαλάσσιας καλωδιακής ηλεκτρικής διασύνδεσης EuroAsia Interconnector ως εναλλακτικές πηγές ενέργειας.
Παράλληλα με την παρούσα συγκυρία των εξαίρετων σχέσεων Κύπρου-ΗΠΑ και Ελλάδας-ΗΠΑ και τη σύγκλιση συμφερόντων μεταξύ ελληνισμού και Αμερικής, θα ήθελα να επισημάνω ότι οι σχέσεις Τουρκίας-Ηνωμένων Πολιτειών βιώνουν το ακριβές αντίθετο: είναι στο χειρότερο σημείο που ήταν τα τελευταία 70 χρόνια.
Μεταξύ άλλων, στο εσωτερικό της, η Τουρκία προχωρά στην απαγόρευση λειτουργίας του φιλο-κουρδικού κόμματος ενώ έχει πρόσφατα αποσυρθεί από Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης σχετική με την προστασία των γυναικών από την οικογενειακή βία. Ο ψηλός πληθωρισμός και η συνεχή πτώση της συναλλαγματικής ισοτιμίας της τουρκικής λίρας έχει μειώσει δραματικά την αγοραστική δύναμη των τούρκων πολιτών, ιδιαίτερα σ’ότι αφορά εισαγώμενα προϊόντα.
Στο εξωτερικό, ο αναθεωρητισμός της Άγκυρας μεταφράζεται σε παραβίαση του Δίκαιου της Θάλασσας στο Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, καθώς επίσης και στην ανάμειξη – με αρνητικό τρόπο – σε εμφυλίους πολέμους σε Λιβύη, Συρία και Ναγκόρνο Καραμπάχ. Πέραν των προαναφερομένων, η Τουρκία έχει συνεργαστεί με τους Daesh, με τις οργανώσεις “Αδελφών Μουσουλμάνων” και στο στρατιωτικό τομέα, με το Πακιστάν. Ανησυχία προκαλεί όχι μόνο για τον ελληνισμό αλλά και στο Ισραήλ, στην Αρμενία και στους Άραβες φίλους μας, ότι κάποιοι αναλυτές υποπτεύονται την μεταφορά τεχνογνωσίας από το Ισλαμαμπάντ προς την Άγκυρα σε θέματα πυρηνικών όπλων.
Οι εν θέματι υποψίες ενισχύθηκαν το Σεπτέμβριο 2019, όταν ο Τούρκος Πρόεδρος εξέφρασε δημόσια τη δυσαρέσκεια του για τον περιορισμένο αριθμό χωρών που διαθέτουν πυρηνικά όπλα.
Ως εκ τούτου, η σύγκλιση συμφερόντων ανάμεσα στους προαναφερόμενους λαούς που δεν επιθυμούν να δουν τον κ. Ερτογάν να διαθέτει πυρινικά όπλα και που δεν επιθυμούν την αναβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, υπαγορεύουν τη μεταξύ μας στενή συνεργασία τόσο σε επίπεδο κυβερνήσεων, όσο και σε επίπεδο διασποράς.
Είναι εδώ αγαπητοί ομογενείς που η συμβολή σας έχει επιπρόσθετη αξία – αυτό που λέμε στα αγγλικά “added value”. Είστε η πιο σημαντική ομογένεια που έχουμε στον κόσμο, όχι μόνο επειδή έχετε ηγετικές προσωπικότητες ανάμεσα σας αλλά και επειδή ζείτε και είστε πολίτες της πιο ισχυρής χώρας του κόσμου.
Όπως συμφώνησαν οι Υπουργοί Διασποράς Κύπρου-Ελλάδος-Ισραήλ το Φεβρουάριο 2019, είναι προς το συμφέρον μας ως Κυβερνήσεις, να ενθαρρύνουμε τις ομογένειες μας να μεταφέρουν τη στενή συνεργασία μεταξύ των κυβερνήσεων και μεταξύ τους. Συγκεκριμένα, οι Υπουργοί Διασποράς ανακοίνωσαν ότι εμείς ως κυβερνήσεις, ενθαρρύνουμε τις κοινότητες μας στο εξωτερικό να συνεργάζονται, να μαθαίνουν η μια από την άλλη και να στηρίζουν η μια την άλλη.
Μια τέτοια συνεργασία υπάρχει ήδη στη Ουάσιγκτον μέσω του “Bipartisan Congressional Hellenic-Israel Alliance”.
Όταν οι υγειονομικές συνθήκες το επιτρέψουν, σας ενθαρρύνω αγαπητοί ομογενείς, να συνεχίσετε στη Νέα Υόρκη, στη Νέα Ιερσέη και αλλού, τις κοινές πολιτιστικές εκδηλώσεις και επαφές που αρχίσαμε, τόσο με την Εβραική, όσο και με την Αρμενική διασπορά. Με τον Πρόεδρο της ΠΣΕΚΑ, κ. Φίλιπ Κρίστοφερ, μαζί συναντήσαμε το 2019 και τους αμερικανούς ευαγγελιστές, τους οποίους ενημερώσαμε για την από-χριστιανοποίηση και ισλαμοποίηση της κατεχόμενης Κύπρου. Αυτές οι συναντήσεις πρέπει να συνεχιστούν, αφού μπορεί να αγγίξουν ευαίσθητες χορδές και να ευαισθητοποιήσουν.
Κυρίες και Κύριοι,
Κλείνοντας, θα ήθελα να αποτίνω φόρο τιμής στους Ευαγόρα Παλληκαρίδη, Γρηγόρη Αυξεντίου, Κυριάκο Μάτση, Ιάκωβο Πατάστο και σε όλους όσους θυσιάστηκαν για τον αγώνα της ΕΟΚΑ.
Αιώνια τους η Μνήμη – Ευχαριστώ.
ΟΜΙΛΙΑ Δρα ΚΩΝ/ΝΟΥ ΚΟΥΤΡΑ
Έχοντας παρακολουθήσει με προσοχή την εμπεριστατωμένη ομιλίας του εκπροσώπου της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΝΥ, θα μπορούσα, την ημέρα ετούτη που τιμούμε τους ήρωες της ΕΟΚΑ (1955-1959), να περιορίσω την παρέμβασή μου σε μία παρότρυνση και να παρακαλέσω όσους δεν έχουν επισκεφθεί τα ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΑ ΜΝΗΜΑΤΑ στην Λευκωσία να το πράξουν μόλις τους δοθεί η ευκαιρία. Και τούτο διότι, μόνο εκεί μπορεί να καταλάβει κανείς τι σήμαινε ο αγώνας της ΕΟΚΑ, αφουγκραζόμενος την ανάσα των ηρώων μέσα από το σιδερένιο μικρό παραθυράκι του κελιού των αδούλωτων ηρώων, μόνο εκεί μπορεί να νοιώσει το ρίγος, αντικρύζοντας την κρεμάλα που αντιμετώπισαν οι Αθάνατοι!
Όμως, η σημερινή συγκυρία έχει και κάποια άλλα στοιχεία, σημαντικά για τον Ελληνισμό, για την Ελλάδα και την Κύπρο, εφόσον εορτάσαμε-εορτάζουμε τα 200 χρόνια από την έναρξη της επανάστασης κατά του βάρβαρου οθωμανού κατακτητή.
Ως εκ τούτου, είναι σπάνια η τιμή που περιβάλλει κάθε εκπρόσωπο της Ελλάδας, ειδικά φέτος, να απευθύνει χαιρετισμό.
Συναισθανόμενος την τιμή που έχω να μιλάω για τον Ελληνισμό την χρονιά που η Ελλάδα μετρά 200 χρόνια λευτεριάς, δεν σας κρύβω την συγκίνηση μου.
Με την άνεση μιας γενιάς που απήλαυσε το αγαθό της ελευθερίας και της δημοκρατίας, είναι ίσως δύσκολο για εμάς να αναμετρηθούμε με την αγωνία της αυτοθυσίας.
Με την άνεση της ευμάρειας, δυσκολευόμαστε να συνειδητοποιήσουμε πόσο περίσσευμα ανδρείας είχαν οι πρόγονοι μας. Πόσο πολύ ζέσταινε την καρδιά τους η λευτεριά και πόσο φώτιζε το μυαλό τους η δικαιοσύνη.
Σήμερα όμως είναι μία ημέρα μνήμης. Αναδρομής. Απότισης φόρου τιμής στους νεκρούς ήρωες.
Ως σύγχρονοι Έλληνες οφείλουμε να πάρουμε το μονοπάτι της μνήμης προς τα πίσω και να «ανέβουμε ξανά την ανηφοριά, τα σκαλοπάτια που πάν στην λευτεριά», όπως έγραψε ο Παλληκαρίδης, όταν άγουρο παιδί ακόμα, έδινε την ζωή του για να μπορούμε μείς σήμερα να υψώνουμε περήφανα την σημαία.
Οι ήρωες ανήκουν στο πάνθεον και δεν έχουν την στόφα των θνητών.
Είναι άνθρωποι που γεννιούνται ελεύθεροι, πορεύονται περήφανα και πεθαίνουν ένδοξα.
Όχι για να γραφτεί το όνομα τους στην πέτρα της ιστορίας.
Αλλά για να βρουν την γαλήνη που δίνει η σιγουριά όταν «πράττουμε το καθήκον μας».
Οι ήρωες έχουν και κάτι άλλο ξεχωριστό από εμάς:
Ακούνε τον βρυχηθμό που κάνει η Ιστορία όταν καλεί τα παιδιά της:
Ο Γρίβας γράφει το 1955:
Από τα βάθη των αιώνων, μας ατενίζουν όλοι εκείνοι, οι οποίοι ελάμπρυναν την Ελληνικήν ιστορίαν διά να διατηρήσουν την ελευθερίαν των.
Οι Μαραθωνομάχοι, οι τριακόσιοι του Λεωνίδα και οι νεώτεροι του Αλβανικού έπους.
Μας ατενίζουν οι αγωνισταί του ’21, οι οποίοι μας εδίδαξαν, ότι η απελευθέρωσις από τον ζυγόν δυνάστου αποκτάται πάντοτε με το ΑΙΜΑ.
Μας ατενίζει, ακόμη, σύμπας ο Ελληνισμός, ο οποίος μας παρακολουθεί με αγωνίαν, αλλά και με εθνικήν υπερηφάνειαν.»
Και ας έρθουμε στο σήμερα, για να αναλογιστούμε πόσα πολλά κατορθώσαμε σαν Έθνος έκτοτε. Σήμερα οι προκλήσεις είναι διαφορετικές. Το καράβι της ανεξαρτησίας το πήραμε στα χέρια μας και τώρα μας απομένει να το κουμαντάρουμε με χέρι σταθερό.
Και τα καταφέραμε. Ίσως γιατί όπως έλεγε και ο Κολοκοτρώνης το θρυλικό 21, «οι Έλληνες είναι τρελλοί, αλλά έχουν Θεόν φρόνιμον».
Ίσως να είναι αλήθεια. Είμαστε έθνος πεισματάρηδων. Με πίστη και επιμονή, κερδίσαμε την λευτεριά μας. Με πείσμα αλλά και σωφροσύνη θα χαράξουμε το μέλλον μας.
Να ευχαριστήσω την Ομοσπονδία Κυπριακών Οργανώσεων Αμερικής και την Παγκόσμια Συντονιστική Επιτροπή Κυπριακού Αγώνα και να ευχηθώ η νέα αμερικανική κυβέρνηση να σταθεί στο πλευρό των κυπριακών δικαίων, έτσι άλλωστε όπως δεσμεύτηκε σε ανώτατο επίπεδο.
H Κύπρος δικαιούται να έχει ισότιμη θέση μέσα στην ευρωπαϊκή οικογένεια, χωρίς βαρίδια και παρενοχλήσεις, και χωρίς φυσικά να εξωθείται σε ανατολίτικα παζάρια.
Οι τακτικισμοί, οι λεονταρισμοί και η διπλωματία της τουρκικής κουτοπονηριάς ανήκουν σε περασμένους αιώνες. Η μόνη βιώσιμη λύση είναι αυτή που θα επιτρέπει στην Κύπρο να κάνει αυτό που γνωρίζει καλά, ανεμπόδιστα, δηλαδή να ‘κερδίζει, παίζοντας πάντα σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες’΄.
Αγαπητοί μου, μισή ώρα μετά τα μεσάνυχτα της 1ης Απριλίου του 1955, τέσσερις οπλισμένοι εισέβαλαν στο Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου. Καθ’ όλη την διάρκεια του αγώνα, σκοτώθηκαν δεκάδες, δίνοντας τη ζωή τους για έναν σκοπό που θεωρούσαν ιερό.
Ο στόχος τους, η ένωση με την Ελλάδα, δεν επιτεύχθηκε ποτέ. Ωστόσο, κατάφεραν να διώξουν τους Βρετανούς.
Στις 15 Αυγούστου του 1960, υπογράφηκε η συμφωνία Ζυρίχης-Λονδίνου, με την οποία η Κύπρος ανακηρύχθηκε ανεξάρτητο κράτος.
Δυστυχώς όμως, δεν ήταν το τέλος της αιματηρής ιστορίας του νησιού, το οποίο έζησε τον εφιαλτικό τουρκικό Αττίλα, το 1974….Η πληγή ακόμη είναι ανοικτή και αιμορραγεί!
Ας είμαστε υπερήφανοι αφού, σήμερα, όχι μόνο συνεχίζουμε τον αγώνα για την αποκατάσταση της νομιμότητας και την απελευθέρωση της Μεγαλονήσου, αλλά η πρόκληση είναι να αναδείξουμε τον ηγετικό μας ρόλο στην περιοχή.
Και θα τον πετύχουμε τον στόχο μας γιατί δεν βασιζόμαστε σε μία ρομαντική αισιοδοξία ή στην τοξική αλαζονεία.
Θα το πετύχουμε γιατί στηριζόμαστε στην δέσμευση για πρόοδο, δικαιοσύνη, ελευθερία και ένα καλύτερο αύριο.
Δια αυτά δεν πολέμησαν και οι πρόγονοι μας άλλωστε;
πηγή: www.greeknewsonline.com