Το παρόν έργο αποτελεί ένα ποιητικό ταξίδι στην ιστορία της ∆ερβητσάνης. Μέσα από τους στίχους του ταξιδεύουµε νοερά στις απαρχές ενός σκληροτράχηλου και συνάµα όµορφου τόπου, που κατάφερε να εδραιωθεί πλησίον της κοιλάδας του ∆ρίνου ποταµού και φυσικά εντός της κοινότητας της περιώνυµης ∆ερόπολης. Από τις θρυλικές (προφορικές και γραπτές) ιστορίες των πρώτων αιώνων, στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, καταλήγουµε στο ηρωικό 1940. Με µια ιδιαίτερη γλώσσα που αποσκοπεί να φανερώσει την διαχρονικότητα των ανθρώπων µας στον χώρο.
«Αέρα, αέρα» ’κούγεται
στ’ αντικρινό Καλπάκι.
Ο πόνος πόνο γεύεται,
φαντάρος αρεντεύει.
Να διωχτούνε οι οχτροί
κι η λευτεριά θαλάρθει.
Στο Κάστρο σημαία να υψωθεί
και στη Χιμάρα ανάσα.
Να τρανταχτεί η Κορυτσά,
Μοσχόπολη να λάμψει.
Και το Ζβερνέτσι ν’ απλωθεί,
να βρει την Παλιοάρτα.
Η Δερβητσάνη σκώνεται μέσα
στο άσπρο χιόνι.
Και ψένει κρίθινο ψωμί,
να φάει ο Αγώνας.
Τρίτη φορά η λευτεριά
και πίσω μας την πήραν.
Τώρα στα Τάρταρα βαθιά
χαλεύομε να φάμε…
Κουκούλια, καλή αντάμωση κι η νύχτα συνεχάει…!
Γιώργος Κ. Γκοτζιάς
ΗΠΕΙΡΙΑΣ,
Η ξακουστή γη της Δέρβης
Για να παραγγείλετε το βιβλίο πατήστε ΕΔΩ