Η τουρκική έκδοση της εφημερίδας Independent δημοσίευσε την περασμένη Παρασκευή ρεπορτάζ σχετικά με τη στοχοποίηση του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου από το ισλαμικό περιοδικό «Gerçek Hayat», φίλα προσκείμενο στην κυβέρνηση Ερντογάν.
Με τίτλο «Αντίδραση στη δημοσίευση που στοχοποιεί Έλληνες, Εβραίους και Αρμένιους», η εφημερίδα φιλοξένησε μεταξύ άλλων συνέντευξη του Λάκη Βίγκα, Άρχοντα χαρτοφύλακα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, Σταυροφόρου του Τάγματος του Παναγίου Τάφου,που εκπροσωπεί τα μειονοτικά ελληνικά ιδρύματα της Τουρκίας.
Με την ευκαιρία της Ημέρας Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, στα λόγια του κ. Βίγκα αναγνωρίζει κανείς πως η ελληνική μειονότητα στην Τουρκία (όπως και οι υπόλοιπες) κατά διαστήματα περνάει δύσκολα και σε περιπτώσεις έντασης στοχοποιείται άδικα.
«Κάθε φορά που ανεβαίνει η ένταση, οι πρώτες που θυσιάζονται είναι οι κοινότητες των μειονοτήτων. Οι μειονότητες βρέθηκαν αντιμέτωπες με μια εξαιρετικά επικίνδυνη προσέγγιση (σ.σ. μετά το πραξικόπημα). Είμαστε πάντοτε ένα εμπόρευμα στην υπηρεσία των ΜΜΕ ή των πολιτικών. Κάθε λίγο εκτιθέμεθα, κάποιες φορές με τον σημερινό τρόπο, κάποιες άλλες με θετικό τρόπο».
Εξηγώντας τι θέλει να πει, περιγράφει διάφορα περιστατικά που βίωσε προσωπικά: «Ρώτησα κάποια φορά ένα φίλο αστυνομικό για το “πόσοι Ρωμιοί βρίσκονται εντός των συνόρων της Τουρκίας”, για να λάβω την απάντηση “είστε 500.000”. Αυτή είναι η εκτίμηση ενός φίλου που μας γνωρίζει κιόλας. Τουλάχιστον νομίζαμε πως μας γνωρίζει καλά.
Από την άλλη, ένας άλλος Τούρκος υπάλληλος που εργαζόταν σε επιχείρηση Έλληνα της Κωνσταντινούπολης ρώτησε τον ιμάμη του: «Εργάζομαι για έναν μη μουσουλμάνο. Επιτρέπεται;». Ο ένας νομίζει πως είμαστε γύρω στις 300 με 500.000, ο άλλος ανησυχεί που εργάζεται σε μη μουσουλμάνο. Υπάρχει μια αντίληψη στην κοινή γνώμη της χώρας, που δεν έχει αλλάξει εδώ και χρόνια. Δυστυχώς, αυτή είναι η αντίληψη της κοινωνίας μας. Τα ΜΜΕ και οι πολιτικοί πρέπει να το γνωρίζουν.
Επίσης, η δημογραφική μας μείωση αποτελεί έναν εξαιρετικά άσχημο παράγοντα και μας δυσκολεύει να διασφαλίσουμε το μέλλον μας, να προστατεύσουμε τη μητρική μας γλώσσα και βλέπουμε τους εαυτούς μας ως εμπορεύματα προς εξυπηρέτηση συμφερόντων, την στιγμή που αγωνιζόμαστε να σώσουμε το μέλλον μας. Μερικές φορές αισθανόμαστε αβοήθητοι».
«Όταν υπάρχουν κοινωνίες όπου το θέμα της υπηκοότητας βρίσκεται υπό συνεχή αμφισβήτηση, αυτό δεν είναι εύκολο να ξεπεραστεί και να αντιμετωπισθεί. Τη στιγμή που έχεις την αγωνία να κρατήσεις ζωντανά τα σχολεία σου, τις οργανωτικές σου δομές και την μητρική σου γλώσσα, δεν είναι δυνατόν παράλληλα να αγωνίζεσαι και για την υπηκοότητά σου».
Άδικη η κατηγορία κατά των μειονοτήτων
Σχολιάζοντας τους ισχυρισμούς του ισλαμικού περιοδικού περί στήριξης του ιμάμη Γκιουλέν και της οργάνωσής του από τις χριστιανικές μειονότητες στην Τουρκία, δηλώνει ότι πρόκειται για μία άδικη κατηγορία και τονίζει ότι το ίδιο το κράτος πρέπει να ελέγξει τη ρητορική του μίσους, δημιουργώντας ενσυναίσθηση στους πολίτες.
«Ο λόγος ύπαρξης του κινήματος του Γκιουλέν δεν είναι οι κοινότητες μας. Πιστεύω πως είναι μεγάλη αδικία να επιρρίπτεται μια τέτοια κατηγορία. Είναι υπερβολικό και ξεπερνά τον ανθρώπινο νου το να καταδεικνύονται οι κοινότητες μας (σ.σ. και η αρμένικη και η εβραϊκή), τη στιγμή που το κίνημα του Γκιουλέν ήταν υπαρκτό για δεκαετίες και είχε σχέσεις με κρατικές υπηρεσίες. Το κράτος πρέπει να ελέγξει τη ρητορική μίσους και μάλιστα όχι ποινικά».