Ο Πατρ. Ιεροσολύμων ευλόγησε το Ιωβηλαίο του π. Γεωργίου Αουάδ

Δελτίο Τύπου εξέδωσε η Αρχιγραμματεία του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων σχετικά με τον εορτασμό του χρυσού Ιωβηλαίου του π. Γεωργίου Αουάδ με την παρουσία του Μακαριωτάτου Πατριάρχη Ιεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου.

Διαβάστε αναλυτικά: 

Τήν Κυριακήν, 8ην/21ην Ἰουλίου 2019, ὁ Μακαριώτατος Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος προεξῆρξε θείας Λειτουργίας εἰς τόν ἱερόν Ναόν τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου, εἰς τήν κώμην Τζίφναν-Βιβλικήν Γκόφναν – εἰς τά περίχωρα τῆς Ραμάλλας.

Ἡ θεία Λειτουργία αὕτη ἐτελέσθη ἐπί τῷ ἑορτασμῷ τοῦ χρυσοῦ Ἰωβηλαίου, συμπληρώσεως δηλαδή πεντήκοντα ἐτῶν εὐδοκίμου καί ἀφωσιωμένης ἱερατικῆς διακονίας τοῦ ἐκ τῆς κώμης τοῦ Χωρίου τῶν Ποιμένων καταγομένου π. Γεωργίου Ἀουάδ, ὑπηρετήσαντος προηγουμένως εἰς Γάζαν, Τουλκάρεμ καί Ραφίδια τῆς πόλεως τῆς Σαμαρείας.

Μετά τοῦ Μακαριωτάτου συνελειτούργησεν ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καπιτωλιάδος κ. Ἡσύχιος, ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης κ. Ἀρίσταρχος, ὁ Ἀρχιμανδρίτης Ἰγνάτιος ἡγούμενος τοῦ Χωρίου τῶν Ποιμένων καί τῆς Μπετζάλλας, Ἀραβόφωνοι Ἱερεῖς, ὡς ὁ υἱός τοῦ π. Γεωργίου, ὁ Ἀρχιμανδρίτης Πορφύριος διακονῶν εἰς τήν Ἱεράν Μητρόπολιν Ρεθύμνης καί Αὐλοποτάμου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης, καί ὁ ἕτερος υἱός αὐτοῦ διακονῶν εἰς τήν Ἱ. Μητρόπολιν Φθιώτιδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὁ π. Ἤσσα Μοῦσλεχ ἐκπρόσωπος τύπου τοῦ Πατριαρχείου εἰς τά ἀραβικά Μ.Μ.Ε., ὁ π. Μποῦλος ἐκ Μπετζάλλας, ὁ π. Γεώργιος Μπανούρα ἐκ Χωρίου τῶν Ποιμένων καί συνεπροσευχήθησαν οἱ Ὀρθόδοξοι πιστοί τῆς κώμης, παρίσταντο δέ Κυβερνητικοί Ἐκπρόσωποι τῆς Παλαιστινιακῆς Ἀρχῆς.

Εἰς τό Κοινωνικόν τῆς θείας Λειτουργίας ὁ Μακαριώτατος ἐκήρυξε τόν θεῖον λόγον ἑλληνιστί ὡς ἕπεται:

“Ἀφέσεως σημασία αὕτη τό ἔτος τό πεντηκοστόν ἐνιαυτός ἔσται ὑμῖν· οὐ σπερεῖτε, οὐδέ ἀμήσετε τά αὐτόματα ἀναβαίνοντα αὐτῆς, καί οὐ τρυγήσετε τά ἡγιασμένα αὑτῆς, ὅτι ἀφέσεως σημασία ἐστίν, ἅγιον ἔσται ὑμῖν ἀπό τῶν πεδίων φάγεσθε τά γεννήματα αὐτῆς”, (Λευϊτ. 25, 11-12), παραγγέλλει ὁ Κύριος διά τοῦ πιστοῦ αὐτοῦ δούλου Μωϋσέως.

Αἰδεσιμώτατε πάτερ Γεώργιε, Οἰκονόμε τοῦ ἐν τῇ Ἁγιογραφικῇ πόλει Τζίφνᾳ εὐλαβοῦς ποιμνίου ἡμῶν καί ἐφημέριε τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Γεωργίου τοῦ μεγαλομάρτυρος,

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί καί εὐλαβεῖς Χριστιανοί,

Χάρις ἡμῖν καί εἰρήνη ἀπό Θεοῦ Πατρός ἡμῶν καί Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ συνάξαντος πάντας ἡμᾶς ἐν τῇ θείᾳ εὐχαριστιακῇ ταύτῃ συνάξει, ἵνα ἑορτάσωμεν ἁγιαστικῶς τό Ἰωβηλαῖον ἔτος, δηλονότι τόν “πεντηκοστόν ἐνιαυτόν” (Λευϊτ. 25,10) τῆς ἐν τῇ ἁγίᾳ ἡμῶν Ἐκκλησίᾳ ἱερατικῆς διακονίας τοῦ λειτουργοῦ τοῦ Χριστοῦ Πατρός Γεωργίου.

Ἡ Ἁγιογραφική θεώρησις τοῦ Ἰωβηλαίου, δέν ἀφορᾷ μόνον εἰς τήν συμπλήρωσιν τοῦ κύκλου τῶν πεντήκοντα ἐτῶν συμφώνως τῇ διατάξει τοῦ Μωσαϊκοῦ Νόμου, δηλαδή τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ἀλλά καί εἰς τήν “τῆς ἀφέσεως σημασίαν” δηλονότι τῆς διατάξεως τῆς Χάριτος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ συμφώνως τῇ Καινῇ Διαθήκῃ.

Ὠνομάσθη τό Ἰωβηλαῖον “ἔτος ἀφέσεως σημασία”, διότι κατά τό ἔτος τοῦτο ἐξηγγέλλετο ἐλευθερία χρεῶν ἀφ᾽ ἑνός καί ἐλευθερία ἀνθρώπων ἐκ τῆς δουλείας αὐτῶν ἀφ᾽ ἑτέρου. Ἦτο δέ ἔτος ἀφιερωμένον εἰς τόν Κύριον, διό καί ἐκαλεῖτο ἅγιον, (Λευϊτικόν, 25, 11-12).

Τήν “τῆς ἀφέσεως σημασίαν”, τοὐτέστιν τό σάλπισμα τῆς ἐξαγγελίας τῆς ἐλευθερίας ἡμῶν τῶν ἀνθρώπων ἐκ τῆς κατάρας τοῦ νόμου, ἐγένετο ὑπό τοῦ σταυρωθέντος Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὡς κηρύττει ὁ θεῖος Παῦλος: “Χριστός ἡμᾶς ἐξηγόρασεν ἐκ τῆς κατάρας τοῦ νόμου γενόμενος ὑπέρ ἡμῶν κατάρα· γέγραπται γάρ· ἐπικατάρατος πᾶς ὁ κρεμάμενος ἐπί ξύλου”, (Γαλ. 3,13).

Μέ ἄλλα λόγια, ἡ Διαθήκη τῆς Χάριτος, ἡ συναφθεῖσα μεθ’ ἡμῶν ἐν Χριστῷ ἀποτελεῖ τήν ἐλευθερίαν ἡμῶν ἀπό τόν νόμον καί τήν δύναμιν τῆς ἁμαρτίας καί τοῦ θανάτου, ὡς λέγει ὁ σοφός Παῦλος “ὁ γάρ νόμος τοῦ πνεύματος τῆς ζωῆς ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ ἠλευθέρωσέ με ἀπό τοῦ νόμου τῆς ἁμαρτίας καί τοῦ θανάτου”, (Ρωμ. 8,2).

Τήν ἐν Χριστῷ ἐλευθερίαν ἀπολαμβάνομεν ἐντός τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τό σῶμα τοῦ Χριστοῦ, ὁ δέ Χριστός ἀποτελεῖ τήν κεφαλήν τῆς Ἐκκλησίας κατά Παῦλον, “Καί αὐτός ἐστιν ἡ κεφαλή τοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας” (Κολοσ. 1,18). Ἑρμηνεύων τούς λόγους τούτους ὁ ἅγιος Πατήρ ἡμῶν Θεοφύλακτος λέγει: Οὐκ εἶπε [ὁ Ἀπόστολος Παῦλος] δέ τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά τοῦ σώματος, ἵνα δείξῃ τήν ἀκρίβειαν τῆς πρός ἡμᾶς οἰκειότητος αὐτοῦ καί ὅτι ὁμοούσιον ἡμῖν ἀνέλαβε σάρκα”. “Ὁμοούσιος γάρ ἡ κεφαλή τῷ σώματι· οὕτω καί αὐτός ἡμῖν ὡς ἄνθρωπος ομοούσιος”.

Ἐξ ἄλλου ἡ Ἐκκλησία εἶναι ὁ ἀμπελών τοῦ Κυρίου καί οἱ ἐν τῷ ἀμπελῶνι αὐτοῦ διακονοῦντες ἐργάται, δηλαδή οἱ ἱερεῖς καί λειτουργοί τοῦ ἀναιμάκτου θυσιαστηρίου, ἔνθα ἀναφέρωσιν θυσίαν αἰνέσεως δι᾽ αὐτοῦ τοῦ Χριστοῦ διά παντός τῷ Θεῷ (Ἑβρ. 13, 15). Προσέτι δέ οἱ λειτουργοί τοῦ Κυρίου ποιοῦνται δεήσεις, προσευχάς, ἐντεύξεις, καί εὐχαριστίας ὑπέρ πάντων ἀνθρώπων, (Α´Τιμ. 2,1). Οὗτοι ἐπιμελοῦνται τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Θεοῦ, λέγει ὁ Θείος Παῦλος (Α´Τιμ. 3,5). Διό καί ὁ ψαλμῳδός εὔχεται λέγων: “Οἱ ἱερεῖς Σου, Κύριε, ἐνδύσονται δικαιοσύνην”, (Ψαλμ 131,9), ὁ δέ Κύριος λέγει “τούς ἱερεῖς αὐτῆς” [τῆς Ἱερουσαλήμ], δηλαδή τῆς Ἐκκλησίας, “ἐνδύσω σωτηρίαν” (Ψαλμ. 131,16), θά περιβάλω μέ δύναμιν σωτηριώδη. Ἡ σωτηριώδης δέ αὕτη δύναμις εἶναι ἡ χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἡ ὁποία ἀναδεικνύει καί τελειοῖ τούς ἱερεῖς.

Οἱ λόγοι τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ “οὕτω λαμψάτω τό φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τά καλά ἔργα καί δοξάσωσι τόν Πατέρα ὑμῶν τόν ἐν τοῖς οὐρανοῖς”, (Ματθ. 5,16), δέν ἀπευθύνονται μόνον εἰς τούς μαθητάς καί ἀποστόλους Αὐτοῦ, ἀλλά καί εἰς τούς διαδόχους αὐτῶν τούς ἐπισκόπους καί τούς ἱερεῖς, τούς διακονοῦντας τό μυστήριον τῆς θείας ἐνσάρκου τοῦ Θεοῦ Λόγου Οἰκονομίας καί προσφέροντας δόξαν εἰς τόν Κύριον ἐν τῷ ναῷ αΑὐτοῦ κατά τόν ψαλμῳδόν λέγοντα: “ἐνέγκατε τῷ Κυρίῳ δόξαν ὀνόματι αὐτοῦ, προσκυνήσατε τῷ Κυρίῳ ἐν αὐλῇ ἁγίᾳ αὐτοῦ”, (Ψαλμ. 28,2).

Ἀγαπητέ Πάτερ Γεώργιε,

Ἡ ἐκ νεαρᾶς ἡλικίας ὑπεισέλευσις εἰς τόν βαθμόν τῆς ἱερωσύνης τοῦ Πρεσβυτέρου ἐν τῆ ἁγίᾳ αὐλῇ τοῦ Κυρίου, δηλονότι τῇ Ἐκκλησίᾳ τοῦ Χριστοῦ κατέστησέ σε ἄξιον διάκονον αὐτῆς, διό καί ἡ μητρική σου Ἐκκλησία τῶν Ἱεροσολύμων σέ χαιρετίζει σήμερον διά τῶν Κυριακῶν λόγων: “εὖ δοῦλε ἀγαθέ καί πιστέ ἐπί ὀλίγα εἶ πιστός, ἐπί πολλῶν σέ καταστήσω, εἴσελθε εἰς τήν χαράν τοῦ Κυρίου σου”, (Ματθ. 25, 21).

Ποία δέ εἶναι ἡ χαρά αὕτη, εἰς τήν ὁποίαν καλεῖσαι νά εἰσέλθῃς; εἶναι ἡ μετάδοσις πολλῶν ἀγαθῶν κατά τόν Ζιγαβηνόν, εἷναι “ἡ πᾶσα μακαριότης” κατά τόν ἱερόν Χρυσόστομον. Τοῦτό ἐστι ἡ συμπλήρωσις τοῦ κύκλου τοῦ πεντηκοστοῦ ἔτους διακονίας λατρευτικῆς καί ποιμαντικῆς ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ. Διό καί ὁ θεῖος Παύλος λέγει:

“οἱ γάρ καλῶς διακονήσαντες βαθμόν ἑαυτοῖς καλόν περιποιοῦνται καί πολλὴν παρρησίαν ἐν πίστει τῇ ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ”.

Αὐτήν λοιπόν τήν μετά παρρησίας Ὀρθόδοξον πίστιν τῶν ἁγίων Πατέρων καί τήν τῶν ἁγίων Ἀποστόλων παράδοσιν ἐκήρυξας, ἱερουργῶν τόν λόγον τῆς ἀληθείας τοῦ Εὐαγγελίου τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ ἀφ’ ἑνός, καί προάγων τήν ἁρμονικήν συνύπαρξιν μεταξύ τῶν πιστῶν τῶν ἄλλων χριστιανικῶν καί Ἰσλαμικῶν Κοινοτήτων ἀφ’ ἑτέρου εἰς τάς πόλεις τῆς Παλαιστινιακῆς ἐπικρατείας Νεαπόλεως, Ραφιδίων, Μπεϊτ – Σαχούρ, Γάζης καί τα νῦν Τζίφνας.

Τήν ἱερατικήν ταύτην προσφοράν σου ἐν τη Ἐκκλησίᾳ καί τῷ δοκιμαζομένω Παλαιστινιακῷ λαῷ, ἀναγνωρίζουσα ἡ ἁγία καί Ἱερά ἡμῶν Σύνοδος τῇ εισηγήσει τῆς ἡμετέρας Πατριαρχικῆς Μετριότητος ἀπεφάσισεν τήν ἀπονομήν τῆς τιμητικῆς διακρίσεως τῶν διασήμων τοῦ τάγματος τῶν Σταυροφόρων τοῦ Παναγίου Τάφου, ἀκούουσα εἰς τους λόγους τοῦ Ἀποστόλου Παύλου:

Οἱ καλῶς προεστῶτες πρεσβύτεροι διπλῆς τιμῆς ἀξιούσθωσαν, μάλιστα οἱ κοπιῶντες ἐν λόγῳ καί διδασκαλίᾳ”, (Α´ Τιμ. 5,17).

Ἡ Χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ διά τῶν πρεσβειῶν τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας καί διά τῶν ἱκεσιῶν τοῦ σήμερον τιμωμένου ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Προκοπίου καί τοῦ Πάτρωνος ὑμῶν Ἁγίου Γεωργίου τοῦ τροπαιοφόρου εἴη μετά σοῦ Ἀμήν. Ἔτη πολλά”.

Ἅμα τῇ λήξει τῆς θείας Λειτουργίας ὁ Μακαριώτατος ἐτίμησε τόν π. Γεώργιον διά τοῦ παρασήμου τοῦ Τάγματος τῶν Ἱπποτῶν τοῦ Παναγίου Τάφου, ἀπένειμε εἰκόνα τῆς Θεοτόκου καί σταυρόν ἐπιστήθιον εἰς αὐτόν καί ηὐχήθη αὐτῷ τήν συνέχισιν τῆς διακονίας αὐτοῦ καί πέραν τοῦ Ἰωβηλαίου ἔτους ἐπί ἔτη πολλά.

Τόν ἑορτάζοντα ἱερέα προσεφώνησεν ὡσαύτως ὁ Πρόεδρος τῶν Ἐπιτρόπων τοῦ ἱεροῦ Ναοῦ.

Τήν μεσημβρίαν ὁ π. Γεώργιος παρέθεσε τράπεζαν πρός τιμήν τοῦ Μακαριωτάτου καί ἄλλων προσκεκλημένων.

Εἰς ταύτην ὁ Μακαριώτατος προσεφώνησε καί πάλιν τόν π. Γεώργιον διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως Αὐτοῦ ἑλληνιστί:

“Οὐ γάρ ἐστιν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ βρῶσις καί πόσις, ἀλλά καί δικαιοσύνη καί εἰρήνη καί χαρά ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ ·ὁ γάρ ἐν τούτοις δουλεύων τῷ Χριστῷ εὐάρεστος τῷ Θεῷ καί δόκιμος τοῖς ἀνθρώποις” (Ρωμ. 14, 18), διακηρύσσει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος.

Ἀγαπητέ Πάτερ Γεώργιε,

Ἀγαπητοί φίλοι συνδαιτυμόνες,

Ὁ μέγας Παῦλος αἰσθανόμενος τό τέλος τῆς ἀποστολικῆς τοῦ διακονίας νά πλησιάζῃ λέγει:

“ἐγώ γάρ ἤδη σπένδομαι, καί ὁ καιρός τῆς ἐμῆς ἀναλύσεως ἐφέστηκε. Τόν ἀγῶνα τόν καλόν ἠγώνισμαι, τόν δρόμον τετέλεκα, τὴν πίστιν τετήρηκα· λοιπόν ἀπόκειταί μοι ὁ τῆς δικαιοσύνης στέφανος…”, (Β´ Τιμ. 4, 6-8).

Εἰς αὐτό τοῦτο τό γεγονός τῆς ἐκκλησιαστικῆς διακονίας ἀναφέρεται καί ἡ σημερινή τιμητική ἐκδήλωσις τῆς ἀφορώσης εἰς τόν ἑορτασμόν τοῦ Ἰωβηλαίου τῆς ἱερατείας σου, Πάτερ Γεώργιε.

Ὁ ἁγιογραφικός θεσμός τοῦ “Ἰωβηλαίου”, τόν ὁποῖον [θεσμόν] ἡ Ἐκκλησία ἡμῶν τιμᾶ ἰδιαιτέρως, ἕναν καί μοναδικόν σκοπόν ἔχει, νά διακηρύξῃ ὅτι ὄντως ἡ ἀποστολή τοῦ ἱερέως, δηλονότι τοῦ πνευματικοῦ Πατρός, καί ἡγέτου δέν εἶναι οἱ απολαυές ὑλικῶν ἀγαθῶν, ὅπως “ἡ βρῶσις καί ἡ πόσις”, ἀλλά ὁ Εὐαγγελισμός τῆς δικαιοσύνης, τῆς εἰρήνης καί τῆς ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ Χαρᾶς.

Μέ ἄλλα λόγια ὁ πνευματικός Πατήρ καί ἡγέτης πρέπει νά ἐνσαρκώνῃ αὐτάς τάς πνευματικάς καί ἠθικάς ἀξίας, αἱ ὁποῖαι ἀποτελοῦν καί τήν θεμελιώδη ἀρχήν τῆς προόδου καί εὐημερίας τοῦ κοινωνικοῦ συνόλου ἐν γένει, καί τῶν θρησκευτικῶν κοινοτήτων ἰδιαιτέρως.

Λέγομεν δέ τοῦτο, διότι ἡ ἁρμονική συμβίωσις τῶν διαφόρων θρησκευτικῶν Κοινοτήτων καί ἐν προκειμένῳ τῶν Μουσουλμάνων καί Χριστιανῶν ἐξαρτᾶται ἐν πολλοῖς ἀπό τήν τοπικήν καί κοινοτικήν πνευματικήν ἡγεσίαν, διά τήν ὁποίαν ἡμεῖς καυχώμεθα ἀκούοντες εἰς τούς λόγους τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ λέγοντος: “Ἀπόδοτε οὖν τά Καίσαρος Καίσαρι καί τά τοῦ Θεοῦ τῷ Θεῷ”, (Ματθ. 22, 21).

Κατακλείοντες θέλομεν νά εὐχαριστήσωμεν πάντας τούς τιμήσαντας διά τῆς παρουσίας αὐτῶν τήν ἑορτήν ταύτην, ἰδιαιτέρως τόν λίαν ἡμῖν σεβαστόν καί φίλτατον ἐξοχώτατον Πρόεδρον τοῦ Παλαιστινιακοῦ Κράτους Μαχμούντ Ἀμπάς Ἀμπού Μάζεν, διά τῶν ἐκπροσώπων αὐτοῦ.

Εἰς δέ τόν Πατέρα Γεώργιον εὐχηθῶμεν δύναμιν ἐξ ὕψους, ὑγιείαν κατ᾽ ἄμφω καί μακροημέρευσιν, ἵνα φανῇ εὐάρεστος Χριστῷ τῷ Θεῷ καί δόκιμος τοῖς ἀνθρώποις καί τοῦ Ρωμαιο- Ὀρθοδόξου Πατριαρχείου ἡμῶν. Ἔτη πολλά καί εὐλογημένον τό Ἰωβηλαίον ἔτος”.

H αναδημοσίευση του παραπάνω άρθρου ή μέρους του επιτρέπεται μόνο αν αναφέρεται ως πηγή το ORTHODOXIANEWSAGENCY.GR με ενεργό σύνδεσμο στην εν λόγω καταχώρηση.

Ακολούθησε το ORTHODOXIANEWSAGENCY.gr στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις ειδήσεις.