Ο Πατρ. Ιεροσολύμων συνομιλεί με το ποίμνιο της Ιορδανίας

Ποιμαντική επικοινωνία μέσω τηλεδιάσκεψης με τον Αρχιεπίσκοπο Κυριακουπόλεως κ. Χριστοφόρο και τους ιερείς της Ιορδανίας είχε την περασμένη Τρίτη ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος .

Ο Μακαριώτατος κατά την προσφώνησή του αναφέρθηκε στο “προπαρασκευαστικό στάδιο της αγίας και μεγάλης νηστείας του Αγίου Πάσχα”, υπογραμμίζοντας ιδιαίτερα τις παραβολές του Τελώνου και του Φαρισαίου και το Ασώτου Υιού, στις οποίες επισημαίνονται οι βασικές αρετές της ταπείνωσης και της μετάνοιας.
Εν συνεχεία τόσο ο Αρχιεπίσκοπος Χριστοφόρος, όσον και οι ιερείς ενημέρωσαν τον Μακαριώτατο για τα θέματα του ποιμνίου της Ιορδανίας, υπό τη σκιά της πανδημίας. Επίσης, δέχθηκαν τις οδηγίες του Πατριάρχη για τον υπερκεράσεως των δυσκολιών και επίτευξη προόδου πνευματικής και κοινωνικής. Στην τηλεδιάσκεψη συζητήθηκαν επίσηςη θέματα βελτίωσης στις υπηρεσίες εξυπηρέτησης του ποιμνίου, πνευματικής και υλικής, ενόψει μάλιστα της έναρξης της νηστείας της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.

Διαβάστε την προσφώνηση του Πατριάρχη Ιεροσολύμων

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί καί σεβαστοί Πατέρες,

Χάριτι Θεοῦ καί Πατρός ἡμῶν Κυρίου δέ Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἰσήλθομεν εἰς τό προπαρασκευαστικόν στάδιον τῆς ἁγίας καί μεγάλης νηστείας τοῦ Ἁγίου Πάσχα. Τό γεγονός τοῦτο εἶναι ἄρρηκτα συνδεδεμένον μετά τοῦ λειτουργικοῦ βιβλίου τῆς Ἐκκλησίας, τοῦ Τριῳδίου, ἔνθα ὑμνολογικῶς καί κατά τρόπον προτρεπτικόν ἀκούομεν τόν σωτήριον καί θεῖον λόγον τῶν ἁγίων Γραφῶν ἀφ’ ἑνός καί τῶν ἁγιοπατερικῶν λόγων τῶν μεγάλων καί θεοπνεύστων διδασκάλων καί θεολόγων τῆς Ἐκκλησίας ἀφ’ ἑτέρου.

Τό «Τριῴδιον» καί συνεπῶς τό προπαρασκευαστικόν στάδιον τῆς νηστείας ἄρχεται μέ τάς γνωστάς Εὐαγγελικάς Παραβολάς τοῦ Κυρίου «τοῦ Τελώνου καί τοῦ Φαρισαίου» καί τοῦ «Ἀσώτου Υἱοῦ». Εἰς τάς παραβολάς ταύτας ἐπισημαίνονται αἱ βασικαί ἀρεταί τῆς Χριστιανικῆς πίστεως, δηλονότι ἡ τῆς ταπεινώσεως καί ἡ τῆς μετανοίας. Αὗται εἰσάγουν τόν ἄνθρωπον εἰς τό φῶς τῆς ἀληθείας τοῦ Χριστοῦ.

Εἰς τό εὔλογον ἐρώτημα «τί ἐστι ταπείνωσις» ἀπαντοῦν οἱ ἱεροί συγγραφεῖς τῆς Καινῆς Διαθήκης, ἐπικαλούμενοι τόν μεγαλοφωνώτατον Ἡσαΐαν λέγοντα: «ὡς πρόβατον ἐπί σφαγήν ἤχθη· καί ὡς ἀμνός ἐναντίον τοῦ κείροντος αὐτόν ἄφωνος, οὕτως οὐκ ἀνοίγει τό στόμα αὐτοῦ· ἐν τῇ ταπεινώσει αὐτοῦ ἡ κρίσις αὐτοῦ ἤρθη·», (Πράξ. 8, 32-33) /Ἡσ. 53, 7-8).

Μέ ἄλλα λόγια, ἐν τῇ ταπεινώσει Αὐτοῦ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὑψώθη ἡ δικαιοσύνη Του, ὡς κηρύττει καί ὁ θεῖος Παῦλος: «Θεός ἐφανερώθη ἐν σαρκί ἐδικαιώθη ἐν Πνεύματι», (Α΄ Τιμ. 3,16).

Κατά δέ τόν ὅσιον Ἰωάννην τῆς Κλίμακος, ἡ ταπεινοφροσύνη, ἡ ὁποία ἀποκτᾶται μέ μυστικόν τρόπον καί ἐξολοθρεύει τά πάντα: «εἶναι ἀνώνυμος χάρις τῆς ψυχῆς, ἡ ὁποία μπορεῖ νά ὀνομασθῇ μόνον ἀπό ὅσους τήν ἐδοκίμασαν ἐκ πείρας. Εἶναι ἀνέκφραστος πλοῦτος, ὀνομασία τοῦ Θεοῦ, δωρεά τοῦ Θεοῦ, ἐφ’ ὅσον Ἐκεῖνος λέγει: «Μάθετε οὐκ ἀπ’ Ἀγγέλου, οὐκ ἀπ’ ἀνθρώπου, οὐκ ἀπό δέλτου, ἀλλ’ ἀπ’ ἐμοῦ», δηλαδή ἀπό τήν ἐνοίκησίν μου καί τήν ἔλλαμψίν μου καί τήν ἐνέργειάν μου μέσα σας, «ὅτι πρᾶός εἰμι καί ταπεινός τῇ καρδίᾳ καί τῷ λογισμῷ καί τῷ φρονήματι καί εὑρήσετε ἀνάπαυσιν πολέμων καί κουφισμόν λογισμῶν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν», (Πρβλ Ματθ. 11, 29).

Εἰς δέ τό ἐρώτημα “τί ἐστιν μετάνοια, ἀπαντοῦν πάλιν οἱ ἱεροί συγγραφεῖς διά τῶν Κυριακῶν λόγων: «καί ἀποκριθείς ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπε πρός αὐτούς· οὐ χρείαν ἔχουσιν οἱ ὑγιαίνοντες ἰατροῦ, ἀλλ᾿ οἱ κακῶς ἔχοντες· οὐκ ἐλήλυθα καλέσαι δικαίους, ἀλλά ἁμαρτωλούς εἰς μετάνοιαν», (Λουκ. 5, 31-32). Ἑρμηνεύων τούς λόγους τούτους, ὁ ἅγιος Θεοφύλακτος λέγει: «Οὐκ ἐλήλυθά φησικαλέσαι, οὐχ ἵνα τῇ ἁμαρτίᾳ ἐμμένωσιν ἀλλ’ ἵνα μετανοήσωσιν».

Κατά τόν Ἱερόν Χρυσόστομον, ἡ μετάνοια εἶναι φάρμακον διά τήν σωτηρίαν ἡμῶν. “Μετάνοια δέ ἐστιν οὐχ ἡ λόγῳ κηρυττομένη, ἀλλ’ ἡ πράγμασι βεβαιουμένη· μετάνοιά ἐστιν ἡ ἐξ αὐτῆς τῆς καρδίας ἐξαλείφουσα τόν ρύπον τῆς ἀσεβείας”.

Ἄς ἀκούσωμεν καί τοῦ ὁσίου Ἰωάννου τῆς κλίμακος λέγοντος: «μετάνοια σημαίνει ἀνανέωσις τοῦ βαπτίσματος· μετάνοια σημαίνει συμφωνία μέ τόν Θεόν γιά νέα ζωή· μετανοῶν σημαίνει ἀγοραστής τῆς ταπεινώσεως· μετάνοια σημαίνει σκέψις αὐτοκατακρίσεως, ἀμεριμνησία γιά ὅλα τά ἄλλα καί μέριμνα διά τήν σωτηρίαν τοῦ ἑαυτοῦ μας. Μετάνοια σημαίνει θυγατέρα τῆς ἐλπίδος καί ἀποκήρυξις τῆς ἀπελπισίας. Μετανοῶ σημαίνει κατάδικος ἀπηλλαγμένος ἀπό αἰσχύνην».

Ἐκ τῶν ἀνωτέρω καταδείκνυται ὅτι ὁ μέν Ἄσωτος Υἱός διά τῆς μετανοίας αὐτοῦ ἐγένετο ἀγοραστής τῆς ταπεινώσεως τοῦ τελώνου, ὁ δέ τελώνης διά τῆς ταπεινώσεως αὐτοῦ ἐγένετο ἀγοραστής τῆς μετανοίας τοῦ Ἀσώτου.

Ἀγαπητοί Πατέρες καί ἀδελφοί, ἡ ἱερατική ὑμῶν Σύναξις πέριξ τοῦ Ἐπισκόπου καί Πατριαρχικοῦ ἡμῶν Ἐπιτρόπου ἐν Ἀμμάν, καί δι’ αὐτοῦ πέριξ τῆς μετριότητος Ἡμῶν, δέν ἀποτελεῖ ἁπλῆν συγκέντρωσιν, ἀλλά «τήν καλήν ὁμολογίαν ἐνώπιον πολλῶν μαρτύρων», (Α΄ Τιμ. 5,12) τῆς ἐν Χριστῷ ἑνότητος τῆς ἁγίας ἡμῶν Ἐκκλησίας καί τῶν καλῶν ὑμῶν ἔργων, ὡς λέγει ἡ Γραφή: «Τήν ἀναστροφήν ὑμῶν ἔχοντες καλήν ἐν τοῖς ἀνθρώποις, ἐκ τῶν καλῶν καί ἀγαθῶν ἔργων ἐποπτεύσαντες δοξάσωσι τόν Θεόν ἐν ἡμέρᾳ ἐπισκοπῆς. Ὅτι οὕτως ἐστί τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἀγαθοποιοῦντας φιμοῦν τήν τῶν ἀφρόνων ἀνθρώπων ἀγνωσίαν ὡς ἐλεύθεροι, καί μή ὡς ἐπικάλυμμα ἔχοντες τῆς κακίας τήν ἐλευθερίαν, ἀλλ’ ὡς δοῦλοι τοῦ Θεοῦ. Πάντας τιμήσατε, τήν ἀδελφότητα ἀγαπᾶτε, τόν Θεόν φοβεῖσθε, τόν βασιλέα τιμᾶτε», (Πρβλ. Α’. Πέτρ. 2,12-17).

Ἐπειδή ἀκριβῶς τό θέλημα τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ ἐν Χριστῷ ἐλευθερία ἡμῶν, τήν ὁποίαν ἀπεκτήσαμεν κατά τό βάπτισμα, οἱ θεόπνευστοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἐθέσπισαν τό στάδιον τῆς ἁγίας Νηστείας, ἵνα ἀποτρέψῃ ἡμᾶς ἀπό τήν ἀπόγνωσιν καί τήν ραθυμίαν· «Χείρονα τῆς ραθυμίας ἡμᾶς ἡ ἀπόγνωσις ἐργάζεται κακά». Περισσότερα κακά μᾶς φέρνει ἡ ἀπόγνωσις παρά ἡ ραθυμία, λέγει ὁ Ἱερός Χρυσόστομος. Ἡ δέ ἀπόγνωσις καθιστᾷ τόν ἄνθρωπον δοῦλον τῆς ἁμαρτίας αὐτοῦ καί ἀποθαρρύνει αὐτόν, νά κατευθύνῃ τά διαβήματά του εἰς τήν ὁδόν τῆς ἐλευθερίας, δηλονότι εἰς τό Πάσχα τῆς συναναστάσεως αὐτοῦ μετά τοῦ Χριστοῦ. «Καί γάρ τό Πάσχα ἡμῶν ὑπέρ ἡμῶν ἐτύθη Χριστός», (Α΄ Κορ. 5,7), κηρύττει ὁ θεῖος Παῦλος. Καί πάλιν ὁ Ἱερός Παῦλος παραγγέλλει λέγων: «εἰ οὖν συνηγέρθητε τῷ Χριστῷ, τά ἄνω ζητεῖτε, οὗ ὁ Χριστός ἐστιν ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ καθήμενος, τά ἄνω φρονεῖτε, μή τά ἐπί τῆς γῆς. ἀπεθάνετε γάρ, καί ἡ ζωή ὑμῶν κέκρυπται σύν τῷ Χριστῷ ἐν τῷ Θεῷ», (Κολ. 3,1-3).

Ἀγαπητοί ἅγιοι Πατέρες καί ἀδελφοί, τό ἄπειρον ἔλεος τοῦ Θεοῦ καί ἡ χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος κατέστησεν ἡμᾶς ἐργάτας τοῦ ἀμπελῶνος καί διακόνους τῆς Κιβωτοῦ τῆς Σωτηρίας, τουτέστιν τῆς Ἐκκλησίας Αὐτοῦ, ἵνα “κοπιῶμεν ἐν λόγῳ καί διδασκαλίᾳ”, λέγει γάρ ἡ Γραφή, βοῦν ἀλοῶντα οὐ φιμώσεις· καί ἄξιος ὁ ἐργάτης τοῦ μισθοῦ αὐτοῦ», (Α΄ Τιμ. 5,17-18). Αὐτή αὕτη εἶναι καί ἡ τῆς ἱερωσύνης ἀποστολή ἡμῶν ὡς ποιμένων λογικῶν προβάτων, ἵνα «φαίνεσθε ὡς φωστῆρες ἐν τῷ κόσμῳ», (Φιλιπ. 2,15), ἐφαρμόζοντες τόν λόγον τοῦ Εὐαγγελίου καί ἀγωνιζόμενοι τόν καλόν ἀγῶνα τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν πίστεως καί ὁμολογοῦντες Χριστόν ἐσταυρωμένον καί ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν, μάλιστα δέ κατά τήν παροῦσαν κρίσιμον δοκιμασίαν τῆς πανδημίας τῆς θανατηφόρου λοιμικῆς νόσου τοῦ κορωνοϊοῦ (covid 19).

Δεηθῶμεν τοῦ ἰατροῦ τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων ἡμῶν τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἵνα διά τῶν Πρεσβειῶν τῆς Ὑπερευλογημένης Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας ἀξιωθῶμεν διελθεῖν τό στάδιον τῆς εὐλογημένης μεγάλης νηστείας τῆς ἁγίας Τεσσαρακοστῆς ἐν νηστείᾳ, μετανοίᾳ καί ταπεινώσει καί οὕτω καταντήσωμεν εἰς τήν θεωρίαν τῆς δόξης τοῦ ἀνεσπέρου φωτός τῆς λαμπροφόρου Ἀναστάσεως τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ, Οὗ τό κράτος τῆς Βασιλείας Αὐτοῦ εἴη εὐλογημένον εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων Ἀμήν».

H αναδημοσίευση του παραπάνω άρθρου ή μέρους του επιτρέπεται μόνο αν αναφέρεται ως πηγή το ORTHODOXIANEWSAGENCY.GR με ενεργό σύνδεσμο στην εν λόγω καταχώρηση.

Ακολούθησε το ORTHODOXIANEWSAGENCY.gr στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις ειδήσεις.