Μήνυμα του Μητροπολίτη Λαγκαδά για το Νέο Έτος

Ἐν Λαγκαδᾷ τῇ 20ῇ Δεκεμβρίου 2023

Τέκνα ἡμῶν ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Μέ τήν Χάριν τοῦ Πανάγαθου, Πανάγιου καί Ἐλεήμονος Τριαδικοῦ Θεοῦ ἀξιωθήκαμε νά φθάσουμε σέ ἕνα ἀκόμη χρονικό ὁρόσημο στίς ζωές μας, τήν Πρωτοχρονιά τοῦ Νέου Σωτήριου Ἔτους 2023. Ἀποχαιρετίσαμε τό παρελθόν ἔτος, τό ὁποῖο ἀναμφιβόλως ἦταν δύσκολο, καί συνεχίζουμε τήν πορεία μας μέσα στό χρόνο μέ τήν ἐλπίδα καί τήν προσδοκία τό Νέον Ἔτος 2023 νά εἶναι καλύτερο ἀπό τό προηγούμενο, ὥστε νά βελτιωθοῦν οἱ ὅροι καί οἱ συνθῆκες τῆς ζωῆς μας, μολονότι εἶναι πλέον ὁρατή στόν ὁρίζοντα ὄχι μόνον τῆς πατρίδος μας ἀλλά καί ὅλου τοῦ κόσμου ἡ συσσώρευση πολλῶν σκοτεινῶν καί ἀπειλητικῶν νεφῶν: πολέμου, ἐνεργειακῆς καί ἐπισιτιστικῆς κρίσης.

Κάθε Πρωτοχρονιά οἱ πιστοί ὑποδεχόμαστε τό Νέον Ἔτος μέ αἰσιοδοξία καί ἐλπίδα, τήν ὁποία ἀντλοῦμε ἀπό τή βεβαιότητα τῆς πίστεως, ὅτι ὁ Οἰκτίρμων, Μακρόθυμος, Πολυέλεος καί Τριαδικός Θεός δέν θά ἐγκαταλείψει τήν ἀνθρωπότητα ἀλλά καί τόν καθένα μας προσωπικῶς, ἐφ’ ὅσον βεβαίως ἐμεῖς προστρέχουμε διαρκῶς μέ ἐμπιστοσύνη στό ἔλεος καί τή Θεία Του Πρόνοια, ἡ ὁποία περιλαμβάνει ὅλους ἀνεξαιρέτως.

  Ἡ εἴσοδός μας σέ κάθε Νέον Ἔτος εἶναι οὐσιαστικῶς μία διαρκής ὑπενθύμιση τῆς θνητότητός μας. Ἡ ζωή τοῦ ἀνθρώπου εἶναι μία διαρκής πορεία, ἕνα προσωπικό ταξίδι, τό ὁποῖο κάποια στιγμή, πού θά ἔλθει σίγουρα γιά τόν καθένα μας, θά ὁλοκληρωθεῖ μέ τήν ἄφιξή μας σέ ἕναν τερματικό σταθμό. Ὅμως αὐτός ὁ τερματικός σταθμός γιά ἐμᾶς τούς Χριστιανούς δέν εἶναι τό τέλος. Ἀπό αὐτόν τόν σταθμό ὅλοι ἀνεξαιρέτως, ἄλλος νωρίτερα καί ἄλλος ἀργότερα, θά ἀκολουθήσουμε τό δικό μας προσωπικό δρομολόγιο γιά τήν αἰωνιότητα. Σέ αὐτό τό χρονικό ταξίδι τῆς ζωῆς μας ὡς ὁδοιπόροι καί ταξιδιῶτες καταγράφουμε ἄλλοτε ἐπιτυχίες καί ἄλλοτε ἀποτυχίες, ζῶντας εὐχάριστα καί δυσάρεστα γεγονότα καί καταστάσεις. Θέτουμε προσωπικούς στόχους καί ἐπιδιώξεις ἀγωνιζόμενοι γιά τήν ἐπίτευξή τους. Ὡστόσο, ὀφείλουμε νά συνειδητοποιήσουμε ὅτι οἱ στόχοι μας, ὅποιοι καί ἄν εἶναι αὐτοί, καθορίζουν τόν γενικότερο προσανατολισμό τῆς ὑπάρξεώς μας καί προδιαγράφουν τό προσωπικό μας δρομολόγιο, πού θέλοντας καί μή θά πάρουμε γιά τήν αἰώνια πατρίδα καί κατοικία μας, ἡ ὁποία θά εἶναι αὐτή ἀκριβῶς πού σφυρηλατήσαμε καί οἰκοδομήσαμε μέ τίς προσωπικές μας ἐπιλογές, τά ἔργα μας, τά λόγια μας, τούς λογισμούς καί τίς ἐπιθυμίες μας. Ἄς εἴμαστε βέβαιοι ὅτι αὐτά ἀποτελοῦν καί τή μοναδική πραγματική περιουσία πού θά μᾶς συνοδεύσει πέραν τῆς τελευταίας ἐπίγειας κατοικίας μας. Ἑπομένως, ἔχει μεγάλη καί καθοριστική σημασία τό πῶς διαθέτει καθένας μας τό πολύτιμο δῶρο τοῦ χρόνου τῆς πρόσκαιρης καί ἐφήμερης ἐπίγειας ζωῆς μας, πού μᾶς τό ἔδωσε ὁ Προαιώνιος Δημιουργός μας μαζί μέ ὅλα τά ἄλλα ἰδιαίτερα δῶρα καί χαρίσματα πού χάρισε σέ ὅλους μας ἀνεξαιρέτως, γιά τήν καλή ἤ κακή χρήση τῶν ὁποίων θά λογοδοτήσουμε ἅπαντες κατά τή Μέλλουσα Κρίση καί μισθαποδοσία, ὅπως, ἄλλωστε, προειδοποιηθήκαμε στήν παραβολή τῶν ταλάντων. Γι’ αὐτό καί ὁ Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν στήν πρός Ἐφεσίους ἐπιστολή του μᾶς προτρέπει νά διαχειριζόμαστε συνετά τόν χρόνο τῆς ζωῆς μας: «… Ἐξαγοραζόμενοι τόν καιρόν, ὅτι αἱ ἡμέραι πονηραί εἰσί..».

  Ἑρμηνεύοντας αὐτή τήν προτροπή τοῦ Ἀποστόλου ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἀγιορείτης ἐξηγεῖ ὅτι «δέν κατηγορεῖ ὁ Παῦλος ἐδῶ τάς ἡμέρας καθ’ ἑαυτάς, ὡς πονηράς καί κακάς, ἀλλά διά τά κακά καί τάς ἁμαρτίας ὁποῦ γίνονται εἰς τάς ἡμέρας μας». Πράγματι, τό περιβάλλον τῆς ζωῆς μας σήμερα εἶναι γεμάτο ἐφάμαρτες προκλήσεις καί πειρασμούς, πού μολύνουν τήν ψυχή καί τό σῶμα τοῦ ἀνθρώπου. Τό μεγαλύτερο μέρος τοῦ χρόνου τῆς ζωῆς του ὁ σημερινός ἄνθρωπος δυστυχῶς τό διαθέτει γιά τήν ἐπιδίωξη μάταιων καί ἐφήμερων στόχων καί γιά τήν ἱκανοποίηση ψυχικῶν καί σωματικῶν παθῶν, τά ὁποῖα καταλήγουν στή διάπραξη τοῦ ποικιλόμορφου κακοῦ πού κυριαρχεῖ στήν κοινωνία μας μέ ἀνησυχητικῶς αὐξητική τάση. Τό μεγαλύτερο μέρος τῆς ζωῆς τοῦ σημερινοῦ ἀνθρώπου κατασπαταλιέται σέ ἀργοσχολίες καί σέ ἐφήμερες διασκεδάσεις, ἐνῶ τό ὑπόλοιπο συνηθέστερα διατίθεται σέ ἔργα ἀνομίας καί ἀκολασίας, καθώς ἡ πλειονότητα τῶν ἀνθρώπων ταυτίζει τή ζωή μέ τήν κραιπάλη, τήν ἀκολασία τήν ἀπόκτηση ἐξουσίας, φήμης, πλούτου καί καταναλωτικῶν ἀγαθῶν.

Ἀλλά καί ὁ ἄλλος Πρωτοκορυφαῖος τῶν Ἀποστόλων, ὁ Πέτρος, στήν Α΄ Καθολική Ἐπιστολή του μᾶς προτρέπει νά πορευόμαστε μέ σύνεση καί νά βρισκόμαστε σέ διαρκή πνευματική ἐπαγρύπνηση: «.. νήψατε, γρηγορήσατε˙ ὁ ἀντίδικος ὑμῶν διάβολος ὡς λέων ὠρυόμενος περιπατεῖ ζητῶν τίνα καταπίη (Α΄ Πέτ. 5, 8).

Ὁ χρόνος τῆς ζωῆς μας μᾶς δωρήθηκε ἀπό τόν φιλάνθρωπο Θεό ὡς τάλαντο πρός ἀξιοποίηση καί κάποια στιγμή, πού δέν γνωρίζουμε πότε θά ἔλθει γιά τόν καθένα μας, θά τελειώσει. Ἄς μή λησμονοῦμε ὅτι σέ ἕνα ἀπό τά αἰτήματα πού ἀπευθύνουμε στόν Θεό κατά τή Θεία Λειτουργία εἶναι νά μᾶς ἀξιώσει νά διέλθουμε «τόν ὑπόλοιπον χρόνον τῆς ζωῆς ἡμῶν ἐν εἰρήνῃ καί μετανοίᾳ». Ὀφείλουμε, ὡς Χριστιανοί, νά συνειδητοποιήσουμε ὅτι ἡ καινούργια ἐποχή πού ἐγκαινίασε μέ τήν ἐνανθρώπησή του ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ εἶναι περίοδος προετοιμασίας γιά νά ὑποδεχθοῦμε τήν Ἡμέρα τοῦ Κυρίου. Ἡ τωρινή μας ζωή εἶναι ὁ προθάλαμος τῆς αἰωνιότητος. Γι’ αὐτό ἄς φροντίσουμε ἅπαντες ἡ Ἡμέρα τοῦ Κυρίου, δηλαδή ὁ σωματικός θάνατος, νά μή μᾶς βρεῖ πνευματικῶς ἀπροετοίμαστους, καθώς ἡ ἡμέρα αὐτή ἔρχεται συνήθως ξαφνικά «ὡς κλέπτης ἐν νυκτί». Ὁ χρόνος τῆς ζωῆς μας κυλᾶ γρήγορα καί οἱ εὐκαιρίες πού μᾶς δίδονται καθημερινῶς εἶναι μοναδικές καί δέν ξαναγυρίζουν. Ἄς παύσουμε νά τίς σπαταλοῦμε.

Ἀγαπητά μου πνευματικά τέκνα, ἔχοντας κατά νοῦ τά παραπάνω, ἄς κάνουμε καθένας μας ἕναν σοβαρό ἀπολογισμό τῶν πεπραγμένων τῆς ἕως τώρα ζωῆς μας. Μέ γνώμονα τό ἅγιο θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἄς ἀναλογιστοῦμε καί ἄς ἀναγνωρίσουμε τά προσωπικά μας λάθη καί τίς ἀστοχίες τοῦ παρελθόντος μας καί ἄς μετανοήσουμε γι’ αὐτά. Ὅσο καί ἄν σφάλαμε στή ζωή μας ὁ Κύριός μας, ὡς φιλεύσπλαχνος Πατήρ πού εἶναι, περιμένει ὑπομονετικῶς τή διόρθωση καί ἐπιστροφή μας στόν πατρικό οἶκο, προτρέποντάς μας νά Τόν ἀκολουθήσουμε μέ αὐταπάρνηση σέ μία σταυροαναστάσιμη πορεία ζωῆς. Ἐκεῖνος γιά χάρη τῆς σωτηρίας τοῦ καθενός μας γεννήθηκε ὡς ἄνθρωπος στό ταπεινό Σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ καί ὀκτώ μέρες ἀργότερα ἐκπληρώνοντας τόν Νόμο, πού ὁ ἴδιος ὡς νομοθέτης ἔδωσε, ὑπέστη σαρκική περιτομή, γεγονός πού ἑορτάζουμε σήμερα, τήν πρώτη τοῦ Νέου Ἔτους, μαζί μέ τήν Ἑορτή τοῦ οὐρανοφάντορος Μεγάλου Βασιλείου. Ἐμεῖς γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ καί τήν προσωπική μας σωτηρία ἄς φροντίσουμε νά ἀναγεννηθοῦμε πνευματικά καί διά τῆς διαρκοῦς μετανοίας ἄς περικόψουμε τά πάθη καί τίς ἐφάμαρτες ἐπιθυμίες μας. Ἄς φροντίσουμε νά ἀξιοποιήσουμε τό πολύτιμο δῶρο τοῦ χρόνου τῆς ζωῆς μας ζῶντας σταυροαναστάσιμα, ὥστε νά μήν ἀποτελέσει καί τό Νέον Ἔτος μιά ἀκόμη χαμένη χρονιά καί εὐκαιρία. Καί πάλι ὁ Ἀπόστολος Παῦλος μᾶς προτρέπει: «Ἰδοῦ νῦν καιρός εὐπρόσδεκτος, ἰδοῦ ἡμέρα σωτηρίας˙ἀποθώμεθα τά ἔργα τοῦ σκότους καί ἐνδυσόμεθα τά ὅπλα τοῦ φωτός». Τώρα εἶναι ὁ κατάλληλος καιρός νά ἐργασθοῦμε γιά τή σωτηρία μας (B΄ Κορ. 6, 2).

Ἐκ βάθους καρδίας εὔχομαι σέ ὅλους σας τό Νέον Ἔτος 2023 νά εἶναι εὐλογημένον καί πλῆρες ἔργων ἀγαθῶν. Νά εἶναι γιά ὅλους μας ἔτος πλουσίας πνευματικῆς καρποφορίας, πρός Δόξαν τοῦ Κυρίου καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἀμήν!

Διάπυρος πρός Θεόν εὐχέτης πάντων ἡμῶν