Με αφορμή την ευαγγελική περικοπή της θεραπείας από τον Ιησού Χριστό του δαιμονιζομένου στα Γάδαρα ( Λουκά 8:26-39), θα ασχοληθούμε με τις αναφορές του θαύματος στα Συνοπτικά Ευαγγέλια, με τις οποίες καταδεικνύεται η απόλυτη εξουσία του Ιησού Χριστού κατά των δαιμονίων.

Και στα τρία συνοπτικά Ευαγγέλια γίνεται αναφορά στο θαύμα της θεραπείας του δαιμονιζομένου. Σαφώς μαρτυρείτε ότι ο άνθρωπος που συνάντησε τον Ιησού, είχε καταληφθεί από δαιμόνια για πολλά χρόνια, ήταν γυμνός και δεν κατοικούσε σε οικία, αλλά στα μνήματα (Λουκ. 8:27).

Στο Ευαγγέλιο του Ματθαίου γίνεται, επίσης, αναφορά στη συνάντηση του Κυρίου με δύο (αντί για έναν) δαιμονισμένους στη χώρα των Γεργεσηνών, που ήλθαν από τα μνήματα και ήταν άγριοι στην όψη (Ματθ. 8:28). Ανάλογη αναφορά στη συνάντηση του Ιησού με τον άνθρωπο από τα Γάδαρα, που είχε ακάθαρτο πνεύμα και κατοικούσε στα μνημεία, γίνεται και στο Ευαγγέλιο του Μάρκου ( Μαρκ.5:2-3).

Μάλιστα ο Ευαγγελιστής Μάρκος προσθέτει ότι ο άνθρωπος με το ακάθαρτο πνεύμα ήταν τόσο δυνατός που κανείς δεν μπορούσε να τον δαμάσει, αφού έσπαγε τις αλυσίδες με τις οποίες τον είχαν δέσει, και γυρνούσε στα μνημεία και τα βουνά φωνάζοντας και τραυματίζοντας τον εαυτό του με πέτρες ( Μαρκ. 5:3-5).

Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις οι δαίμονες αντικρύζοντας τον Χριστό, αφού Tον ομολόγησαν ως Υιό του Θεού του Υψίστου, του έθεσαν το εξής ερώτημα: Τι βρίσκεται ανάμεσά μας ? Παρακάλεσαν δε τον Κύριο, να μην τους βασανίσει (Μαρκ. 5:7, Λουκ. 8:30-31) αλλά να επιτρέψει, όταν φύγουν από το ανθρώπινο σώμα που είχαν καταλάβει, να εισέλθουν σε αγέλη χοίρων ( Ματθ. 8:31, Μαρκ. 5:12, Λουκ. 8:31).

Ο Κύριος επέτρεψε να γίνει αυτό που ζήτησαν ( Ματθ. 8:32, Μαρκ. 5:13, Λουκ. 8:32) και οι χοίροι γεμάτοι από τα δαιμόνια έπεσαν στη λίμνη και πνίγηκαν (Ματθ.8:32 ,Μαρκ.5:13 ,Λουκ. 8:33). Τέλος, ο θεραπευμένος πλέον άνθρωπος καθόταν στα πόδια του Ιησού, ντυμένος με ρούχα και σώφρων (Λουκ.8:35).

Στην αφήγηση του Ματθαίου (8:29) ενδιαφέρον είναι το ερώτημα των δαιμόνων, αν ο Ιησούς είχε έρθει για να τους βασανίσει πριν από την «καθορισμένη ώρα». Όλοι οι δαίμονες ξέρουν ότι υπάρχει μια στιγμή κατά την οποία θα κριθούν (και το αποτέλεσμα θα είναι αιώνιο μαρτύριο), αλλά αυτοί οι δαίμονες ήξεραν ότι ο χρόνος αυτός δεν είχε έρθει ακόμη.

Η αναφορά στους χοίρους και όχι σε άλλο ζώο γίνεται διότι ο νόμος του Μωυσή απέκλειε αυστηρά την κατανάλωση χοιρινού κρέατος, αφού θεωρούνταν ακάθαρτο κρέας.

Αξιοσημείωτο είναι και το γεγονός ότι ο αριθμός των δαιμονίων αυτών ήταν πολύ μεγάλος και το όνομά τους ήταν ¨Λεγεών¨ ( Μαρκ. 5:9, Λουκ. 8:30 ). Όπως η στρατιωτική λεγεώνα αποτελείται από ένα μεγάλο αριθμό στρατιωτών υπό την καθοδήγηση του στρατηγού, έτσι αποκαλείται και εδώ το ακάθαρτο πνεύμα, αφού έχει μαζί του πλήθος άλλων μικρότερων δαιμονίων.

Η αντίθεση που παρατηρείται στην αφήγηση του θαύματος είναι υπέροχη. Τα κακά πνεύματα που είναι ισχυρά και ασκούν εξουσία μόνο σε ανθρώπους, αλλά εναντίον του Χριστού δεν έχουν καθόλου ενέργεια, είναι απελπισμένα, βρίσκονται σε πανικό, φοβούνται το Χριστό, ανησυχούν ότι πλησιάζει το τέλος τους.

Είναι ενδιαφέρον στην αφήγηση ότι οι δαίμονες αμέσως αναγνωρίζουν ποιος είναι ο Ιησούς (Λουκ. 4:41) και ξέρουν ποια είναι η αποστολή Του στη γη, ξέρουν ότι όλη η κρίση έχει δοθεί σε Αυτόν. Γιατί ο Υιός του Θεού φανερώθηκε για να καταστρέψει τα έργα του διαβόλου ( Α΄Ιω. 3:8).

Πράγματι, ο Θεός έριξε τους αμαρτήσαντας αγγέλους στο τάρταρο , δεμένους με αλυσίδες σκότους ( Β΄Πετρ.2:4) , τους φύλαξε με παντοτινά δεσμά υποκάτω του σκότους, για τη κρίση της μεγάλης ημέρας ( Ιουδ. 1:6).

Η ευκολία της εντολής του Κυρίου να φύγουν τα δαιμόνια από τον άνθρωπο και να εισέλθουν στους χοίρους αποδεικνύει την απόλυτη εξουσία του Χριστού επάνω τους. Ο ίδιος ο Κύριος είπε ότι θα μπορούσε, αν ήθελε, να ζητήσει από τον πατέρα Του να στείλει λεγεώνες αγγέλων να καταστρέψει τον κόσμο (Ματθ. 26:53)

Οι δαίμονες γνωρίζουν ότι δεν έχουν τη δύναμη να βλάψουν τον Θεό, έτσι θέλουν να βλάψουν τους ανθρώπους, επειδή ο Θεός δημιούργησε κάθε άνθρωπο κατ ‘εικόνα Του και καθ ομοίωσή Του (Γεν.1:26).

Η άμεση ανταπόκριση όλων των ανθρώπων σε αυτή την αποκάλυψη της δόξας του Χριστού είναι να Τον λατρεύουμε ως αληθινό Υιό του Θεού. Και θα πρέπει επίσης να μας δίνει θάρρος το γεγονός ότι έχει τον πλήρη και απόλυτο έλεγχο πάνω στις δυνάμεις του κακού στον κόσμο.

Στην προς Εφεσίους Επιστολή ο Απόστολος Παύλος μας προτρέπει να ενδυθούμε την πανοπλία του Θεού για να μπορέσουμε να σταθούμε απέναντι στις μεθόδους του διαβόλου, γιατί δεν είναι η πάλη μας ενάντια σε αίμα και σάρκα, αλλ’ ενάντια στις αρχές, στις εξουσίες, στους κοσμοκράτορες του σκότους του αιώνος τούτου και στα πνεύματα της πονηρίας ( Εφεσ.6:11-12) .

Γι αυτό λοιπόν αδελφοί μου.. « νήψατε, γρηγορήσατε· ο αντίδικος υμών διάβολος ως λέων ωρυόμενος περιπατεί ζητών τίνα καταπίη· ω αντίστητε στερεοί τη πίστει, ειδότες τα αυτά των παθημάτων τη εν κόσμω υμών αδελφότητι επιτελείσθαι. Ο δε Θεός πάσης χάριτος, ο καλέσας υμάς εις την αιώνιον αυτού δόξαν εν Χριστώ Ιησού ολίγον παθόντας, αυτός καταρτίσει υμάς, στηρίξει, σθενώσει, θεμελιώσει» (Α΄ Πετρ. 5:8-10).