Η καθημερινή εργασία των μοναχών είναι απαραίτητη για την κάλυψη των πρακτικών αναγκών της Βατοπαιδινής Αδελφότητας, αλλά αποτελεί και μέρος της άσκησής τους.
Ο μοναχός που εκτελεί με επιμέλεια το διακόνημά του, έχει την ευκαιρία να ασκηθεί στην φιλοπονία, την ταπείνωση, την υπομονή, την αλληλεγγύη, την αγάπη και έτσι να λάβει ως καρπό την Χάρη του Αγίου Πνεύματος. Προσπαθεί σε κάθε στιγμή να εκπληρώσει τον λόγο του Κυρίου που δεν ήλθε «διακονηθήναι αλλά διακονήσαι» (Ματθ. 20,28). Βλέπει στο πρόσωπο του συνανθρώπου τον Χριστό.
Τα διακονήματα ορίζονται την 1η Ιανουαρίου κάθε έτους από την Ιερά Σύναξη της Μονής σύμφωνα με τις ανάγκες της και τις ιδιαίτερες γνώσεις και ικανότητες κάθε διακονητή.
Ανάλογα με τον όγκο των υποχρεώσεων ορισμένα διακονήματα μπορεί να αναληφθούν από περισσότερα πρόσωπα η αντιθέτως, κάποιοι μοναχοί αναλαμβάνουν περισσότερα του ενός.
Βασικά διακονήματα είναι του μάγειρα, μάγκιπα (αρτοποιού), τραπεζάρη (υπευθ. για την ετοιμασία των τραπεζιών για τα γεύματα), αρχοντάρη (για τη φιλοξενία των προσκυνητών), πυλωρού (πορτάρη), ράφτη, γραμματέα, κηπουρού, δοχειάρη (υπευθ. για την αποθήκευση των προϊόντων), εκκλησιαστικού, κανονάρχη, τυπικάρη, συνοδικάρη, παραηγουμενάρη, ιατρού, νοσοκόμου, βιβλιοθηκάριου, αγιογράφου κ.ά.
ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ:
