Επιστολή του Γέροντος Ιωσήφ του Ησυχαστή

Ευλογημένο μου τέκνον Βρυαίνη, εύχομαι να είσαι καλά.

Έλαβον την επιστολήν σου και λίαν εχάρην διά την προθυμίαν σου. Εύχομαι ο Κύριος να σε ενισχύση εις το θέλημά του το άγιον, ευλογημένον μου τέκνον.
Εμείς μόνοι μας δεν δυνάμεθα τίποτε να ποιήσωμεν, εάν ο Χριστός με την θείαν Του Χάριν δεν βοηθήση. Εκείνος πρώτον εγνώρισεν εαυτόν εις ημάς, και τότε ημείς τον γνωρίσαμεν. Εκείνος ηγάπησεν, και ημείς αγαπώμεν. Εάν Εκείνος δεν ενεργήση, δεν κινείται το αγαθόν εις ημάς.

Γίνου λοιπόν ένα παιδάκι μικρόν, με την παιδικήν του απλότητα, και ρίξου στους πόδας της γλυκιάς σου Μανούλας, της Παναχράντου Μητρός Του, όπου βαστάζει ως βρέφος μικρόν, τον Μέγαν Θεόν. Και κλάψε και φώναζε με αγάπην πολλήν, όπου θα σου χαρίση Αυτός· «Γλυκειά μου Μανούλα, βοήθησέ με, οδήγησέ με πώς να σωθώ! Μεσίτευσε, Μάνα μου, εις τον Υιόν σου να με οδηγήση πώς να σωθώ. Τί είναι το θέλημά Του να κάνω, και τί από Αυτόν να ζητώ. Να μου ανοίξη τους οφθαλμούς της ψυχής, όπου είναι κλειστοί και δεν τον βλέπω, όταν Εκείνος με βλέπη εις κάθε στιγμή, αλλά συνεχώς τον λυπώ».

Ακουσε τέκνον μου· με πολλήν λεπτότητα να βαδίζης. Να έχης μεγάλην ταπείνωσιν· όχι να περιφέρης λόγια αργά ταπεινολογίας, αλλά να γίνης σκουπίδι να σε πατάνε, αν θές να σε επισκεφθή ο Χριστός. Η καρδία σου να μαλακώση, να γίνη βαμβάκι· και να λυγάς συνεχώς με όποιον μιλάς· «Σύ οίδας, αδελφή μου, ευλόγησον»!

Με ό,τι λεπτότητα ομιλάς, με αυτήν θα μεταχειρίζεται ο Χριστός και εις εσένα. Με ό,τι μέτρον τους άλλους μετράς, με αυτό σε μετρά. Όπως εσύ συγχωρείς των άλλων τα πταίσματα, έτσι και τα ιδικά σου αφήνει. Με όσην λεπτότητα τον ζητείς, με την αυτήν σου εμφανίζεται.

Μήν ειπής ότι προσποιείσαι υπακοήν και κάμνεις το ιδικόν σου, διότι δεν σφάλλεις εις την Γερόντισσά σου, την Ηγουμένην, αλλά στον Θεόν, όπου είναι κοντά σου και όλας τάς κινήσεις σου βλέπει. Είναι πάντα μαζί σου· είσαι τυφλή και δεν βλέπεις. Εις την αγκάλην Του πάντοτε είσαι. Αυτόν αναπνέεις· Αυτόν εσθίεις· Αυτόν περιβάλλεσαι· ποτέ σου δεν τον γελάς. Όλα σου, ό,τι κάμνεις τα βλέπει και πριν εσύ διανοηθής.

Εάν λέγης ότι, «είναι το πταίσμα μικρόν, δεν πειράζει», τότε και η προσευχή σου η μικρή δεν πηγαίνει εις τον Θεόν, «δεν πειράζει»! Εάν λέγης και θέλης η μικρά προσευχή σου να εισακουσθή, τότε γνώριζε ότι και τα μικρά σφάλματά σου γράφονται ανεξάλειπτα και νοθεύουν το μικρόν σου καλόν.

Λοιπόν, εάν έχης ακρίβειαν και λεπτότητα, να μην λυπής τον Κύριον, όπου όλα τα βλέπει. Να φοβήσε να μην λυπήσης την Ηγουμένη και τάς λοιπάς αδελφάς, γινώσκων ότι εις Θεόν αμαρτάνεις. Μήν ειπής ότι έχω δίκαιον καμμίαν φοράν· καν και σου βγάλουν τα μάτια, το δίκαιον να μην ζητήσης ποτέ, διότι φορείς τον Χριστόν, όπου έγινε άνθρωπος διά τον άνθρωπον και έπαθε όλα διά να σώση ημάς. Ανθρωπον παραβάτην δεν ηξεύρει.

Εσύ, παιδάκι μου, όταν παρακούς, πόσον λυπείς την Ηγουμένην σου και αντιστέκεσαι εις το θέλημα του Θεού· και αμέσως αποσύρει την Χάριν Του και μένεις γυμνή, και η συνείδησίς σου πικραίνεται, και θολώνει ο νους σου, και πολλάς ημέρας μένεις σκληρά και άγονος γή. Ω, και να έβλεπες ποία ζημία σου γίνεται!

Ο Άγιος Κλίμακας λέγει ότι, καλύτερον είναι τον Θεόν να λυπήσης παρά τον Ηγούμενον . Διότι αν λυπήσης τον Θεόν, έχεις τον Ηγούμενον να δεηθή διά να σε συγχωρήση. Αλλά αν τον Ηγούμενον θα λυπήσης, τις θα προσευχηθή διά εσένα;

Λοιπόν, τέκνον μου, πρόσεχε. Βάλε μίαν καλήν αρχήν, διά να γίνη και το τέλος καλόν. Εργάσου νέα, διά να θερίσης ειρήνην στο γήρας. Οπόταν ξημερώση, κάθε πρωΐ λέγε· «Κύριε Ιησού μου γλυκύτατε, αξίωσόν με να διέλθω την ημέραν μου χωρίς αμαρτίαν».

Πιάσε πρόθυμα την δουλειά σου και την ευχήν εις το στόμα σου. Και βλέπε ότι ο Κύριος βλέπει σε, και ο Αγγελος γράφει· ο Αγγελος γράφει τάς πράξεις σου και ο Κύριος την διάνοιαν. Σε κάθε στιγμή λέγε το εξής· «Βρυαίνη, μαζεύου τους λογισμούς σου· σε βλέπει ο Κύριος. Μήν αεροβατής, αλλά λέγε την ευχήν με κατανόηση».

Μήν κοιτάξης τί κάμνουν οι άλλοι· μή θέλης να φανείς ότι ξεύρεις. Εκείνο όπου πρέπει να ηξεύρης, είναι να λες την ευχήν και να προσέχης το έργον σου. Γίνου μωρή διά τον Χριστόν, να σε σοφίση ο Κύριος.

Ταύτα πάντα αν κατορθώσης, εύ σοι γίνεται, ότι θα γίνης καλή και ενάρετος μοναχή, παράδειγμα και εις τάς λοιπάς αδελφάς, και ωφέλιμη στον πλησίον. Βιάσου λοιπόν, και η Χάρις του Κυρίου να είναι μαζί σου, να σε φυλάττη από κάθε κακόν της επηρείας του πειρασμού.

Εύχομαι όλας τάς αδελφάς, όπου μένεις μαζί, ιδιατέρως της Ηγουμένης σου, να της δώση Χάριν και δύναμιν ο Θεός να σας βαστάζη τα βάρη, ότι είναι μεγάλα τα βάρη και κόπος πολύς.

Σας εύχομαι,

ταπεινός γέρων, πολυπαθής Ιωσήφ μοναχός, Σπηλιώτης

Νέα Σκήτη, Δάφνη, Άγιον Όρος

Με υγείαν τάς εορτάς, ψυχής και σώματος.