Σύμφωνα με την αγιορείτικη τάξη και μέσα σε κατανυκτικό κλίμα τιμήθηκε η μνήμη του Οσίου Εφραίμ του Κατουνακιώτου. Κατά την Ιερά Αγρυπνία και την Ευχαριστιακή Σύναξη προέστη ο εορτάζων Γέρων Εφραίμ Καθηγούμενος της Μονής.
Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας ακολούθησε το παραδοσιακό κέρασμα στο Συνοδικό της Μονής.
Ο Γέροντας κατά τη διάρκεια του κεράσματος αναφέρθηκε στον Όσιο Εφραίμ τον Κατουνακιώτη, ο οποίος υπήρξε πνευματικός συγγενής της Αδελφότητας, καθώς ήταν πνευματικός αδερφός του γεννήτορα της Βατοπαιδινής Αδερφότητος μακαριστού Γέροντος Ιωσήφ Βατοπαιδινού. Ο Όσιος υπήρξε αποκούμπι του μακαριστού Γέροντα Ιωσήφ Βατοπαιδινού σε όλες τις δοκιμασίες, πειρασμούς, διωγμούς και εξευτελισμούς, όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο Γέρων Εφραίμ, ενθυμούμενος διάφορα περιστατικά που μαρτυρούν τον πνευματικό σύνδεσμο μεταξύ του Οσίου και του Γέροντα Ιωσήφ.
Ο Γέρων Εφραίμ ανέφερε στον λόγο του πως για τους πατέρες ήταν άγιος και προτού κοιμηθεί, καθώς πάντοτε έδειχνε το δείγμα της αγιότητας του με τον φωτισμό του προσώπου του, την σύνεση και την διάκρισή του και σε όλα όσα έλεγε, έπραττε και δίδασκε. Πολλοί αγιορείτες πατέρες προσέτρεχαν για να τον συμβουλευτούν, για να τους οδηγήσεις πνευματικά και να ωφεληθούν από την συναναστροφή τους μαζί του.
Ο Γέρων Εφραίμ αναφέρθηκε στην μοναχική πορεία και ζωή του Οσίου που τον ανέδειξε σε χαρισματικό υποτακτικό, όπως προσφυώς χαρακτηρίστηκε, ιδιαίτερα στην υπακοή που υπέδειξε στον Γέροντα του, παρά τις δυσκολίες που είχε ζήσει δίπλα του. Η αγάπη του φάνηκε ιδιαίτερα στην δύναμη της προσευχή του για την σωτηρία του μακαριστού Γέροντα του, ώστε να τον επαναφέρει στον Παράδεισο με την χάρη που είχε ο ίδιος και τις καθημερινές θείες Λειτουργίες, καθώς για 50 έτη λειτουργούσε κάθε μέρα. Ο Όσιος Εφραίμ ευαρέστησε τον Θεό με τον αγώνα του και την αυστηρή και ακριβή του συνείδηση στην τήρηση των εντολών.