Από τους πρώτους μήνες του 1820 η μεγαλόνησος Κρήτη, και μάλιστα το Ηράκλειο, μαστιζόταν από φοβερή πανώλη, εξαιτίας της οποίας πολλοί κάτοικοι απεβίωσαν. Για να φύγει η λοιμική ασθένεια, ιερωμένοι προεστώτες και λαϊκοί Κρήτες, πήγαν στο Άγιο Όρος και ζήτησαν από την Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου να τους αποστείλει την Τιμία Ζώνη της Θεοτόκου.
Η Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου, με συνοδεία πέντε μοναχών, απέστειλε τον Ιούνιο του 1820, με ιδιαίτερο καράβι, στο Μεγάλο Κάστρο της Κρήτης, το λεγόμενο «Castello di Mare» δηλαδή στο Ηράκλειο», τα παρακάτω ιερά λείψανα, με σκοπό η επενέργειά τους να αποδιώξει το θανατικό απο την μεγαλόνησο:
α. Τμήμα της Τιμίας Ζώνης της Θεοτόκου
β. Ένα Σταυρό με τμήμα Τιμίου Ξύλου, και
γ. Την Κάρα του Αγίου Ανδρέου, επισκόπου Κρήτης, του Ιεροσολυμίτου.
(Βλ.: Ηράκλειο, αφιέρωμα «Επταήμερο» Εφημ. «Καθημερινή» 22.9.1996 σελ. 12, όπου και σχετική βιβλιογραφία).
Μετά από ταξίδι δεκαπέντε ημερών, το καράβι έφτασε στην Κρήτη. Οι Βατοπαιδινοί πατέρες άρχισαν να τελούν αγιασμούς, ώστε να φύγει η ασθένεια με το θανατικό που σκόρπιζε στον λαό. Όμως, συνέβαινε, την ιδία περίοδο, οι εντόπιοι Τούρκοι που κυριαρχούσαν σ᾿ ολόκληρη την Κρήτη, να προξενούν λεηλασίες, σφαγές και γενικώς να επιδιώκουν την εξόντωση των χριστιανών.
Οι τρεις Τούρκοι πασάδες (Ηρακλείου, Ρεθύμνου και Χανίων) δεν είχαν την ανάλογη στρατιωτική δύναμη να καταστείλουν τα γεγονότα, οπότε οι χριστιανοί άρχισαν ένοπλο αγώνα για την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού (Αποστ. Βακαλοπούλου, Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως 1821, Αθήναι 1971, σελ. 122).
Φωτογραφία Ραφαήλ Γεωργιάδης