Γέροντος Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτου
Κατά κανόνα, ό,τι ζητάμε, ο Θεός μας το δίνει μέσῳ των αγίων. Το κάνει αυτό, για να μην καταργήσει την ισορροπία της κοινωνικής σχέσεώς μας. Ενεργεί όπως ενεργούμε και εμείς στα διακονήματά μας. Το ένα διακόνημα εξαρτάται από το άλλο, και έτσι ο ένας γίνεται κοινωνός των χαρισμάτων και των προσευχών του άλλου. Διά μέσου των αγίων μᾶς χαριτώνει ο Θεός, μᾶς μορφώνει, μᾶς αποκαλύπτεται. Εάν θα θέλαμε να πάμε απ’ ευθείας στον Θεό, θα αγνοούσαμε το σώμα του Χριστού, την αληθινότητα και οντότητά του, θα αγνοούσαμε την ίδια την Εκκλησία και θα βαδίζαμε προς τον Κύριο ως ψευδείς Προτεστάντες, χωρίς να τον συναντήσουμε. Διότι δεν μπορείς να βρείς τον Κύριο, παρά μόνο περιστοιχιζόμενον, αποκαλυπτόμενον από τους αγίους, οι οποίοι είναι τόσοι πολοί, ώστε σχηματίζουν νέφη, χωρίς να αφήνουν ελεύθερο χώρο, για να τον δεις από μακριά.