Του +αρχ. Βαρθολομαίου, Καθηγούμενος Ι. Μ. του Εσφιγμένου
Ο τρόπος που θες να ζήσεις είναι επιλογή δική σου.
Υπάρχουν δύο τρόποι: Ζεις με τον τρόμο και τον φόβο της κόλασης, ή ζεις με την ελπίδα του παραδείσου.
Δύο τρόποι εντελώς αντίθετοι μεταξύ τους.
Ο φόβος και ο τρόμος της κολάσεως σου έχουν μετατρέψει την ζωή σε κόλαση.
Μια ζωή γεμάτη καχυποψίες, υπόπτους, φαντάσματα, εχθρούς, σκέτη μαρτύριο.
Η ελπίδα του παραδείσου σε κάνει να ζεις από τώρα τον παράδεισο.
Ζεις για να αγαπάς, να προσφέρεις, να προσπαθείς, να ελπίζεις, να χαίρεσαι, να χαμογελάς, να συγχωρείς, να αγκαλιάζεις.
Άφησε ελεύθερο τον εαυτό σου να δει την αλήθεια.
Μην αφήνεις την απελπισία να σε κυριεύει, γιατί γίνεται μεταδοτική ασθένεια και επηρεάζεις πολλούς.
Μη δημιουργείς μονίμως εχθρούς και φαντάσματα, για να δικαιολογείς τον φόβο σου.
Αγάπησε για να φύγει ο φόβος.
Όταν πιστεύεις στον Χριστό τι μπορεί να σε τρομάζει;
Μη θυμώνεις και οργίζεσαι, δεν ταιριάζει στον χριστιανό.
Όταν θυμώνεις, συντάσσεσαι μ’ αυτόν που σου προκαλεί τον θυμό, γιατί κάνεις αυτό που θέλει, θυμώνεις…
Γίνε το παράδειγμα για τον πλησίον σου, να μπορεί να στηριχθεί επάνω σου, δίνοντάς του θάρρος και ελπίδα.
Βρισκόμαστε λίγες ημέρες πριν την Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών του Κυρίου μας.
Μας δίνεται η ευκαιρία να βιώσουμε πραγματικά, μέσα από την στέρηση, το πάθος του Κυρίου μας, ανεβαίνοντας ο καθένας τον προσωπικό του Γολγοθά, μέσα από την δυσκολία του κοινού πειρασμού που περνούμε όλοι.
Η οργή και η αγανάκτηση είναι κακοί σύμβουλοι στην ζωή μας.
(Θεωρούνται δε, και από τα βασικά κωλύματα της συμμετοχής στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας).
Ας δείξουμε όλοι μαζί αυτές τις άγιες ημέρες που έρχονται, ότι τις βιώνουμε πραγματικά, έχοντας ως εφόδιο την πίστη μας στον Θεό, η οποία μας οδηγεί να ζούμε με την ελπίδα του παραδείσου, ειρηνικοί, με υπομονή, αναμένοντας με βεβαιότητα την Ανάσταση.
Καλή Ανάσταση!