Γέροντος Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτου
Βλάσφημοι λογισμοί. Ποιοι είναι αυτοί; Αφ ενός μεν οι αρνούμενοι την θεότητα του Χριστού ή τα μυστήρια της Αγίας Τριάδος, αφ ετέρου οι αποδίδοντες τις θείες ενέγειες στον σατανά. Παραδείγματος χάριν, εγώ σου μιλάω κατά πνεύμα, σου λέγω την αλήθεια, και σύ λές: Άντε μωρέ, αυτός είναι μονόπλευρος άνθρωπος. Αυτός είναι λογισμός βλασφημίας. Άρα οι λογισμοί της βλασφημίας στρέφονται κατά της θεότητας, κατά της θείας αποκαλύψεως, κατά των ενεργειών του Θεού, τις οποίες θεωρούμε ότι προέρχονται από τον διάβολο, όπως έλεγαν και οι Φαρισαίοι για τον Χριστό ότι “ἐν Βεελζεβούλ ἐκβάλλει τά δαιμόνια”.
Και αυτό το κάνει ο πονηρός, επειδή φθονεί τον θεοφιλή άνθρωπο και θέλει να τον φέρει σε απόγνωση με αυτούς τους λογισμούς. Έτσι, ο άνθρωπος απογοητεύεται, νομίζει πως δεν μπορεί να κάνει τίποτε, πως είναι αδιόρθωτος, αμαρτωλός, οπότε δεν τολμά να ξανακάνει την συνήθη προσευχή του, τουτέστι την νοερά προσευχή, η οποία είναι προσκόληση του νου στον Θεό και επομένως απομάκρυνση των λογισμών. Εγκαταλείποντας δε την προσευχή, ο πονηρός βρίσκει ακόμα περαιτέρω χώρο στην καρδιά του ανθρώπου και τον κάνει να μην τολμά να αναπετάσει τις πτέρυγές του και βρεθεί στον Θεό.