Η Βατοπαιδινή Αδελφότητα σε κλίμα συγκίνησης και κατάνυξης, την Τετάρτη 20 Οκτωβρίου 2021, τέλεσε την ανακομιδή των λειψάνων του μακαριστού Γέροντος Ιωσήφ Βατοπαιδινού, πνευματικού γεννήτορος και ποδηγέτη της Αδελφότητος και νέου κτήτορος της Μονής, 12 έτη από την εις Κύριον εκδημία του.
ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ:
Στην Ανακομιδή των Λειψάνων παρέστησαν ο Μητροπολίτης Λεμεσού κ. Αθανάσιος, πνευματικό τέκνο του μακαριστού Γέροντος, ο Μητροπολίτης Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς κ. Ιουστίνος, οι Επίσκοποι Αμαθούντος Νικόλαος και Λήδρας Επιφάνιος, ο Καθηγούμενος της Ι.Μ. Σίμωνος Πέτρας Γέρων Ελισσαίος, ο Καθηγούμενος της Ι.Μ. Γρηγορίου Γέρων Χριστοφόρος, οι Καθηγούμενοι Αρχιμανδρίτης Παΐσιος της Ιεράς Μονής Τίμιου Προδρόμου Μέσα Ποταμού, Αρχιμανδρίτης Γεννάδιος της Ιεράς Μονής Αρχαγγέλου Μιχαήλ στο Μονάγρι, Αρχιμανδρίτης Νείλος της Ιεράς Μονής Συμβούλου Χριστού, Αγιορείτες Πατέρες, ιερείς, ιερομόναχοι και διάκονοι. Παρίσταται ο Πρωτεπιστάτης του Αγίου Όρους π. Γεώργιος Βατοπαιδινός.
Σήμερα το απόγευμα (20/10/21) τελέσθηκε η Ακολουθία του Εσπερινού και εν συνεχεία οι Αρχιερείς, οι Καθηγούμενοι και οι λοιποί πατέρες εν πομπή μετέβησαν στον τάφο του μακαριστού Γέροντος, ενώπιον του οποίου εψάλη ειδική ακολουθία επί τη ανακομιδή λειψάνων.
Εν συνεχεία, ενώ ψαλλόταν ένας αργός ύμνος από την χορωδία της Μονής, αποκαλύφτηκε ο τάφος και φάνηκαν τα οστά, τα οποία ένα ένα με προσοχή οι αδελφοί ανέβασαν από τον τάφο και τοποθέτησαν σε πρόχειρα σε πανέρι μέχρι να γίνει το καθιερωμένο πλύσιμο με κρασί.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ – ΦΩΤΟ: ΡΑΦΑΗΛ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ – ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ “ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ”
Η ανακομιδή των οστών των κεκοιμημένων, ως πράξη φροντίδος και ευπρεπισμού κατά την εκταφή εκτός από τον εθιμικό και κοινωνικό χαρακτήρα που ανέκαθεν είχε, λαμβάνει στην εκκλησία κατ’ εξοχήν αγαπητικό και εσχατολογικό νόημα. Δεν μεριμνούμε απλώς για τον καθαρισμό και την τάξη των οστών ενός αγαπημένου προσώπου, αλλά προετοιμάζουμε λειτουργικά τα οστά ενός αδελφού που «προσδοκά ανάστασιν νεκρών». Η ανακομιδή αν και δεν μαρτυρείται με σαφήνεια ως υποχρεωτική πράξη μετά την ταφή, έχει πια καθιερωθεί ως μέρος της φροντίδος της στρατευομένης εκκλησίας προς την θριαμβεύουσα. Αν και στην Εκκλησία εορτάζεται η ανακομιδή των λειψάνων των αγίων, κάθε βαπτισμένος χριστιανός αξίζει την φροντίδα της ανακομιδής, αφού η αγιότητα του βίου είναι ο βασικός στόχος για κάθε άνθρωπο που θέλει να λέγεται μέλος της Εκκλησίας. Και δεν ήταν λίγες οι φορές όπου ο Θεός μέσα από την ανακομιδή αποκάλυψε την καλά κρυμμένη αγιότητα, ανθρώπων που πέρασαν απαρατήρητοι στο διάβα της ζωής τους.
Ο μακαριστός Γέρων Ιωσήφ γεννήθηκε στην Δρούσια της επαρχίας Πάφου της νήσου των Αγίων, την 1η Ιουλίου 1921. Το 1936 μετά από θεϊκή κλήση προσήλθε στην Ιερά Μονή Σταυροβουνίου με τις ευχές των γονέων του. Εκεί εκάρη ρασοφόρος μοναχός με το όνομα Σωφρόνιος. Παρέμεινε 10 χρόνια στην Μονή και με την παρότρυνση και ευλογία του Γέροντος Κυπριανού, πνευματικού της Μονής, εγκαταβίωσε στο Άγιον Όρος μετά από μία σύντομη επίσκεψη στους Αγίους Τόπους. Αρχές του 1947 βρίσκεται στην Σκήτη της Αγίας Αννης, ενώ το καλοκαίρι του ίδιου έτους γνωρίζεται με τον Άγιο Ιωσήφ τον Ησυχαστή, ο οποίος κατόπιν θείας πληροφορίας τον δέχθηκε στην συνοδεία του. Εκεί στην καλύβη του Τιμίου Προδρόμου της Μικρής Αγίας Αννης εκάρη μεγαλόσχημος λαμβάνοντας το όνομα Ιωσήφ το Σάββατο του Λαζάρου του 1948. Το 1951 η συνοδεία μεταφέρθηκε στα ησυχαστικά κελλιά της Νέας Σκήτης κοντά στον Πύργο. Ο Άγιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής κοιμήθηκε οσιακώς την ημέρα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου το 1959. Ο αείμνηστος Γέροντας Ιωσήφ ικανοποίησε τον βαθύτατο πόθο της ψυχής του κοντά στον μεγάλο Άγιο Ιωσήφ τον Ησυχαστή καθώς μαθήτευσε σε έναν πραγματικό ησυχαστή και θεοφόρο ασκητή. Μετά την κοίμηση του Γέροντός του έζησε σύμφωνα με τις υποθήκες και το παράδειγμά του και συν τω χρόνω μαζεύτηκε κοντά του πολυμελής συνοδία. Το 1989 κατόπιν αποφάσεως του Οικουμενικού Πατριαρχείου η συνοδία του ανέλαβε την διοίκηση της Ι.Μ.Μ. Βατοπαδίου, της οποίας υπήρξε νέος κτήτωρ και αναμορφωτής. Ο Γέρων Ιωσήφ ήταν και παρέμεινε ο πνευματικός πατέρας της Μονής Βατοπαιδίου μέχρι και την κοίμησή του, που συνέβη την 1 Ιουλίου 2009. Το σκήνωμά του ετάφη στον περίβολο της Μονής δίπλα από το Καθολικό και ο τάφος του αποτελεί σημείο αναφοράς για τους αδελφούς της Μονής.