Κάποτε, για να μας προτρέψει [ο Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός] στην μελέτη των Πατερικών συγγραμμάτων, έλεγε ότι ωφέλεια δεν προέρχεται μόνο από τις διδαχές και πατρικές τους νουθεσίες, αλλά και από τις πρεσβείες τους.
Οφείλουμε να τις επικαλούμαστε παράλληλα με την μελέτη των έργων τους.
Στην ησυχαστική του καλύβη στην Νέα Σκήτη [του Αγίου Όρους], μελετώντας τα έργα του Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου και προσευχόμενος παράλληλα στον Άγιο, έγινε τόσο πολύ αισθητή η παρουσία του Αγίου, που του προκάλεσε αιδώ και συστολή.
«Συνεστάληκα», έλεγε, «μην τον ακουμπήσω»!
Μελετούσε με επιμέλεια, συστηματικά και σε βάθος τους Αγίους Πατέρες. Διάβαζε πάντοτε από το πρωτότυπο κείμενο και απέφευγε τις μεταφράσεις.
Συγγράμματα απροσπέλαστα για πολλούς, όπως του Αγίου Γρηγορίου Παλαμά και του Αγίου Μαξίμου του Ομολογητού ήταν γι’ αυτόν όχι απλώς κατανοητά αλλά η κύρια πνευματική τροφή του, μολονότι δεν είχε καν την στοιχειώδη θύραθεν μόρφωση.
Είχε μία ζώσα επικοινωνία με τους Πατέρες, των οποίων τα κείμενα μελετούσε.
Μου είχε αναφέρει, ότι κάποτε δεν καταλάβαινε ένα δυσνόητο χωρίο του Αγίου Μαξίμου του Ομολογητού και εμφανίστηκε ο ίδιος ο Άγιος και του το ερμήνευσε.
Πολλές φορές η ίδια η θεία Χάρις του ερμήνευε κάποια πράγματα ή άγνωστες λέξεις που συναντούσε στην ανάγνωση.
Άλλη μία φορά, που συζητούσαμε για ένα θέμα μου ανέφερε μία λέξη -δεν θυμάμαι τώρα ποια ήταν αυτή- η οποία υπάρχει σε κάποιον από τους ιαμβικούς κανόνες του Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού και μου είπε ότι ακριβώς εκείνη την στιγμή η Χάρις του έδωσε και την ερμηνεία της την οποία και μου την είπε. Για επιβεβαίωση μάλιστα με έβαλε να κοιτάξουμε στο λεξικό που είχαμε, και διαπιστώσαμε ότι ακριβώς την ίδια ερμηνεία με τον Γέροντα έδινε το λεξικό.
Από το βιβλίο του Καθηγουμένου Εφραίμ Βατοπαιδινού, “Γέρων Ιωσήφ Βατοπαιδινός, (1.7.1921-1.7.2009), έκδοση Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου”