“Υπάρχουν όμως και αμαρτήματα που γίνονται χωρίς να το θέλουμε”

Όταν ο άνθρωπος έχει αμετάβλητη την συνείδησή του και την βούλησή του και δεν ενεργεί μέσα του η αμαρτία, μπορεί να είναι βέβαιος ότι θα σωθεί.
Υπάρχουν όμως και αμαρτήματα που γίνονται χωρίς να το θέλουμε. Λέγουν οι πατέρες: Εφόσον παντρεύεσαι, θα συμμετάσχεις στα αμαρτήματα του ή της συζύγου, που αναγκαστικά υπάρχουν στον γάμο, αλλά με την ελπίδα στον Θεό. Δεν μπορείς να τα αποφύγεις.
Αλλά και η ατέλεια της ανθρώπινης ζωής μας προκαλεί αμαρτήματα που δεν θέλουμε , λόγου χάρη ο όρκος. Είναι σαφής η εντολή του Θεού ότι δεν επιτρέπεται επ ουδενί ο όρκος. Και όμως, ακόμη και Μητροπολίτης να γίνεις, θα ορκιστείς. Είναι η ατέλεια της ανθρώπινης ζωής. Υπάρχουν λοιπόν αμαρτήματα στα οποία περιπίπτει ο άνθρωπος χωρίς να φταίει, για τα οποία μετανοεί, κλαίει, αλλά δεν χάνει την παρρησία.