Του Νικόλαου Ζαΐμη
Στους τρόπους με τους οποίους καλούμαστε οι χριστιανοί να αντισταθούμε στις επιθετικές συμπεριφορές αλλά και στο ποιος πραγματικά είναι ο πλησίον μας αναφέρθηκε στο χθεσινό του κήρυγμα από τον Καθεδρικό Ναό της Αναστάσεως του Κυρίου στα Τίρανα, όπου και ιερούργησε, ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας κ.κ. Αναστάσιος.
Σχολιάζοντας την ευαγγελική περικοπή του Καλού Σαμαρείτη ο Μακαριώτατος τόνισε ότι δεν θα πρέπει να βλέπουμε απλά τους άλλους ως πλησίον, αλλά να γινόμαστε πλησίον. Υπενθύμισε ακόμη τρεις λέξεις από το αποστολικό ανάγνωσμα οι οποίες μας οδηγούν στο να είμαστε παράγοντες ειρήνης. “Εμείς όταν λοιδορούμεθα, «λοιδορούμενοι ευλογούμεθα. Διωκόμενοι ανεχώμεθα. Βλασφημούμενοι παρακαλούμεν». Δεν απαντούμε με την ίδια διάθεση επιθέσεως, δεν αντιθέτουμε σε αυτούς που είναι εναντίον μας με μίσος και άλλες υβριστικές κουβέντες αλλά κατά το πρότυπο των αποστόλων υπομένουμε και προσπαθούμε πάντα να είμαστε παράγοντες ειρήνης.“, υπογράμμισε.
“Το Ευαγγέλιο μίλησε για τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να βλέπουμε τους άλλους και όχι απλώς να είμαστε πλησίον, αλλά να γινόμαστε πλησίον. Είναι ενδιαφέρον ότι το ερώτημα όπως το θέτει ο νομικός λέει: «Ποιος είναι πλησίον μου;» και ο Κύριος το αντιστρέφει στο τέλος και λέει: «Ποιος έγινε πλησίον;» Ποιος έμαθε να βλέπει τον καθένα που συναντάει ως πλησίον.
Υπάρχει όμως και κάποιο άλλο μήνυμα από τον απόστολο. Γιατί πολύ συχνά οι πλησίον μας δεν είναι αυτοί που έχουν ανάγκη, αλλά υπάρχουν πολλοί που είναι κοντά μας και είναι επιθετικοί και αντιθετικοί εναντίον μας. Εμείς οι χριστιανοί έχουμε κατά την διάρκεια των αιώνων πολλά τέτοια παραδείγματα ειρωνείας, επιθέσεως, διαφόρων διωγμών. Θα έλεγα λοιπόν να υπενθυμίσω τρεις φράσεις που ακούσαμε από τον Απόστολο. Εμείς όταν λοιδορούμεθα, «λοιδορούμενοι ευλογούμεθα. Διωκόμενοι ανεχώμεθα. Βλασφημούμενοι παρακαλούμεν». Δεν απαντούμε με την ίδια διάθεση επιθέσεως, δεν αντιθέτουμε σε αυτούς που είναι εναντίον μας με μίσος και άλλες υβριστικές κουβέντες, αλλά κατά το πρότυπο των αποστόλων υπομένουμε και προσπαθούμε πάντα να είμαστε παράγοντες ειρήνης.
Αυτό ισχύει σε όλα τα επίπεδα της ζωής μας. Και στις κοινωνικές μας σχέσεις και στις οικογενειακές μας σχέσεις. Να μας δώσει λοιπόν ο Κύριος την δύναμη να ακολουθούμε αυτό το παράδειγμα και να γινόμαστε μιμητές των αποστόλων. Είναι τεκμήριο της μεγάλης πνευματικής δυνάμεως που χαρίζει ο Θεός στους δικούς του”.