Στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Αναστάσεως Χριστού στα Τίρανα εορτάστηκε η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού. Της Θείας Λειτουργίας προεξήρχε ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας κ.κ. Αναστάσιος, που συλλειτούργησε μαζί με τον Μητροπολίτη Αμαντίας κ. Ναθαναήλ, τον Επίσκοπο Βύλιδος κ. Άστιο και κληρικούς της Αρχιεπισκοπής.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, ο Μακαριώτατος μίλησε στο ποίμνιο για τη σημασία αλλά και την σημειολογία της εορτής. Παρακολουθήστε την ομιλία του Μακαριωτάτου:
Μεταξύ άλλων, τόνισε: «Και πάλι η Εκκλησία μας καλεί να υψώσουμε μέσα στο κέντρο της καρδιάς και της σκέψεώς μας τον Σταυρό του Χριστού. Όπως και την παλιά εποχή, ατυχώς ακόμα και σήμερα υπάρχουν πολλοί για τους οποίους ο σταυρός είναι σκάνδαλο ή μωρία. Για τους πιστούς Χριστιανούς, παραμένει πάντοτε Θεού δύναμις και Θεού σοφία. Με την προϋπόθεση, βεβαίως, ότι αυτός (ο Σταυρός) αδιάκοπα μας εμπνέει, ώστε να δυναμώνουμε την αγάπη μας για τον Θεό και τις εικόνες του, τους ανθρώπους. Κι εδώ πάλι υπάρχει μία φλυαρία σχετικά με την αγάπη. Όλοι εύχονται πολύ εύκολα για την αγάπη, αλλά ο Κύριος μας έχει αποδείξει ότι η αγάπη, για να είναι γνήσια, ζυμώνεται με την ταπείνωση και τη θυσία. Όχι μια αγάπη εξωτερική, φλύαρη, αλλά μια αγάπη ουσιαστική προϋποθέτει πάντοτε αυτή τη διάθεση θυσίας και ταπεινώσεως. Για εμάς, τους ορθοδόξους, είναι σαφές ότι κάθε Θεία Λειτουργία δεν είναι απλώς η ανάμνηση, αλλά είναι η ξαναβίωση του μυστηρίου του Σταυρού…Όταν ο Χριστός δέχεται από εμάς τους ταπεινούς και ελεεινούς να επαναλαμβάνουμε το μυστήριο της θείας ευχαριστίας και με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος να επαλαμβάνουμε το «Τούτο εστί το Σώμα Σου, τούτο εστί το Αίμα Σου». Μια αδιάκοπη εκπληκτική ταπείνωση του Χριστού, με την οποία μας κάνει μετόχους της αγάπης Του. Ας ζούμε, λοιπόν, καθημερινά πιο επίμονα αυτό το μυστήριο και τη δύναμη και τη σοφία του Σταυρού. Είναι ό,τι πιο πολύτιμο και πιο ουσιαστικό μπορούμε να βιώσουμε».
Ο Μακαριώτατος κατέληξε δε λέγοντας: «Επιπλέον, ας φροντίσουμε σε αυτή την περίοδο πόνου που έφερε η πανδημία, με τις προσευχές, τη συμπόνια και την αγάπη μας να απαλύνουμε τον πόνο των αδελφών μας, που υπόκεινται στην ασθένεια».
Επιμέλεια-Μετάφραση: Ευγενία Δίτσα