Σήμερα, ημέρα μνήμης του Οσίου Ιερωνύμου του Πενταγλώσσου, άγει τα ονομαστήριά του ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος Β’. Με την συμμετοχή Αρχιερέων, Ιερέων, Μοναχών, Μοναζουσών και κόσμου ξεκίνησε το πρωί ο Όρθρος της Εορτής του Αγίου Ιερωνύμου.
Συγκεκριμένα στο Ιερό Ησυχαστήριο του Αγίου Πορφυρίου στο Μήλεσι, για να τιμήσουν τον Μακαριώτατο προσήλθαν αρκετοί Αρχιερείς, ενώ τον Ιεροψαλτικό Χορό τον πλαισίωσαν οι Μοναχές της Ιεράς Μονής του Αγίου Ιωάννου Θεολόγου Μαζαρακίου. Επίσης προσήλθαν αρκετοί Ιερείς της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών και Ιερών Μητροπόλεων, αλλά και πλήθος κόσμου.
Της Θείας Λειτουργίας προεξήρχε ο Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος Αρχιμανδρίτης π.Φιλόθεος Θεοχάρης πλαισιούμενος Ιερέων και Ιεροδιακόνων. Επίσης συμπροσευχήθηκε πλήθος Αρχιερέων της Εκκλησίας της Ελλάδος, όπως προαναφέρθηκε, καθώς και Εκπρόσωποι των Πατριαρχείων Κωνσταντινουπόλεως (Μητροπολίτης Ανδριανουπόλεως κ.Αμφιλόχιος) και Αλεξανδρείας (Μητροπολίτης Γουινέας κ. Γεώργιος).
Εκ μέρους των Αρχιερέων ευχήθηκε στον Αρχιεπίσκοπο ο αρχαιότερος Μητροπολίτης από τους παρευρισκόμενους, ο Μαντινείας και Κυνουρίας κ. Αλέξανδρος, εκ μέρους του κλήρου της Αρχιεπισκοπής ευχήθηκε ο Πρωτοσύγγελλος Επίσκοπος Θεσπιών κ. Συμεών και του προσέφερε δώρο δύο βιβλία. Ο Αρχιεπίσκοπος ευχαρίστησε όλους τους παρευρισκόμενους, ενώ ανέφερε ότι επέλεξε να εορτάσει στο ησυχαστήριο του Αγίου Πορφυρίου γιατί ήξερε και εκτιμούσε πολύ τον Άγιο, ενώ τόνισε ότι καλούμαστε να μιμούμαστε τη ζωή του Αγίου που φέρουμε το όνομά του, «Ο π. Πορφύριος ήταν ανθρώπινος» σημείωσε ο Αρχιεπίσκοπος και μιλώντας για το ησυχαστήριο ζήτησε να προβληματιστούμε για ποιό σκοπό έγιναν αυτοί οι χώροι; Πιο συγκεκριμένα είπε, “Ο π. Πορφύριος έβλεπε στο παρελθόν αλλά έβλεπε και στο μέλλον. Αγαπούσε την Εκκλησία και έδωσε ολόκληρη τη ζωή του στην Εκκλησία. Σήμερα, μαζί με τις ευχαριστίες μου θα ήθελα να σας θέσω και ένα ερωτηματικό, κυρίως στους κληρικούς, αυτός ο χώρος μήπως είναι ένας χώρος που ζητάει ο π. Πορφύριος να είναι με το πνεύμα του μέσα εδώ να καθοδηγεί, να κατευθύνει, να δίνει πορεία που θα βοηθάει την Εκκλησία σε όλες τις επιλογές της που απαιτούν τα χρόνια και η εποχή μας; Αυτή ήταν η σκέψη μου, αφενός μεν να τιμήσουμε τον πατέρα Πορφύριο, ο οποίος τίμησε τον Άγιο Ιερώνυμο, γι’ αυτό και κάνω αυτές τις σκέψεις, αλλά και συγχρόνως αυτός μήπως ο χώρος έχει γίνει για κάτι πολύ μεγαλύτερο;».
Ακούστε την ηχογράφηση απο τα ονομαστήρια του Αρχιεπισκόπου, αρχικά την ομιλία του Σεβ. Μητροπολίτου Μαντινείας και Κυνουρίας κ. Αλεξάνδρου, τον Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Θεσπιών κ. Συμεών αλλά και την αντιφώνηση του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου:
Αργότερα, μιλώντας στους δημοσιογράφους για την ονομαστική του εορτή ο Αρχιεπίσκοπος τόνισε πώς είναι ένας σταθμός στη ζωή του, ευχαρίστησε όλους τους παρευρισκόμενους και ευχήθηκε στον καθένα η ζωή να μην έχει μόνο δυσκολίες αλλά και όμορφες στιγμές. Στη συνέχεια, σε ερώτηση τι σημαίνει για τον ίδιο το μοναστήρι του αγίου Πορφυρίου απάντησε πως πιθανόν σε δυο μήνες να έχουμε να πούμε κάτι καλύτερο. Ακούστε τις δηλώσεις του Αρχιεπισκόπου:
Παρακολουθήστε τη θεία λειτουργία.
Φωτογραφίες: Βαγγέλης Καρπαθάκης
Ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος και Πρόεδρος της Ιεράς Συνόδου Ιεραρχίας κ.κ. Ιερώνυμος Β΄ είναι ο 20ός Προκαθήμενος της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ελλάδος από της ανακηρύξεως του Αυτοκεφάλου της με τον τίτλο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος.
Είναι Πρόεδρος της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας, του ανώτατου θεσμικού οργάνου διοίκησης της Εκκλησίας της Ελλάδος, καθώς και της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου.
Ως Μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας είχε διακριθεί για τις περιβαλλοντικές και φιλανθρωπικές του δραστηριότητες συνάμα με την πρόνοιά του για τη βοήθεια τοξικομανών, υπερηλίκων και νέων.
Πρώτα χρόνια
Ο κατά κόσμον Ιωάννης Λιάπης, αρβανίτικης καταγωγής, γεννήθηκε στις 10 Μαρτίου 1938 στα Οινόφυτα Βοιωτίας και ήταν το πρώτο από τα δύο παιδιά του Τάσου και της Δήμητρας Λιάπη. Οι γονείς του ασχολούνταν με αγροτικές και ποιμενικές εργασίες. Ο Ιωάννης εντάχθηκε από νωρίς στα ακμάζοντα την εποχή εκείνη κατηχητικά σχολεία, όπου γνώρισε τον πνευματικό του καθοδηγητή, τον τότε Αρχιμανδρίτη και μετέπειτα Μητροπολίτη Θηβών και Λεβαδείας, Νικόδημο Γραικό.
Μετά το πέρας των εγκύκλιων σπουδών του εισήλθε στο Τμήμα Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και στη συνέχεια στη Θεολογική Σχολή. Διετέλεσε πρώτος σε πανελλαδική κλίμακα υπότροφος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (ΙΚΥ) στις βυζαντινές σπουδές, τις οποίες πραγματοποίησε στα Πανεπιστήμια του Γκρατς (Αυστρία) και του Μονάχου (Δυτική Γερμανία), ενώ φοίτησε και στο Ostkirchliches Institut, Ινστιτούτο της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας που εδρεύει στο Ρέγκενσμπουρκ της Γερμανίας. Εργάσθηκε ως πανεπιστημιακός βοηθός στην Εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία δίπλα στον Αναστάσιο Ορλάνδο και ως φιλόλογος στο Λεόντειο Λύκειο της Νέας Σμύρνης, στο 9ο Νυκτερινό Γυμνάσιο Αθηνών, καθώς και στο Γυμνάσιο της Αυλώνας.
Ως αρχαιολόγος και θεολόγος δημοσίευσε επιστημονικές μελέτες και άρθρα. Έχει υπάρξει συνεργάτης της Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας ενώ έχει βραβευθεί για το έργο του «Μεσαιωνικά Μνημεία της Εύβοιας» από την Ακαδημία Αθηνών.
Εγκαταλείποντας την ακαδημαϊκή του καριέρα εντάχθηκε στον ορθόδοξο κλήρο. Τον πρώτο βαθμό της ιεροσύνης έλαβε την 3η Δεκεμβρίου 1967, χειροτονούμενος Διάκονος από τον Μητροπολίτη Θηβών και Λεβαδείας Νικόδημο στη Θήβα και λαμβάνοντας το όνομα Ιερώνυμος προς τιμήν του τότε Αρχιεπισκόπου Αθηνών Ιερωνύμου Α΄. Στις 10 του ίδιου μήνα χειροτονήθηκε πρεσβύτερος στη πόλη της Λιβαδειάς λαμβάνοντας το οφφίκιο του Αρχιμανδρίτη.
Από της χειροτονίας του έως και το 1978 υπηρέτησε ως Πρωτοσύγκελος της Ιεράς Μητροπόλεως Θηβών και Λεβαδείας και διετέλεσε Ηγούμενος των Ιερών Μονών Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Σαγματά (1971-1977) και Οσίου Λουκά Βοιωτίας (1977-1981). Το διάστημα των ετών 1978 – 1981 υπήρξε Γραμματέας και κατόπιν Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας
Το 1981, έπειτα από την παραίτηση του Μητροπολίτη Νικόδημου, εξελέγη παμψηφεί Μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας. Η εις επίσκοπον χειροτονία του πραγματοποιήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 1981 στον Καθεδρικό Ναό Αθηνών, προεξάρχοντος του Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ. Ως Μητροπολίτης συμμετείχε στις Συνοδικές Επιτροπές Εκκλησιαστικής Εκπαιδεύσεως, Εκκλησιαστικής Περιουσίας, Σχέσεων Εκκλησίας-Πολιτείας, Υποτροφιών και εργάστηκε ως Αντιπρόεδρος του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκκλησίας της Ελλάδος. Υπήρξε μέλος μεικτών επιτροπών Πολιτείας και Εκκλησίας για τη μελέτη θεμάτων για τη μοναστηριακή περιουσία (1986-1998) και την εκκλησιαστική εκπαίδευση (1986-1998) και Πρόεδρος της επιτροπής Διαλόγου Κοινωνίας-Εκκλησίας (2005-2007).
Κατά τη διάρκεια της διακονίας του στη Μητρόπολη Λιβαδειάς αναπαλαιώθηκαν και επανδρώθηκαν έξι ανδρώες Ιερές Μονές και δεκαεπτά γυναικείες. Ανάμεσα στις Μονές αυτές συγκαταλέγονται οι ιστορικές Μονές του Οσίου Λουκά, Σαγματά, Οσίου Σεραφείμ, Μακαριωτίσσης, Ευαγγελιστρίας και Ιερουσαλήμ.
Στο κοινωνικό του έργο ξεχωρίζουν η δημιουργία οικοτροφείων, ορφανοτροφείου με μορφή ανάδοχης οικογένειας (Θήβα), Στεγών Ηλικιωμένων (Θήβα, Λιβαδειά), Κέντρου Επανένταξης Ψυχικώς Πασχόντων (Λιβαδειά), Εκπαιδευτηρίου Δημιουργικής Απασχόλησης Παίδων με Ειδικές Ανάγκες σε συνεργασία με άλλους φορείς του Νομού (Λιβαδειά), του Κέντρου Πρόληψης για τα ναρκωτικά (Λιβαδειά), Συσσιτίων Απόρων συμπεριλαμβανομένων και οικονομικών μεταναστών (Θήβα), Συμβουλευτικών Σταθμών (Θήβα), Κέντρου Ιστορικών και Αρχαιολογικών Ερευνών (Ζάλτσα – Ιερά Μονή Λυκούρεση).
Στη Μητρόπολη Λιβαδειάς φρόντισε για τη δημιουργία και λειτουργία ενοριακών πνευματικών κέντρων και κέντρων νεότητας στις περισσότερες ενορίες, καθώς και προτύπων κατασκηνωτικών εγκαταστάσεων στον Παρνασσό. Με πρωτοβουλία του ιδρύθηκε και λειτουργεί το Κέντρο Ερευνών της Ιστορίας και του Πολιτισμού της Βοιωτίας, το οποίο συνεργάζεται με τα Πανεπιστήμια Ντέρχαμ (Durham) και Κέιμπριτζ (Cambridge). Πρωτοστάτησε για τη δημιουργία του Κέντρου Ευαισθητοποιήσεως Πληθυσμού σε θέματα περιβάλλοντος και οικονομικών μεταναστών, το οποίο λειτουργεί στα Οινόφυτα.
Για τη συμβολή του στο φιλανθρωπικό έργο της Μητροπόλεως Λιβαδειάς, που σχετίζεται με την υγεία, τιμήθηκε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Κραϊόβας στη Ρουμανία με την απονομή του τίτλου του επιτίμου Διδάκτορα. Επίτιμος διδάκτορας της σχολής Κλασικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών έχει αναγορευθεί και από το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. Επίσης είναι Πρόεδρος της Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας (ΕΛΙΚΑΡ).
Για μακρό χρονικό διάστημα υπήρξε στενός συνεργάτης του Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ αρχικά ως Γραμματέας και Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου, ενώ η συνεργασία τους συνεχίστηκε και το διάστημα της διακονίας του στην Ι. Μητρόπολη Λιβαδειάς.
Αρχιεπίσκοπος Αθηνών
Εξελέγη Αρχιεπίσκοπος την 7η Φεβρουαρίου 2008, σύμφωνα με τις διατάξεις του Καταστατικού Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος από Μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας, θέση στην οποία είχε υπηρετήσει από το 1981. Ενθρονίστηκε στον Καθεδρικό και Μητροπολιτικό Ναό των Αθηνών στις 16 Φεβρουαρίου του ίδιου έτους, αναγινώσκοντας τον Ενθρονιστήριο Λόγο του.
Στις 6 Ιουλίου 2010 αναγορεύθηκε Επίτιμος Διδάκτωρ των τμημάτων Θεολογίας και Κοινωνικής Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Στις 19 Ιουνίου 2013 αναγορεύθηκε σε Επίτιμος Διδάκτορας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
Στις 16 Απριλίου 2016 επισκέφθηκε, μαζί με τον Πάπα Φραγκίσκο και τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, τον προσφυγικό καταυλισμό της Μόριας στη Λέσβο προκειμένου να ευαισθητοποιήσουν την κοινή γνώμη. Εκεί οι τρεις θρησκευτικοί ηγέτες υπέγραψαν κοινή διακήρυξη για τους πρόσφυγες.