Η Εκκλησία της Ελλάδος εόρτασε τη μνήμη του Ιδρυτή της, Αποστόλου των Εθνών Παύλου

Με την δέουσα εκκλησιαστική λαμπρότητα εόρτασε και εφέτος η Εκκλησία της Ελλάδος την ιερά μνήμη του Ιδρυτή της, Αποστόλου των Εθνών Παύλου.

Την Παρασκευή 28 Ιουνίου 2024, στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Αποστόλου Παύλου Κορίνθου, τελέσθηκε Μέγας Πανηγυρικός Συνοδικός Εσπερινός, με την συμμετοχή του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, Μελών της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου και άλλων Μητροπολιτών, επ’ ευκαιρία των εορταστικών εκδηλώσεων υπό τον τίτλο «ΙΗ’ Κορίνθου Παύλεια 2024».

Στην Ακολουθία του Εσπερινού χοροστάτησε ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμος. Συμμετείχαν οι Σεβασμιώτατοι Συνοδικοί Μητροπολίτες Ελασσώνος κ. Χαρίτων, Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κ. Νικηφόρος και Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνός, οι προσκεκλημένοι του επιχωρίου Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κορίνθου κ. Διονυσίου Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Πειραιώς κ. Σεραφείμ, Χαλκίδος κ. Χρυσόστομος, Ζιχνών και Νευροκοπίου κ. Ιερόθεος, Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος και Ηλείας κ. Αθανάσιος, ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Φαναρίου κ. Αγαθάγγελος, οι Θεοφιλέστατοι Επίσκοποι Κεγχρεών κ. Αγάπιος, Τεγέας κ. Θεόκλητος, Λακεδαιμονίας κ. Θεόφιλος και Σκοπέλου κ. Νικόδημος, καθώς και ο Αρχιγραμματεύς της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Ιωάννης Καραμούζης.

Κατά την Ακολουθία του Εσπερινού ομίλησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κ. Νικηφόρος, ο οποίος προσέγγισε το ζήτημα του σύγχρονου πλουραλισμού με οδοδείκτη τις κατευθύνσεις του Αποστόλου Παύλου στην Α’ προς Κορινθίους Επιστολή. Αφού αναφέρθηκε συνοπτικά στο συγκρητιστικό περιβάλλον της Ελληνορωμαϊκής εποχής και της πρωτοχριστιανικής κοινότητας της Κορίνθου, το παραλλήλισε προς την σύγχρονη πραγματικότητα, τονίζοντας ότι παρουσιάζει σαφείς ομοιότητες με την εποχή μας. Η θεοποιημένη επιστήμη, η τεχνητή νοημοσύνη, ο πανσεξουαλισμός, ο ακραίος θρησκευτικός συγκρητισμός με τις απειράριθμες ειδωλικές εκφράσεις του, η έξαρση της μαγείας και άλλα «συνιστούν τον ογκόλιθο της σύγχρονης ειδωλολατρείας, που βιάζει και ζητά να αφανίσει το ανθρώπινο πρόσωπο», τόνισε χαρακτηριστικά.

Ο Απόστολος Παύλος, απέναντι στον θρησκευτικό, φιλοσοφικό και πολιτειολογικό πλουραλισμό της εποχής του αλλά και κάθε εποχής, απαντά: Και αν όλοι οι άλλοι λατρεύουν την απάτη των ειδώλων, σε εμάς τους Χριστιανούς ένας μόνο Θεός υπάρχει, ο Πατήρ, από τον οποίο προέρχονται όλα και εμείς ανήκουμε σε αυτόν, και ένας Κύριος Ιησούς Χριστός, διά του οποίου έγιναν τα πάντα και εμείς δι’ Αυτού (Α’ Κορ. 8,6). Οι Χριστιανοί, λοιπόν, ανέφερε ο Σεβασμιώτατος, δεν ακολουθούν τη σοφία του κόσμου και τα κάθε είδους είδωλα που υποδουλώνουν τους ανθρώπους, αλλά ακολουθούν την «σοφία του Θεού» και την «μωρία του Σταυρού». Τηρώντας τις εντολές του Χριστού και μετανοώντας διηνεκώς, είναι ελεύθεροι εν Χριστώ, ζώντας δε διά βίου αυτήν την ασκητική της ανατροπής της αμαρτίας και της ένωσής τους με τον Θεό σε μια κοινωνία αγάπης, προσφέρουν αυτή στους εν Χριστώ αδελφούς και «εις πάντας».

Επίσης, την ίδια ημέρα και ώρα, στον Ιερό Ναό Αγίου Παύλου επί της οδού Ψαρών της πόλεως των Αθηνών, τελέσθηκε Πανηγυρικός Εσπερινός, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μονεμβασίας και Σπάρτης κ. Ευσταθίου.

Συμπροσευχόμενος εκ του Ιερού Βήματος παρέστη ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως κ. Αθηναγόρας. Κατά τον Εσπερινό ομίλησε ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Νικόδημος Αθανασίου, Β’ Γραμματεύς της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, ο οποίος αναφέρθηκε στον Απόστολο Παύλο ως τον Απόστολο των Ελλήνων, λαμβάνοντας αφορμή από την φράση του: «Εἰ ἄλλοις οὐκ εἰμὶ ἀπόστολος, ἀλλά γε ὑμῖν εἰμι· ἡ γὰρ σφραγὶς τῆς ἐμῆς ἀποστολῆς ὑμεῖς ἐστε ἐν Κυρίῳ» (Α΄ Κορ. 9,2), και απάντησε στα ερωτήματα, εάν αυτή η σφραγίδα του Αποστόλου Παύλου, η σφραγίδα του έργου του στην Ελλάδα μας, διατηρείται σήμερα σε εμάς τους Νεοέλληνες και τι θα μπορούσε να μας πει εκείνος ερχόμενος στην Ελλάδα του εικοστού πρώτου αιώνα.

Δανειζόμενος μερικά σημεία από τις προς Τιμόθεον Επιστολές, ο ομιλητής απάντησε εμπεριστατωμένα στα ως άνω ερωτήματα αναφέροντας ότι τα μηνύματα του Αποστόλου προς εμάς είναι: 1) Η διαφύλαξη ως πολύτιμου θησαυρού της «παρακαταθήκης» (Α’ Τιμ. 6,20), η οποία είναι το ίδιο το Ευαγγέλιο. 2) Η αποφυγή της «ψευδωνύμου γνώσεως» (Α’ Τιμ. 6,20), η οποία έρχεται σε αντίθεση με την «παρακαταθήκη». 3) Οι «υγιαίνοντες λόγοι» του Ευαγγελίου (Β’ Τιμ. 1,13). 4) Η επιδίωξη της δικαιοσύνης, της ευσέβειας, της πίστης, της αγάπης, της υπομονής και της πραότητας (Α’ Τιμ. 6,11). 5) Ο καλός αγώνας της πίστεως (Α’ Τιμ. 6,12) για να μπορέσουμε να την διατηρήσουμε. 6) Η αιώνια ζωή (Α’ Τιμ. 6,12) που μας δόθηκε διά της Αναστάσεως του Χριστού. 7) Η τήρηση της εντολής (Α’ Τιμ. 6,14) «να διατηρήσουμε ανόθευτη και ακατηγόρητη την Ορθοδοξία μας μέχρι της Δευτέρας Επιφανείας του Κυρίου».

 

 

Το πρωί της εορτής, Σάββατο 29 Ιουνίου 2024, στον προαναφερθέντα Ιερό Ναό Αγίου Παύλου, τελέσθηκε ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία, ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Νικαίας κ. Αλεξίου με την συμμετοχή του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου κ. Θεοκλήτου, του Αρχιγραμματέως της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος Πανοσιολογιωτάτου Αρχιμανδρίτου π. Ιωάννου Καραμούζη και του Πρωτοσυγκέλλου της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών π. Βαρνάβα Θεοχάρη.

Συμπροσευχόμενος εκ του Ιερού Βήματος παρέστη ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμος.

Κατά την Θεία Λειτουργία ομίλησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου κ. Θεόκλητος, ο οποίος  αφού χαρακτήρισε μεταξύ άλλων τον ουρανοβάμονα Απόστολο Παύλο ως «πρώτο μετά τον Ένα» και «κοινό της Εκκλησίας νου», αλλά και ως «στόμα», «νου» και «ζώσα ανά τους αιώνες φωνή» του Χριστού, αναφέρθηκε στα βασικότερα σημεία του Παύλειου κηρύγματος. Πρώτο και βασικότερο εξ αυτών, τόνισε, είναι η απόφαση του Θεού να αποκαλυφθεί προσωπικά μέσα στον κόσμο και να συναντηθεί με τους ανθρώπους, τονίζοντας ιδιαίτερα ότι «η μαρτυρία για τον Χριστό ως ενιαίο και προσωπικό, δηλαδή υποστατικό Θεό και άνθρωπο, αποτελεί την κεντρική μαρτυρία του Εθναποστόλου και της Εκκλησίας».

Επίσης ο Απόστολος απάντησε στο ερώτημα «τι εστίν άνθρωπος», δηλαδή «…από πού ο άνθρωπος και ποια η αξία του», λέγοντας ότι ο άνθρωπος υπάρχει γιατί υπάρχει ο Θεός, ο οποίος μάς έπλασε για να είμαστε, να γίνουμε Παράδεισος. Η καταγωγή μας λοιπόν είναι από τον Θεό, από τον οποίο και λάβαμε όλα τα χαρίσματα, γι’ αυτό και το είναι μας εξαρτάται εξ ολοκλήρου από τον Θεό, από τον οποίο και λάβαμε όλα τα χαρίσματα (Α’ Κορ. 4,7). Ο Χριστός ως τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος μάς καλεί να Τον μιμηθούμε ανοίγοντας και συνάμα υποδεικνύοντας τον δρόμο και τον τρόπο για την από μέρους μας πραγμάτωση και βίωση του ήθους Αυτού, αφού δεν αποκάλυψε μόνο το «ήθος» του Θεού στους ανθρώπους, αλλά και τήρησε απέναντι στον Θεό το ήθος του τέλειου ανθρώπου. «Γνώρισε έτσι ο άνθρωπος το θεοπρεπές εν Χριστώ ήθος που καλείται να καλλιεργήσει στη ζωή του ως καινούργιο εν Χριστώ πρόσωπο», τόνισε χαρακτηριστικά.

Το απόγευμα της ίδιας ημέρας στις 7.00 μ.μ., στον Ιερό Βράχο του Αρείου Πάγου των αρχαίων Αθηνών, εις ανάμνησιν του κηρύγματος του Αποστόλου Παύλου προς τους Αθηναίους, τελέσθηκε, χοροστατούντος του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου, Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός, κατά τον οποίο ομίλησε ο Αιδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος π. Εμμανουήλ Παπαμικρούλης, Γραμματεύς της Συνοδικής Επιτροπής επί των Διορθοδόξων και των Διαχριστιανικών Σχέσεων.

Ο π. Εμμανουήλ ανέφερε μεταξύ άλλων ότι το παράδειγμα του Παύλειου κηρύγματος στην Αθήνα, μας διδάσκει πώς η «αλληλεπίδραση» της Εκκλησίας με τον σύγχρονο κόσμο, αντί να την κάνει να τραπεί σε φυγή, την ωθεί να στραφεί προς αυτόν εν διαλόγω, συνδυάζοντας επιδέξια την αναγγελία της σωστικής Παρακαταθήκης την οποία έλαβε με τον πολιτισμό με τον οποίο έρχεται σε επαφή, εντοπίζοντας σε αυτόν τα σημάδια της αναζήτησης του Θεού, καθώς και τα όρια αυτής της αναζήτησης, με σταθερότητα στην αλήθεια του Ευαγγελίου, ακόμη κι όταν αυτό μπορεί να κοστίζει την πρόσκαιρη αποτυχία του εγχειρήματος.

Η Εκκλησία, ως σώμα Χριστού και την δυνατότητα έχει και οφείλει να προσλαμβάνει κάθε ιστορική εποχή και να την μεταμορφώνει, εισάγοντάς την στις δικές της θεανθρώπινες διαστάσεις. Γι’ αυτό οφείλει και επιβάλλεται να διαφυλάττει την εσωτερική της ενότητα· οφείλει και επιβάλλεται να διαλέγεται με τον κάθε άνθρωπο, τον σύγχρονο πολιτισμό και την κοινωνία· οφείλει και επιβάλλεται να διαλέγεται με την Πολιτεία. Εκεί είναι που συναντά τον άλλον ως μαθητή ή ως εν δυνάμει μαθητή του Χριστού.

Κλείνοντας την ομιλία του ο Αιδεσιμολογιώτατος ομιλητής, τόνισε: «Όπως ο Παύλος στην εποχή του έτσι κι εμείς τα μέλη της Εκκλησίας σήμερα, που ζούμε σε ένα κόσμο γεμάτο ‘’είδωλα’’, καλούμαστε, κατά την προτροπή του Κυρίου μας, να γίνουμε ‘’το άλας της γης’’, ‘’το φως του κόσμου’’, ενσαρκώνοντας το ‘’ούτω λαμψάτω το φως υμών έμπροσθεν των ανθρώπων, όπως ίδωσιν υμών τα καλά έργα και δοξάσωσι τον πατέρα υμών τον εν τοις ουρανοίς’’, προσκαλώντας τον κάθε άνθρωπο να υπερβεί ‘’τους χρόνους της αγνοίας’’ μεταστρεφόμενος και ανακαινούμενος εν Χριστώ».

Ομοίως εόρτασαν και οι κατά τόπους Ιερές Μητροπόλεις της Εκκλησίας της Ελλάδος και κυρίως εκείνες, εκ της περιοχής των οποίων διέβη και κήρυξε ο Απόστολος Παύλος.