Η Εκκλησία της Ελλάδος έχει θεσπίσει την εβδομάδα της Γ’ Κυριακής των Νηστειών να τιμά και να προβάλλει τις Ιερατικές κλήσεις, το κάλεσμα που ο ίδιος ο Θεός απευθύνει σε νέους ανθρώπους προκειμένου να ακολουθήσουν το δύσκολο δρόμο της αφιέρωσης στον Θεό και την διακονία της Εκκλησίας.
Κάθε χρόνο αυτή την εβδομάδα πραγματοποιούνται στις κατά τόπους Ιερές Μητροπόλεις εκδηλώσεις και συνάξεις στις οποίες μετέχουν παιδιά τα οποία διακονούν την Εκκλησία από διάφορες θέσεις ενώ, πολλά εξ’ αυτών θα ακολουθήσουν το δρόμο της ιερωνύνης. Φέτος, εξαιτίας τον περιοριστικών μέτρων που επικρατούν οι επικοινωνία της Εκκλησίας με τους Ιεροσπουδαστές, τους Αναγνώστες και τους Ιερόπαιδες πραγματοποιείται μέσα από της Διαδικτυακές Συνάξεις.
Ιερά Σύνοδος: “Να ενθαρρύνουμε και να στηρίξουμε τους νέους”
Στο μήνυμά της για την εβδομάδα των Ιερατικών Κλήσεων η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος αναφέρεται στη στήριξη που θα πρέπει να παρέχουμε όλοι μας σε όσους νέους επιθυμούν να εισέλθουν στην ιερωσύνη, σε μια εποχή μάλιστα, όπως τονίζει, που ορισμένοι θεωρούν τους ιερείς ως μη παραγωγικούς.
“Όπως σε κάθε εποχή, έτσι και στην εποχή μας, υπάρχουν νέοι καταξιωμένοι και με σπουδές, με ήθος και αρετή, οι οποίοι νιώθουν την φλόγα της της κλήσεως του Θεού για Ιερωσύνη. Οι καλοί και πιστοί γονείς αυτών των παιδιών όταν διαπιστώσουν ότι έχουν αυτό το Θείο δώρο της ιερατικής κλήσεως, οφείλουν να παιδαγωγούν τα παιδιά, ώστε να αυξηθεί ο ένθεος αυτός ζήλος”, σημειώνει.
Το κάλεσμα του Κυρίου είναι διαρκές, ανεξάρτητα από την εποχή αναφέρει η Ιερά Σύνοδος, καθώς “σε έναν κόσμο όπου τα πάντα ανατρέπονται γοργά, σε μια εποχή που αμφισβητεί τις παραδεδομένες αξίες, ο Κύριος δεν παύει να καλεί όλον τον κόσμο κοντά του και δεν σταματά να αναζητεί τους λίγους εκείνους ανθρώπους, οι οποίοι θα θελήσουν να σηκώσουν το βάρος της Ιερωσύνης. Εκείνους οι οποίοι θα θελήσουν να γίνουν εργάτες, που θα οικοδομήσουν ψυχές, θα τις ακούσουν, θα τις ξεκουράσουν, θα τις οδηγήσουν στην χώρα της σωτηρίας”.
“Αυτούς που ο Θεός εκλέγει και καλεί να υπουργήσουν την δική Του ιερατεία, βρίσκονται ανάμεσα μας” υπογραμμίζει και παροτρύνει να αναλογιστούμε ότι “τα σημερινά παιδιά αποφασίζουν να γίνουν Ιερείς σε μια αφιλόξενη και αδιάφορη γι’ αυτά κοινωνία”. Και όλα αυτά, όπως επισημαίνει, “την ώρα που οι άνθρωποι του κόσμου, τεχνοκράτες και οικονομικοί σωτήρες της κοινωνίας, περιφρονούν τους ιερείς σαν μη παραγωγικούς”.
“Σας προτρέπουμε πατρικά, ελάτε να ενθαρρύνουμε και να στηρίξουμε τους νέους που με ιερό ενθουσιασμό εισέρχονται στο ιερό Θυσιαστήριο και σας παρακαλούμε θερμώς να προσεύχεστε ο Μέγας Αρχιερεύς της πίστεως μας, ο Λυτρωτής και Σωτήρας μας Ιησούς Χριστός, να δίνει άξιους Ιερείς στην Εκκλησία του”, καταλήγει.
ΔΕΙΤΕ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΗΝ ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ
Τι είναι η Ιερωσύνη;
Μυστήριο και θαύμα, χάρισμα και δωρεά, αποστολή, διακονία, έργο. Έτσι περιγράφει την ιερωσύνη ο Μητροπολίτης Νέας Σμύρνης Συμεών στο έργο του “Ο Κληρικός και η Ιεροσύνη του”.
Η ιερωσύνη είναι μυστήριο με την πιο περιεκτική σημασία του όρου. Είναι ένα μέγα και συνεχές θαύμα που απεργάζεται μέσα στην Εκκλησια η φιλανθρωπία του Θεού. Αυτό αποτελεί την πίστη και την εμπειρία της Εκκλησίaς.
Η ιερωσύνη είναι ακόμη χάρισμα και δωρεά. Και χάρισμα σημαίνει κάτι που μας δίδεται κατά χάριν και παρ’ αξίαν Στην κλήση αυτή του Θεού και της Εκκλησιας ανταποκρινόμενος ο πιστός, προσφέρει τον εαυτό του με πολλή συντριβή και βαθιά ταπείνωση.
Η ιερωσύνη είναι και αποστολή, αποστολική κλίση, αποστολικό χάρισμα και αποστολικό έργο. Η ιερατική κλίση, λοιπόν, αποτελεί συμμετοχή στην αποστολή του Χριστού. Το ποιμαντικό έργο της Εκκλησίας είναι έργο αποστολικό, είναι η συνέχιση και η προέκταση του έργου του Χριστού. Ο Ιερεύς ποιμαίνει τα δικά Του λογικά πρόβατα. Ο Ιησούς Χριστός είναι ο μέγας και αιώνιος αρχιερεύς της Εκκλησίας. Και το δικό Του αρχιερατικό αξίωμα συνεχίζεται δια μέσου του θεσμού της ιερωσύνης.
Από τα βασικά γνωρίσματα της ιερωσύνης είναι ο διακονικός χαρακτήρας της. Η ιερωσύνη είναι και πρέπει να παραμένει στα πρόσωπα όλων μας διακονία και ως διακονία Ιησού Χριστού και της Εκκλησίας Του, του λαού του Θεού, θα πρέπει να ασκείται. Στο διακονικό χαρακτήρα της βρίσκεται και η αξία, η τιμή και το μεγαλείο της ιερωσύνης.
Η ιερωσύνη, τέλος, είναι έ ρ γ ο ν, δηλαδή εργασία. Και αν κάθε έργο προϋποθέτει αίσθημα ευθύνης, ζήλο, κόπο και μόχθο, πολύ περισσότερο η ιερωσύνη. Ένα γνήσιο ιερατικό ήθος εμπερικλείει όλα εκείνα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την ιερωσύνη ως έργον: το πνεύμα της αυταπάρνησης, την αποστολική κακοπάθεια, το βαθύ αίσθημα ευθύνης, την ακατάβλητη εργατικότητα. Η ιερωσύνη δεν μας δίνει το δικαίωμα να διεκδικούμε τιμές, προνόμια και ανέσεις. Αποτελεί έργον που συνεπάγεται κόπους, θυσίες και όχι σπάνια τη χλεύη και το διωγμό του κόσμου.
Επιμέλεια: Νικόλαος Ζαΐμης
Φωτογραφία: Ραφαήλ Γεωργιάδης/ope.gr