Με την καθιερωμένη εναρκτήρια Ιερά Ακολουθία στο Μέγα Συνοδικό ξεκίνησαν το πρωί της Τρίτης, 4 Οκτωβρίου, λίγο μετά τις 9 το πρωί, οι τακτικές εργασίες της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος. Λίγο πριν τη 1 το μεσημέρι οι εργασίες της πρώτης ημέρας ολοκληρώθηκαν.
Αρχικά το πρωί τελέστηκε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στο Συνοδικό Παρεκκλήσιο των Παμμεγίστων Ταξιαρχών, Καθολικό της Ιεράς Μονής Ασωμάτων Πετράκη, υπό του νεωτέρου τη τάξει εκ των μελών της σεπτής Ιεραρχίας, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Θήρας, Αμοργού και Νήσων κ. Αμφιλοχίου.
Μετά την καθιερωμένη ακολουθία ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμος, Πρόεδρος της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας, προσφώνησε τους Σεβασμιωτάτους Συνοδικούς Συνέδρους δίνοντας το στίγμα των εργασιών και ζήτησε όλοι μαζί να ευχηθούν και να αγωνισθούν, ώστε ο στόχος των προσπαθειών να είναι αυτό που ζήτησαν προ ολίγου στην προσευχή τους: “Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός να μας δώσει «την χάριν, την ευλογίαν και τον φωτισμόν του Παναγίου Πνεύματος» και να «κατευθύνει τα διαβήματα ημών προς εργασίαν των εντολών Του»”.
Στην προσφώνηση του ο Μακαριώτατος ανέφερε:
«Σεβασμιώτατοι ἅγιοι ἀδελφοί,
συνήλθαμε σήμερα στόν εὐλογημένο αὐτό χῶρο, στήν καθιερωμένη ἐτήσια τακτική συνεδρίαση τῆς ὁλομέλειας τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας μας σύμφωνα μέ τά ὁριζόμενα ἀπό τόν Καταστατικό Της Χάρτη.
Ζητήσαμε πρό ὀλίγου στήν προσευχή μας ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός, νά μᾶς δώσει «τήν χάριν, τήν εὐλογίαν καί τόν φωτισμό τοῦ Παναγίου Πνεύματος» καί νά «κατευθύνει τά διαβήματα ἡμῶν πρός ἐργασίαν τῶν ἐντολῶν του».
Νά εὐχηθοῦμε καί νά ἀγωνισθοῦμε αὐτός νά εἶναι πάντοτε ὁ στόχος τῶν προσπαθειῶν μας.
Κατά τό πρόγραμμά μας θά εἶμαι ὁ πρῶτος εἰσηγητής-ὁμιλητής, γι’ αὐτό δέν θά μακρύνω τώρα τόν λόγο ἀλλά μόνον θά σᾶς καλῶς ὁρίσω καί θά εὐχηθῶ καλή ἐπιτυχία στίς ἐργασίες μας.»
Ακολούθως ο πρώτος τη τάξει εκ των Συνοδικών μελών, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καρυστίας και Σκύρου κ. Σεραφείμ, αντιφώνησε αρμοδίως.
Στην αντιφώνηση του ο Σεβασμιώτατος ανέφερε:
«Μακαριώτατε,
Ἡ κατ’ ἔτος σύγκλησις τῆς Ἱεραρχίας, ἐξυπηρετεῖ τρεῖς βασικούς σκοπούς:
α) Τό Συνοδικόν σύστημα Διοικήσεως τῆς Ἐκκλησίας.
β) Τήν ἐξέτασιν θεμάτων γενικοῦ καί εἰδικοῦ Διοικητικοῦ καί Ποιμαντικοῦ ἐνδιαφέροντος καί
γ) Τήν διαπροσωπική ἐπικοινωνία Ἀδελφῶν.
Δι’ αὐτό εἴμεθα παρόντες, διά νά ἀκούσωμε μέ προσοχή καί να συζητήσωμε, μέ σκοπό τήν ἀνεύρεσιν τῆς ἀληθείας:
΄΄Τῷ Θείῳ Πνεύματι συνδιασκεπτόμενοι΄΄
καί νά χαροῦμε βλέποντας πρόσωπο πρός πρόσωπο τόν ἀδελφό μέ σκεπτικό τό γεροντικό:
΄΄Εἶδες τόν ἀδελφό, εἶδες τόν Θεόν΄΄.
Ἡ ἐναρκτήριος προσευχή μᾶς εἰσήγαγε στήν ἀτμόσφαιρα τοῦ Παναγίου Πνεύματος.
Ὁ Μακαριώτατος μέ τήν προσφώνησι ἔδωκε τό περίγραμμα τῶν θεμάτων καί μέ τήν εἰσήγησι ἔθεσε ὠρισμένες προοπτικές πού πρέπει νά προσεχθοῦν.
Τό θέμα τῆς ἐγγραφῆς νέων μελῶν στόν Κατάλογο πρός Ἀρχιερατείαν καί πληρώσεως τῶν κενῶν Ἱερῶν Μητροπόλεων, εἶναι θέμα πού μᾶς καταξιώνει ὡς Ἐπισκόπους, ἀλλά καί μᾶς ὑποχρεώνει σέ συναίσθησι τῆς εὐθύνης.
Κατά τήν συνήθεια τῶν Ἀντιφωνήσεών μου εἰς τήν σεπτή Ἱεραχία, θά προσθέσω λόγον τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου πρός οἰκοδομήν:
“KOΨE TΑ ΣXOINIA”
Για την αδικία μίλησε ο Χρυσόστομος στην προηγούμενη oμιλία και ετόνισε να προτιμήσωμε να αδικηθούμε παρά vα αδικήσωμε άλλους. Στη συνέχεια θα ασχοληθεί με την ύβρι, για να τονίση ότι όταν υβρίζομε τον άλλον, η ύβρις επανέρχεται στον εαυτόν μας.
Επ’αυτού του θέματος θα ειπή:
‘’Ας έχωμε υπ’ όψιν μας σε όλες τις περιπτώσεις vα στεκόμαστε ψηλότερα από τις ύβρεις. Kαι σας το εξηγω με παράδειγμα: Ενώ ευρισκόμεθα σε διαμάχη με κάποιον υψηλά ευρισκόμενο άνθρωπο, το να υβρίζωμε αυτόν, το θεωρούμε ύβρι προς τον εαυτόν μας. Ενώ είσαι πολίτης του Ουρανού και έχεις την ουράνια σκέψι και ζωή, περιυβρίζεις τον εαυτόν σoυ με εκείνον που ζη και σκέπτεται τα γήινα. Μην λοιπόν υβρίζεις τον εαυτόν σου υβρίζοντας εκείνον! Τίμησε τον εαυτόν σου και όχι εκείνον, λυπήσου τον εαυτόν σου και όχι εκείνον’’.
Και θα ενισχύση αυτή την σκέψι με το ακόλουθο παράδειγμα.
Eάν κάποιος φτωχός επήρε από την αυλή σου λάσπη που ήταν πεταμένη, γι’ αυτό το πράγμα θα υβρίσης και θα προχωρήσης σε διαμάχη καί δικαστήριο; Ασφαλώς δεν θα το κάνεις αυτό, για να μην προσβάλλης τον εαυτóν σου και για να μην σε κατηγορήσουν όλοι. Ο χρυσός είναι πηλός -λάσπη – πεταμένος στην αυλή σου. Γι’ αυτόν θα συγκρουστής; Και δεν θα σε περιγελάσουν οι πολίτες του Ουρανού; Δεν θα σε διώξουν από την πατρίδα τους εσένα που είσαι τιποτένιος και τόσο άθλιος, ώστε να προτιμάς vα φιλονικής για την λάσπη; Εάν γνωρίζεις ότι όλη η οίκουμένη δεν είναι τίποτε μπροστά στα ουράνια αγαθά, κόψε τα σχοινιά και τις πλεκτάνες με τα επίγεια πράγματα.
Μέχρι πότε θα σκύβωμε κάτω, μέχρι πότε θα ύβρίζωμε ο εvας τον άλλον όπως τα θηρία; Αλλά τα θηρία δεν τρώγονται μεταξύ τους, αλλά με αυτά που ανήκουν σε άλλο είδος. Εσύ όμως αν και εχεις πολλά κοιvά σημεία, την ευγένεια, το λογικό, την γνώσι του Θεού την δύναμι της ανθρωπίνης φύσεως και πολλά άλλα, αυτόν εσύ τον ύβρίζεις, Τον περιβάλλεις με μύρια και τον σκοτώνεις. Δεν έχει σημασία ότι δεν σπρώχνεις το ξίφος και δεν βυθίζεις το χέρι σου στο λαιμό του. Δεν τον φονεύεις βέβαια, αλλά όμως τον περιλούεις με ύβρεις, κάνεις την γλώσσα σου ξίφος και τον περιβάλλεις με πολλές άλλες αμαρτίες”.
Το δίδαγμα:
Η ύβρις προς τον άλλον επιστρέφει στον εαυτόν σου, όπως όταν φτύνεις προς τον ουρανό, το φτύσιμο γυρίζει στο πρόσωπό σου.»
(Φωτογραφία: Χρήστος Μπόνης)