Ο Πνευματικός πατέρας για τον κάθε άνθρωπο θα πρέπει να ελευθερώνει και όχι να φυλακίζει τις ψυχές ανέφερε ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής μιλώντας χθες στη τέταρτη διαδικτυακή συνάντηση του Σεμιναρίου Επιμόρφωσης Κατηχητών-τριών. Τις συναντήσεις συνδιοργανώνει το Ίδρυμα Ποιμαντικής Επιμορφώσεως της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών σε συνεργασία με το Ίδρυμα Νεότητος και Οικογένειας της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αμερικής, με την ευλογία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος, κ. Ιερωνύμου Β΄.
Ο Σεβασμιώτατος, αφορμώμενος από τον τρόπο μέσα από τον οποίο ο πόνος δρα ως ευκαιρία για πνευματική καλλιέργεια, ανέπτυξε τη δράση της Μονάδας Ανακουφιστικής Φροντίδας «ΓΑΛΙΛΑΙΑ». Η Μ.Α.Φ. ιδρύθηκε το 2010 υπό την σκέπη της Ιεράς Μητροπόλεως Μεσογαίας και Λαυρεωτικής, υλοποιώντας το προσωπικό όραμα του Μητροπολίτη με σκοπό- όπως ανέφερε ο ίδιος- να ανακουφίσουμε τον πόνο, να αγκαλιάσουμε τη δυσκολία, να μοιραστούμε το βάρος με τον ασθενή και την οικογένειά του και να συμπαρασταθούμε με κάθε δυνατό μέσο. Άλλωστε αυτή είναι και η ουσία της Ανακουφιστικής Φροντίδας, να προλαμβάνει και να ανακουφίζει τα συμπτώματα της νόσου -ψυχικά και σωματικά- να βελτιώνει την ποιότητα της ζωής και να δίνει αξία σε κάθε στιγμή της.
Στη «ΓΑΛΙΛΑΙΑ» υπάρχει η πεποίθηση ότι ο κόσμος θα ήταν καλύτερος, αν όλοι οι ασθενείς με απειλητική για τη ζωή τους νόσο μπορούσαν να ζήσουν το περισσότερο από την κάθε μέρα που έχουν, μαζί με τους ανθρώπους που αγαπούν. Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος η Μ.Α.Φ. προσφέρει Ανακουφιστική Φροντίδα σε ασθενείς με καρκίνο και νόσο του κινητικού νευρώνα (ALS). Η Μονάδα στελεχώνεται από εξειδικευμένη Διεπιστημονική Ομάδα λειτουργών υγείας και υποστηρίζεται από Διοικητική Ομάδα και εκπαιδευμένους Εθελοντές. Έχοντας ως γνώμονα την προσφορά φροντίδας και ανακούφισης στον πάσχοντα συνάνθρωπο ανεξαρτήτως της κοινωνικής, πολιτισμικής, θρησκευτικής, οικονομικής ή ασφαλιστικής του κατάστασης, η «ΓΑΛΙΛΑΙΑ» παρέχει τις υπηρεσίες της εντελώς δωρεάν.
Η «ΓΑΛΙΛΑΙΑ» αποτελεί την πρώτη Μονάδα στην Ελλάδα που παρέχει ολοκληρωμένη Ανακουφιστική Φροντίδα στο πλαίσιο μιας διεπιστημονικής προσέγγισης και στοχεύει να αποτελέσει πρότυπο για τη δημιουργία αντίστοιχων μονάδων σε όλη τη χώρα. Μέχρι σήμερα έχει φροντίσει 1500 ασθενείς της ευρύτερης περιοχής της Ιεράς Μητροπόλεως Μεσογαίας και Λαυρεωτικής, αλλά και ολόκληρης της Αττικής, στηριζόμενοι σε δωρεές και χορηγίες.
Ο Σεβασμιώτατος, συνεχίζοντας την εισήγησή του, μίλησε για προσωπικές εμπειρίες μέσα από την επικοινωνία του με ασθενείς, τους συγγενείς αλλά και το σπουδαίο έργο του προσωπικού, τόσο του έμμισθου όσο και των εθελοντών. Τόνισε πως είναι αξιοθαύμαστη η προσφορά στον πάσχοντα συνάνθρωπο, γιατί απαιτεί το δόσιμο του εαυτού. Και η αγάπη είναι φοβερό φάρμακο!
Επιπλέον επεσήμανε πως μέσα στην ψυχή του ασθενούς γίνεται μία λεπτή – αόρατη πάλη. Μαζί με το σώμα του καταρρέει και η ψυχή. Κοντά του δοκιμάζονται και οι συγγενείς. Όλα αυτά οδηγούν σε μία σύγκρουση συναισθημάτων. Επίσης, μέσα στη σχέση που αναπτύσσεται με το προσωπικό, υπάρχουν στοιχεία αμοιβαίας λύπης. Το συναίσθημα αυτό δεν αντέχεται μόνο του. Χρειάζεται και η αγάπη για τον Θεό. Η πίστη δίνει την ελπίδα. Όχι η ελπίδα την πίστη.
Μεγάλη έμφαση δόθηκε από τον Σεβασμιώτατο στην έννοια του εθελοντισμού. Οι εθελοντές βλέπουν τη ζωή τους να καταξιώνεται, γιατί αισθάνονται τον ασθενή ως εικόνα του Θεού. Ο αδελφός/ ασθενής είναι ο ορατός Χριστός! Πρέπει να αγκαλιάσουμε τον ασθενή όπως είναι (με τις εύλογες ιδιοτροπίες και αδυναμίες του) και όχι να επιβάλλουμε την αλλαγή του. Σημαντικό είναι το αίσθημα της ανιδιοτέλειας στη διακονία ασθενών. Ούτε ένα «ευχαριστώ» δεν πρέπει να περιμένουμε. Αυτό θα επιτευχθεί εάν ο εθελοντής απελευθερωθεί από τη λύπηση του εαυτού/ το δικαίωμα και προέχει στη ζωή του η ανάγκη του συνανθρώπου! Όταν προσφέρεται κάποιος ελεύθερα, τότε γεμίζει! Στο σημείο αυτό ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε και στη λεπτότητα και την ευγένεια που πρέπει να έχει ο Πνευματικός πατέρας για τον κάθε άνθρωπο. Θα πρέπει να ελευθερώνει και όχι να φυλακίζει τις ψυχές.
Όμως και όταν πλέον επέλθει ο χωρισμός, η πίστη στον Θεό και στην Ανάσταση του Χριστού κάνει αυτό τον χωρισμό να γίνεται από σκοτάδι φως. Ποθεινή ελπίδα η Ανάσταση του Χριστού!
Με έντονα συναισθήματα συγκίνησης και χαρμολύπης οι συμμετέχοντες Κατηχητές ευχαρίστησαν εγκάρδια τον Σεβασμιώτατο για αυτά τα «λίγα λόγια μετά λόγου και αγάπης»! Όλοι ευχήθηκαν οι εόρτιες μέρες του Αγίου Δωδεκαημέρου να φέρουν επί γης την ειρήνη, τη χαρά και την ελπίδα στον Ζωοδότη Κύριο!
Στην επόμενη διαδικτυακή συνάντηση, που θα πραγματοποιηθεί συν Θεώ τη Δευτέρα 17 Ιανουαρίου, θα έχουμε την ιδιαίτερη χαρά να ακούσουμε την Πρεσβυτέρα Κυριακή Τριανταφυλλίδου- Μπαθρέλλου, Εκπαιδευτικό-Θεολόγο, που θα αναπτύξει το θέμα: «Πώς διδάσκουμε τις ανθρώπινες σχέσεις; Παιδαγωγικά εργαλεία».