Πρωτ. Ευέλθων Χαραλάμπους: Εννέα χρόνια χωρίς τον απλό αλλά Αρχοντικό άνθρωπο και κληρικό.
Διακόνου π. Επιφανίου Παπαντωνίου
Επιστρέφοντας από «το κλεινόν άστυ», την ένδοξη πόλη των Αθηνών, πίσω στην ιδιαίτερή μας πατρίδα και αγιοτόκο νήσο Κύπρο, η σκέψη μας αναζητούσε ποιες λέξεις θα μπορούσαν να σκιαγραφήσουν σε λίγες γραμμές την προσωπικότητα, τη δράση, την προσφορά και το έργο του μακαριστού Πρωτ. Ευέλθων Χαραλάμπους, του οποίου συμπληρώνονται σήμερα, εννέα χρόνια από την εις Κύριον εκδημία του (+27 Ιουνίου 2011).
Μπροστά σε αυτό το γεγονός «τῆς εἰς οὐρανούς ἁρπαγῆς τῆς ψυχῆς αὐτοῦ» μέχρι και σήμερα η οικογένειά του, τα πνευματικά του τέκνα και όλοι όσοι τον γνώρισαν στεκόμαστε με δέος, λύπη και απορία και αναρωτιόμαστε «πῶς καί διατί τό περί αὐτόν καί τό περί ἡμᾶς τοῦτο γέγονεν μυστήριον». Στα ανθρώπινα αυτά ερωτήματα αντηχούν ως απάντηση οι λόγοι του Κυρίου Ιησού Χριστού «ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, κἄν ἀποθάνῃ ζήσεται καί πᾶς ὁ ζῶν καί πιστεύων εἰς ἐμέ, οὐ μη ἀποθάνῃ εἰς τόν αἰῶνα…» (Ιω. 11:26).
Μελετώντας τον θάνατο και προσδοκώντας την Ανάσταση, ο κάθε ένας αναπολεί στιγμές κατά τις οποίες συνοδοιπόρησε. Απ’ εκείνες που μπαίνουν στην καρδιά και αποτυπώνονται με ανεξίτηλο μελάνι, σημαδεύοντας «ες αεί» τις αναμνήσεις και τα προσωπικά βιώματα.
Είναι όντος δύσκολο το εγχείρημα να διατυπώσεις σε χαρτί και μελάνι, έντυπο ή ψηφιακό, όλες τις πτυχές της βραχείας επίγειας ζωής του μακαριστού π. Ευέλθωντος, πλούσιας όμως σε δράση και προσφορά η οποία δεν εξαντλήθηκε μέσα στα όρια της ενορίας, της (μητρό) πόλης, ή της χώρας του αλλά έφθασε σε πολλά μέρη του κόσμου. Κάποιες απ΄ αυτές έχουν καταγραφεί, αρκετές παραμένουν άγνωστες ακόμα και συνεχίζουν να καταγράφονται από πρόσωπα όλων των κοινωνικών στρωμάτων τα οποία όπως προαναφέραμε είχαν την ευκαιρία να τις βιώσουν και τις γνωρίζουν. Το έργο το οποίο άφησε και συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό, ανέγραψε το όνομα του στην ιστορία με χρυσά γράμματα και αποτελεί οδοδείκτη για όλους εμάς στην τήρηση των προτροπών της χριστιανικής διδασκαλίας.
Από την προσωπική μας συναναστροφή στον βαθμό που είχα την ευλογία να τον γνωρίσω, αποτελεί για μένα συνοπτικά με 2 λέξεις έναν απλό αλλά Αρχοντικό άνθρωπο και κληρικό.
Είη η μνήμη αυτού αιωνία και άληστος.