Στις 15 Σεπτεμβρίου τιμάται από την Εκκλησία η μνήμη του Αγίου Νικήτα του Γότθου ο οποίος είναι προστάτης των Εφέδρων Αξιωματικών. Με αφορμή την ημέρα αυτή, χθες τελέστηκε το 49ο μνημόσυνο πεσόντων Εφέδρων Αξιωματικών Κύπρου – Ελλάδας, κατά την τουρκική εισβολή του 1974, στο ομώνυμο μνημείο στη Λεμεσό.
Του μνημοσύνου προέστη ο Μητροπολίτης Λεμεσού κ. Αθανάσιος, ενώ ακολούθησε προσκλητήριο πεσόντων και δέηση υπέρ της διακρίβωσης της τύχης των αγνοουμένων, ανάμεσα στους οποίους είναι και 35 Έφεδροι Αξιωματικοί.
Όπως επεσήμανε ο υπουργός Άμυνας της Κύπρου Μιχάλης Γιωργάλλας, τα μνημόσυνα των ηρώων μας, πέραν του ότι αποτελούν ένδειξη της ειλικρινούς εκτίμησης και του απέραντου σεβασμού προς το μεγαλείο της θυσίας τους, υπογραμμίζουν τη βαριά ευθύνη που έχουμε απέναντι στους ήρωες μας, στην ιστορία και τις παραδόσεις μας και συνάμα χαλυβδώνουν τη θέλησή μας για συνέχιση του αγώνα που διεξάγουμε, μέχρι την τελική δικαίωση.
«Διαδηλώνουμε τη σταθερή και αμετακίνητη πρόθεσή μας να παραμείνουμε πιστοί στον στόχο μας, μέχρι την ιερή ημέρα της άρσης των τετελεσμένων της τουρκικής εισβολής», τόνισε μεταξύ άλλων ο υπουργός Άμυνας της Κύπρου.
Παράλληλα, ευχήθηκε ο Προστάτης Άγιος των Εφέδρων Αξιωματικών, ο Άγιος Μεγαλομάρτυρας Νικήτας, του οποίου τη μνήμη εόρτασε χθες η Εκκλησία, να εισακούσει τις προσευχές μας και να βοηθήσει να διακριβωθεί η τύχη όλων των αγνοουμένων.
Την θυσία των πεσόντων εφέδρων αξιωματικών κατά την εισβολή του 1974, εξήραν επίσης στις ομιλίες τους, ο Δήμαρχος Λεμεσού, Νίκος Νικολαΐδης και ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Εφέδρων Αξιωματικών Λεμεσού, Βίκτωρας Τσίγκης, ενώ επιμνημόσυνο λόγο εκφώνησε ο ΓΓ του Συνδέσμου, Δημήτρης Μικελλίδης.
Ακολουθεί ολόκληρος ο χαιρετισμός
«[…] Πλείστων μὲν οὖν ἀγαθῶν αἰτίους καὶ μεγίστων ἐπαίνων ἀξίους ἡγοῦμαι γεγενῆσθαι τοὺς τοῖς σώμασιν ὑπὲρ τῆς Ἑλλάδος προκινδυνεύσαντας […]», μας παραθέτει στον «Πανηγυρικό» του ο σπουδαίος ρητοροδιδάσκαλος Ισοκράτης, αναφέροντας ότι όσοι έθεσαν σε κίνδυνο τη ζωή τους για τη σωτηρία της Ελλάδας, προσέφεραν τις περισσότερες ευεργεσίες και αξίζουν τους μεγαλύτερους επαίνους.
Με αισθήματα απέραντου σεβασμού και αιώνιας ευγνωμοσύνης προσήλθαμε στον χώρο του Μνημείου Εφέδρων Αξιωματικών, στη Λεμεσό, για να τελέσουμε το εθνικό μνημόσυνο και να τιμήσουμε τους πεσόντες Κύπριους και Ελλαδίτες έφεδρους αξιωματικούς που έπεσαν ηρωικώς μαχόμενοι, κατά την τουρκική εισβολή του 1974.
Γιατί όπως μας διδάσκει ο Ισοκράτης, αξίζουν κάθε έπαινο αυτοί που προσέτρεξαν στην πρώτη γραμμή της μάχης υψώνοντας το παράστημά τους ως ασπίδα, για την προάσπιση της εδαφικής ακεραιότητας της πατρίδας μας.
Απονέμουμε, λοιπόν, σήμερα τις αρμόζουσες τιμές σ’ αυτούς, που με όπλο τον αγνό πατριωτισμό τους αγωνίστηκαν με σθένος και αποφασιστικότητα στις πιο κρίσιμες στιγμές της σύγχρονης κυπριακής ιστορίας.
Σ’ αυτούς, που στη δίνη του πολέμου, καθοδηγούμενοι από παροιμιώδη πίστη, επιμονή, υπομονή και αυταπάρνηση άρθηκαν στο ύψος των περιστάσεων και βάδισαν υπερήφανα και αγέρωχα στον δύσβατο δρόμο της υπεράσπισης της δικαιοσύνης και της ελευθερίας της Κύπρου.
Μαζί με τις τιμημένες οικογένειες και τους οικείους των ηρωικώς πεσόντων εφέδρων αξιωματικών, μαζί μ’ αυτούς που στερήθηκαν τη νιότη των δικών τους ανθρώπων, μαζί μ’ αυτούς που έζησαν από κοντά τον χαμό των συμπολεμιστών τους και αισθάνθηκαν την τελευταία τους ανάσα, δηλώνουμε σήμερα κι εμείς εδώ το παρών μας, κλίνοντας ευλαβικά το γόνυ στις ηρωικές μορφές όσων θυσιάστηκαν στον βωμό του καθήκοντος και της προσφοράς προς την πατρίδα.
Κυρίες και κύριοι,
Με οδύνη και σπαραγμό, η συλλογική μνήμη επιστρέφει σήμερα πίσω, στις δεκαετίες του ΄60 και ΄70. Στα χρόνια εκείνα που αδίστακτα στιγμάτισαν και καθόρισαν τη μοίρα της πολύπαθής μας πατρίδας.
Επιστρέφουμε στην οδυνηρή περίοδο των ενδοκυπριακών συγκρούσεων του 1963 – 64 ανάμεσα στις δυο κοινότητες, και στα δέκα πικρά χρόνια που ακολούθησαν, στα οποία, οι εσωτερική ταραχώδης κατάσταση κλόνισε συθέμελα την ίδια την ύπαρξη της νεοσύστατης Κυπριακής Δημοκρατίας.
Το προδοτικό πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου του 1974, άνοιξε διάπλατα την κερκόπορτα, προσφέροντας την ευκαιρία που επιζητούσε για χρόνια η Τουρκία, λίγες μέρες αργότερα, να θέσει σε εφαρμογή τον άνομο σχεδιασμό της.
Η τουρκική εισβολή που ακολούθησε, αποτέλεσε το αποκορύφωμα του στυγερού εγκλήματος, που είχε ως στόχο τη διαίρεση της Κύπρου και την διάλυση του κυπριακού κράτους.
Η βαρβαρότητα των τουρκικών στρατευμάτων σκόρπισε αδιακρίτως τον όλεθρο και τον θάνατο.
Στυγνές δολοφονίες αμάχων και μικρών παιδιών.
Αποτρόπαιοι βιασμοί γυναικών.
Βίαιος εκτοπισμός του ελληνοκυπριακού πληθυσμού από τα σπίτια και τις περιουσίες του.
Καταστροφή οποιουδήποτε στοιχείου αποδείκνυε την ελληνικότητα των κατεχόμενων περιοχών.
Σήμερα, αναλογιζόμενοι, τις τραγικές εκείνες στιγμές αποδίδουμε με τον προσήκοντα σεβασμό τον οφειλόμενο φόρο τιμής στους 133 ηρωικώς πεσόντες έφεδρους αξιωματικούς.
Τα στολισμένα με δόξα και ηρωισμό ονόματα τους συμπεριλαμβάνονται στις σελίδες της κυπριακής ιστορίας.
Αναπέμπουμε, συνάμα, δέηση για διακρίβωση της τύχης των αγνοούμενών μας, και καταγγέλλουμε, για άλλη μια φορά, τον απαράδεκτο διαχωρισμό της πατρίδας μας, διακηρύττοντας με σθένος την αστείρευτη βούλησή μας για άρση της τουρκικής κατοχής, επανένωση της Κύπρου και επιστροφή στην πατρώα γη.
Για σαράντα εννέα χρόνια ο λαός μας, με τον ασίγαστο και ανεκπλήρωτο πόθο της απελευθέρωσης και επιστροφής χαραγμένο ανεξίτηλα στη ψυχή, προσμένει τη λύτρωση της πατρίδας μας.
Διαδηλώνουμε τη σταθερή και αμετακίνητη πρόθεσή μας να παραμείνουμε πιστοί στον στόχο μας, μέχρι την ιερή ημέρα της άρσης των τετελεσμένων της τουρκικής εισβολής.
Αυτό μας υποβάλλει η θυσία των ηρώων που μνημονεύουμε σήμερα.
Αυτό μας υποβάλλουν οι ανυπότακτες ψυχές των πεσόντων εφέδρων αξιωματικών.
Των ένδοξων Πεζικάριων και Καταδρομέων, που με τόλμη και γενναιότητα ζύγισαν το μπόι τους με την ιστορία και υπερασπίστηκαν μέχρι τέλους την ελευθερία της πατρίδας.
Των μαυροσκούφηδων Τεθωρακισμένων και των Πυροβολητών, που έδειξαν σε όλους πως η τιμή και η δόξα αποκτούνται με αποφασιστικότητα και αυτοθυσία.
Των ηρωικών σκαπανέων του Μηχανικού και των Διαβιβαστών, που αψηφώντας τον κίνδυνο, κάτω από αντίξοες συνθήκες και με πενιχρά μέσα επιτέλεσαν το καθήκον και την αποστολή τους.
Αυτό μας υποβάλλει επίσης η θυσία των αγέρωχων μαχητών της Ελληνικής Δύναμης Κύπρου και της Α΄ Μοίρας Καταδρομών.
Των Ελλήνων αδελφών, οι οποίοι έχοντας βαθιά γνώση του τι «εστί Ελληνικόν», όπως ο «πατέρας της ιστορίας» Ηρόδοτος μας υποβάλλει, επέδειξαν απαράμιλλο θάρρος και κατέθεσαν βαρύτατο φόρο αίματος, στολίζοντας με την άφθαστη μαχητικότητά τους το πάνθεο των ηρώων του Έθνους.
Κυρίες και κύριοι,
Τα μνημόσυνα των ηρώων μας, πέραν του ότι αποτελούν ένδειξη της ειλικρινούς εκτίμησης και του απέραντου σεβασμού προς το μεγαλείο της θυσίας τους, υπογραμμίζουν τη βαριά δική μας ευθύνη που έχουμε απέναντι στους ήρωες μας, στην ιστορία και τις παραδόσεις μας και συνάμα χαλυβδώνουν τη θέλησή μας για συνέχιση του αγώνα που διεξάγουμε, μέχρι την τελική δικαίωση.
Αυτή την ιερή παρακαταθήκη παραλάβαμε και αυτό είναι το ανεκπλήρωτο χρέος απέναντι στους ήρωές μας.
Να αγωνιστούμε, ακούραστα να προστατεύσουμε ότι κινδυνεύει και να διεκδικήσουμε ότι μας ανήκει.
Αυτή είναι η ανεξόφλητη επιταγή που κουβαλάμε απέναντι στην ιστορία μας, απέναντι στα παιδιά μας και τις μελλοντικές γενιές.
Σήμερα ανανεώνουμε την υπόσχεση ότι ενωμένοι, θα συνεχίσουμε με αποφασιστικότητα την προσπάθεια επίτευξης του εθνικού μας στόχου για τερματισμό της κατοχής, απελευθέρωση και επανένωση της Κύπρου.
Αιωνία ας είναι η μνήμη των πεσόντων εφέδρων Αξιωματικών και όλων όσοι προσέφεραν τη ζωή τους στους αγώνες του κυπριακού λαού.
Είθε ο Προστάτης Άγιος των εφέδρων αξιωματικών, ο Άγιος Μεγαλομάρτυρας Νικήτας, του οποίου τη μνήμη επιτελούμε σήμερα, να εισακούσει τις προσευχές μας και να βοηθήσει να διακριβωθεί η τύχη όλων των αγνοουμένων μας.
Με πληροφορίες και φωτογραφίες από mod.gov.cy