Αρχιερατικό Συλλείτουργο τελέστηκε χθες, Σάββατο, 20 Νοεμβρίου, στα Προεόρτια των Εισοδίων της Θεοτόκου, στον ιερό Μητροπολιτικό ναό Παναγίας Παντανάσσης Καθολικής στη Λεμεσό της Κύπρου.
Του συλλείτουργου προεξήρχε ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Λεμεσού κ. Αθανάσιος συλλειτουργούντων των Θεοφιλεστάτων Επισκόπων Λήδρας κ. Επιφανίου και Αμαθούντος κ. Νικολάου, των Πανοσιολογιωτάτων Πρωτοσυγκέλου της Μητροπόλεως Λεμεσού, Αρχιμ. Ισαάκ και του Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου Μέσα Ποταμού, Αρχιμ. Παϊσίου, ιερέων και διακόνων.
Κατά τη διάρκεια της θείας λειτουργίας, ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Αμαθούντος κ. Νικόλαος χειροτόνησε εις πρεσβύτερο τον π. Τυχικό, ο οποίος είναι μοναχός της αδελφότητας της Ιεράς Μητροπόλεως Λεμεσού.
Τη διακονία του θείου Λόγου ανέλαβε ο Πρόεδρος του Τμήματος Θεολογίας του Πανεπιστημίου Λευκωσίας Καθηγητής κ. Χρήστος Οικονόμου, ο οποίος αναφέρθηκε στην αξία της ιεροσύνης και το πώς ο ιερέας με τη χάρη του Παναγίου Πνεύματος γίνεται κοινωνός των δώρων του Θεού αντιπροσφέροντας όλο του το είναι στην διακονία του Θεού και των συνανθρώπων του.
Μεταξύ άλλων είπε ότι “ο ιερέας, διάκονος, πρεσβύτερος και επίσκοπος έχει αποστολή να πάσχει τα Θεία να διακονεί τον Τριαδικό Θεό μπροστά στο φρικτό θυσιαστήριο, και να αναλώνει την ύπαρξη του και να διατηρήσει την παρακαταθήκη μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία.
Ο ιερέας διαθέτει τον εαυτό του, δίνει τα χέρια του, την ύπαρξη του, για να διακονεί τα Θεία. Διακονώντας όμως τα Θεία, διακονεί συγχρόνως και τον άνθρωπο, τον οποίο έχει αποστολή να θρέψει τον πεινασμένο, να ποτίσει τον διψασμένο, να επισκεφθεί τον φυλακισμένο, να σταθεί δίπλα και να φροντίσει τον ξένο, τον γυμνό, μια αποστολή λοιπόν η οποία κρατά τη συνοχή της κοινωνίας, μια αποστολή η οποία διακονεί ολόκληρη την ανθρωπότητα και αυτή η αποστολή λοιπόν είναι τεραστίων διαστάσεων που ανθρώπινος νους δεν μπορεί να την συλλάβει”.
Κλείνοντας τον λόγο του, είπε: “Αυτή λοιπόν η πορεία είναι εκείνη την οποία έχουμε εμείς ως χριστιανοί και ο πατήρ Τυχικός και όλοι οι ιερείς οι οποίοι βρίσκονται μπροστά στο θυσιαστήριο, να θυσιάζουν και να θυσιαστούν.
Και αυτή, λοιπόν, την πορεία είμαι βέβαιος ότι θα την ακολουθήσει μέχρι της τελευταίας του αναπνοής ο πατήρ Τυχικός, γιατί τυγχάνει να είναι μαθητής μας και γνωρίζουμε και το ήθος και την αρετή του και την πιστή του και ελπίζουμε ότι θα είναι ένας διάκονος λαμπρός σ’ αυτή την ευλογημένη Μητρόπολη, η οποία πορεύεται εν Χριστώ και έχει ως κριτήριο την αγάπη του Τριαδικού Θεού και αυτό θα είναι το πρώτο και το έσχατο κριτήριο καταξίωσης και του Ποιμενάρχη της και των διακονών και ιερέων της, οι οποίοι βρίσκονται μπροστά στο θυσιαστήριο. Αμήν».