Στον ιερό ναό Αγίου Σάββα του Ηγιασμένου στον Ύψωνα, υπάρχει παρεκκλήσιο αφιερωμένο στον Σέρβο Άγιο Σάββα. Της πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας, ανήμερα της εορτής του Αγίου, προεξήρχε ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Νεαπόλεως κ. Πορφύριος.
Παρόντες ήταν ο Δήμαρχος Ύψωνα κ. Παντελής Γεωργίου και μέλη του δημοτικού συμβουλίου. Μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας ο Θεοφιλέστατος ευλόγησε και έκοψε την Βασιλόπιτα των Κατηχητικών Συνάξεων, Δημοτικού, της Ενορίας.
Στις 14 Ιανουαρίου η Εκκλησία μας μαζί με την απόδοση της εορτής των Θεοφανείων εορτάζει και την μνήμη του εν Αγίοις Πατρός ημών Σάββα πρώτου Αρχιεπισκόπου Σερβίας. Ο Άγιος Σάββας έζησε στα τέλη του 12ου αιώνα και στις αρχές του 13ου αιώνα. Ήταν δευτερότοκος γιος του ηγεμόνα της Σερβίας Στεφάνου Α’ Νεμάνια (στις βυζαντινές πηγές αναφέρεται Νεεμάν) και της πριγκίπισσας Άννας. Το λαϊκό του όνομα ήταν Ρέσκο. Από μικρό παιδί είχε μεγάλη συμπάθεια στις χριστιανικές αρετές και σε ηλικία 17 χρονών πήγε στο Άγιο Όρος, όπου με συγκατάθεση του βασιλιά πατέρα του έγινε μοναχός στη Μονή Βατοπαιδίου και μετονομάστηκε Σάββας. Αργότερα, μετά τον θάνατο της γυναίκας του, ήλθε εκεί και ο βασιλιάς πατέρας του, Συμεών. Το βασιλικό παράδειγμα ακολούθησαν και άλλοι Σέρβοι. Έτσι, περί το 1195, κτίστηκε η Σέρβικη Μονή Χιλιανδαρίου, με πρωτοβουλία του οσίου Σάββα. Στην εποχή του βασιλιά Θεοδώρου Λασκάρεως, ο όσιος Σάββας εστάλη από την Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους στη Νίκαια για σημαντικές υποθέσεις της. Τα προσωπικά όμως χαρίσματα του Όσιου έκαναν μεγάλη εντύπωση στον βασιλιά και στον Πατριάρχη, και τον ανάγκασαν να δεχτεί το αξίωμα του Αρχιεπισκόπου Σερβίας. Οι Σέρβοι τον υποδέχτηκαν με μεγάλη χαρά. Πράγματι ο όσιος Σάββας, εκτέλεσε τη διακονία του με θαυμαστό ζήλο. Ο Άγιος Σάββας, αφού εργάσθηκε κατά Θεό, κοιμήθηκε με ειρήνη στο Τύρνοβο το έτος 1236. Το ιερό λείψανό του βρέθηκε άφθορο, αλλά κάηκε το έτος 1594 από τον Σινάν πασά στο Βελιγράδι.
