Η Φινλανδία δημοσιοποίησε χάρτη που νομιμοποιεί τα Κατεχόμενα – Σε σχολή χορού μετέτρεψε το ψευδοκράτος τον Ι.Ν. Τιμίου Προδρόμου

Σοκ έχει προκαλέσει στην Κυπριακή κοινή γνώμη η… πανηγυρική δημοσίευση χάρτη από την Φινλανδία με τον οποίο ούτε λίγο ούτε πολύ νομιμοποιεί τα Κατεχόμενα και τη διχοτόμηση της Κύπρου.

Μετά το πολύμηνο μπλόκο από την Τουρκία η οποία ασκούσε βέτο στην ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ, η δεύτερη μόλις “ξεκλείδωσε” η ένταξή της στη Βορειοατλαντική Συμμαχία σε ένα… πανηγυρικό post στο twitter δημοσίευσε έναν χάρτη με μια διαχωριστική γραμμή στην Κύπρο.

Το γεγονός προκάλεσε ικανοποίηση σε μερίδα του τουρκικού Τύπου δεδομένου ότι η συγκεκριμένη ανάρτηση, έγινε retweet και από τον επίσημο λογαριασμό του ΝΑΤΟ.
Milliyet και Kıbrıs Gazetesi έφθασαν στο σημείο να πουν ότι φάνηκε η «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου» υπαινισσόμενες πρόθεση δήθεν αναγνώρισης.

Σε σχολή χορού ο ναός του Τιμίου Προδρόμου στο Αργάκι

Στο μεταξύ συνεχείς είναι οι πληροφορίες από τα Κατεχόμενα με τα βεβηλωμένα θρησκευτική μνημεία τα οποία είτε έχουν λεηλατηθεί, είτε μετατραπεί σε τεμένη, είτε έχουν άλλη χρήση μη θρησκευτικές δραστηριότητες.

Σε αυτή την τελευταία κατηγορία ανήκει η εκκλησία στο κατεχόμενο χωριό Αργάκι Μόρφου που είναι αφιερωμένη στον Τίμιο Πρόδρομο και η οποία μετατράπηκε σε σχολή χορού με την έγκριση του ψευδοκράτους.

Οι πρόσφυγες κάτοικοί του που την επισκέφθηκαν  την Κυριακή 14 Ιανουαρίου 2018, για να τελέσουν εκεί αρχιερατική θεία λειτουργία, προϊσταμένου του μητροπολίτου Μόρφου Νεοφύτου, τη βρήκαν σε κακά χάλια και με μια μεγάλη ρωγμή στο ιερό της, σημάδι ότι άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για κατάρρευσή της.

Παρά τις προ καιρού πιέσεις και εκκλήσεις των προσφύγων από το Αργάκι, όπως τους επιτραπεί με δικά τους έξοδα να την επιδιορθώσουν και έτσι να διασωθεί, μέχρι σήμερα δεν κατάφεραν να πάρουν θετική απάντηση.

Το μόνο που τους επέτρεψαν, πριν από την πρόσφατη θεία λειτουργία, ήταν να πληρώσουν Τουρκοκύπριο ελαιοχρωματιστή για να βάψει το εσωτερικό της εκκλησίας. Ο ναός του χωριού προς τιμήν του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου είναι ενοριακός κι ανοικοδομήθηκε στα τέλη του 19ου αιώνος. Πιστεύεται ότι η εκκλησία κτίστηκε πάνω στα ερείπια της Μονής του Ρύακος.

Το κατεχόμενο σήμερα χωριό Αργάκι βρίσκεται δυτικά της Λευκωσίας σε απόσταση 30 χιλιομέτρων και μόλις 4 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Μόρφου, στην πεδιάδα της Μόρφου και σε υψόμετρο 103 μέτρων.
Όπως αναφέρεται στην επίσημη ιστοσελίδα της Ιεράς Μητρόπολης Μόρφου (που χρησιμοποίησε εκτενή αποσπάσματα από τα λήμματα της Μεγάλης Κυπριακής Εγκυκλοπαίδειας 1981-1990, εκδόσεις Φιλόκυπρος, Λευκωσίας) η ονομασία Αργάκι στην κυπριακή διάλεκτο προφέρεται Αρκάτζιν, που σημαίνει ρυάκι και πιθανόν να πήρε το όνομά του από αυτό.

Σύμφωνα με τον κατάλογο του Mas Latrie, το Αργάκι εμφανίζεται ως βασιλικό κτήμα κατά την περίοδο των Ενετών κι αναφέρεται ως Argaglia στην περιφέρεια Μόρφου, που ίσως να είναι το όνομα του σημερινού Αργακιού. Επίσης, το χωριό Ariati, που σημειώνουν οι ενετικοί χάρτες, ανατολικά της Μόρφου, πιθανόν να είναι το σημερινό Αργάκι.

Στους βυζαντινούς χρόνους βρίσκουμε τη Μονή του Ρύακος προς τιμήν του Τιμίου Προδρόμου. Η Μονή είχε άμεση σχέση με τη Μονή του Πίπη (σημερινός καθεδρικός ναός του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κύπρου).

Μέχρι σήμερα η κεντρική εκκλησία του χωριού είναι αφιερωμένη στον Τίμιο Πρόδρομο και μια από τις μεγαλύτερες οικογένειες του Αργακιού έχει το επίθετο Πίπη. Ο ιστορικός Κώστας Κύρρης συνδέει την άφιξη της οικογένειας Πίπη ως επίσης και των οικογενειών Μασούρα και Κούρρη με την πτώση της Άκρας το 1291.

Το 1960 ο πληθυσμός του χωριού ανερχόταν στους 1.219 Ελληνοκύπριους και 72 Τουρκοκύπριους, οι οποίοι εγκατέλειψαν το χωριό πολύ πριν το 1974. Το 1973 οι κάτοικοι αυξήθηκαν στους 1.599.

Οι κάτοικοι καλλιεργούσαν όλα τα είδη εσπεριδοειδών, λαχανικά, πεπονοειδή, φρούτα κ.ά. και είχαν ανεπτυγμένη κτηνοτροφία αιγοπροβάτων και αγελάδων. Πριν την τουρκική εισβολή το 1973 εκτρέφονταν 1.766 περίπου αιγοπρόβατα και 88 αγελάδες.

Το 1962 πάνω στον Σερράχη Ποταμό, στα βόρεια του χωριού, κατασκευάστηκε το γνωστό φράγμα Μόρφου και το 1973 το επίσης γνωστό φράγμα Μάσαρη. Πριν την τουρκική εισβολή περίπου το 77% της διοικητικής έκτασης του χωριού αρδευόταν, ένα 13% ήταν ξηρική καλλιεργούμενη γη και το υπόλοιπο ήταν ακαλλιέργητη γη.
Πριν την τουρκική εισβολή λειτουργούσε δημοτικό σχολείο που σε αυτό φοιτούσαν κατά το σχολικό έτος 1973-74 199 μαθητές.