Με τις ευλογίες του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. Χρυσοστόμου Β ‘, ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος την Κυριακή Δ’ Νηστειών, λειτούργησε και κήρυξε στον Ιερό Ναό Αποστόλου Μάρκου στον Αρχάγγελο.
Το Θεοφιλέστατο πλαισίωσαν ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Παρασκευάς Παπαμιχαήλ και ο Διάκονος Σωτήριος Ντάσης.
Στο κήρυγμα του θείου λόγου, ο Επίσκοπος Μεσαορίας αναφέρθηκε στον παραινετικό λόγο του υμνογράφου στο Δοξαστικό των Αίνων, στον όρθρο της Κυριακής:
«Δεῦτε ἐργασώμεθα ἐν τῷ μυστικῷ ἀμπελῶνι καρποὺς μετανοίας, ἐν τούτῳ ποιούμενοι οὐκ ἐν βρώμασι καὶ πόμασι κοπιῶντες, ἀλλ’ ἐν προσευχαῖς καὶ νηστείαις τὰς ἀρετὰς κατορθοῦντες· τούτοις ἀρεσκόμενος, ὁ Κύριος τοῦ ἔργου δηνάριον παρέχει δι οὗ ψυχὰς λυτροῦται, χρέους ἁμαρτίας, ὁ μόνος πολυέλεος».
Η πορεία του χριστιανού για το Πάσχα είναι μια μικρογραφία της όλης ζωής του επί της γης, όσο καιρό και αν διαρκέσει αυτή η πορεία, προετοιμαζόμενος για την αιωνιότητα.
Η Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή που διανύουμε είναι μια έξοχη ευκαιρία να εργαστούμε πνευματικά και σιωπηρά εν πολλοίς, για να αποκτήσουμε με χαρά «καρποὺς μετανοίας».
«Δεῦτε ἐργασώμεθα ἐν τῷ μυστικῷ ἀμπελῶνι καρποὺς μετανοίας». Αυτή η πνευματική εργασία δεν είναι αγγαρεία. Πραγματοποιείται με αγάπη και καλοσύνη, συγχωρητικότητα και μεταμέλεια. Αυτό υπογραμμίζεται και στην ευαγγελική περικοπή της ημέρας της Δ΄ Κυριακής των Νηστειών. «Πάντα δυνατά το πιστεύοντι»! (Μάρκ. 9, 23). Όλοι έχουμε ανάγκη να συμπληρώσουμε τις τυχόν ελλειματικότητές μας με πίστη ακράδαντη, η οποία είναι δώρο του Θεού.
Ο Χριστός ως πραγματικός άνθρωπος, αν και αναμάρτητος έχει τα αδιάβλητα πάθη της ανθρώπινης φύσης· για το λόγο αυτό από αγάπη και πόνο αγανακτεί «Ω γενεά άπιστος και διεστραμμένη»! (Ματθ. 17, 17). Μια τραγική αλήθεια για την κατάσταση του ανθρώπου.
Στην απορία των μαθητών του γιατί εκείνοι δεν μπόρεσαν να θεραπεύσουν τον άνθρωπο από τα δαιμόνια και τις δοκιμασίες, ο Ιησούς Χριστός επιβεβαιώνει τον τρόπο που καθαρίζεται ο άνθρωπος: «εν προσευχή και νηστεία». Και συμπληρώνει ο υμνογράφος: «… ἀλλ’ ἐν προσευχαῖς καὶ νηστείαις τὰς ἀρετὰς κατορθοῦντες». Εδώ έγκειται η αξία του ανθρώπου που εργάζεται αμέριμνος και ατάραχος, διότι τις ελπίδες του τις εναποθέτει στο Θεό και μόνο στον Πανάγιο και Πολυέλαιο Τριαδικό Θεό: «… τούτοις ἀρεσκόμενος, ὁ Κύριος τοῦ ἔργου δηνάριον παρέχει δι οὗ ψυχὰς λυτροῦται, χρέους ἁμαρτίας, ὁ μόνος πολυέλεος».
Στο τέλος, ο Θεοφιλέστατος μετέφερε σε όλους τις πατρικές ευχές και την αγάπη του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. Χρυσοστόμου Β΄, ο οποίος μεριμνά ηθικά, οικονομικά και υποστηρικτικά για όλη την Εκκλησία, ιδιαίτερα για τις ενορίες, τους ιερείς μας και ευρύτερα το όλο ποιμαντικό έργο για ανύψωση του Χριστεπωνύμου πληρώματος της Εκκλησίας.