Την Κυριακή των Μυροφόρων, μέσα στην αναστάσιμη πνευματική λαμπρότητα τελέστηκε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Έγκωμης, προϊσταμένου του Επισκόπου Μεσαορίας κ. Γρηγορίου.
Στη Θεία Λειτουργία συμμετείχε πλήθος πιστών, τηρουμένων των Πρωτοκόλλων του Υπουργείου Υγείας, ένεκα της παρατεταμένης πανδημίας που βιώνουμε.
Ο Θεοφιλέστατος στο κήρυγμα του θείου λόγου επισήμανε τη σημασία συμμετοχής μας στις αγιαστικές πράξεις της Εκκλησίας και ιδιαίτερα στη Θεία Λειτουργία, η οποία είναι η Βασιλεία του Θεού επί της γης. Ακολούθως, ερμήνευσε το πιο κάτω τροπάριο, το οποίο περιλαμβάνει την τριαδολογική και χριστολογική διδασκαλία της Εκκλησίας μας: «Ἐν τάφῳ σωματικῶς, ἐν Ἄδου δὲ μετὰ ψυχῆς ὡς Θεός, ἐν Παραδείσῳ δὲ μετὰ Ληστοῦ, καὶ ἐν θρόνῳ ὑπῆρχες Χριστέ, μετὰ Πατρὸς καὶ Πνεύματος, πάντα πληρῶν ὁ ἀπερίγραπτος». Διδασκόμαστε ότι όπου ο Πατέρας εκεί ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα. Δεν σημαίνει ότι με την Σάρκωση του Λόγου, δηλ. του δευτέρου Προσώπου της Αγίας Τριάδας, ο Υιός εγκατέλειψε τη θέση του από τα δεξιά του Πατρός. Εκεί που είναι ο Χριστός είναι ολόκληρη η Θεότητα. Όπου είναι το Άγιο Πνεύμα είναι ολόκληρη η Θεότητα. Αυτό το Πανάγιο Πνεύμα είναι που χειραγωγεί και χειροκρατεί την Εκκλησία μέσα στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Ακόμη, ο Επίσκοπος Μεσαορίας έκανε αναφορά στις τιμώμενες Μυροφόρες γυναίκες, οι οποίες πήγαν χαράματα της Κυριακής (της πρώτης μέρας μετά το Σάββατο) στον τάφο για να τηρήσουν τις ιερές παραδόσεις και να βάλουν τα μύρα στο σώμα του Κυρίου. Αντί όμως να βρουν το νεκρό σώμα βρήκαν τον λαμπροφόρο άγγελο, ο οποίος τις ρώτησε: «Τί ζητεῖτε τὸν ζῶντα μετὰ τῶν νεκρῶν; τί θρηνεῖτε τὸν ἄφθαρτον ὡς ἐν φθορᾷ;» Οι Μυροφόρες έχουν την ευλογία να μεταφέρουν στους μαθητές το χαρμόσυνο μήνυμα της Ανάστασης.
Τέλος, ο Θεοφιλέστατος κάλεσε τους παρευρισκόμενους να προσευχηθούμε για όλο τον κόσμο, τους εγγύς και τους μακράν, τους εν ασθενεία και δοκιμασία ευρισκομένους αδελφούς μας. Να μην λησμονούμε ποτέ ότι έχουμε αυτή την ευλογία και την ευχέρεια να προσευχόμαστε, μετέχοντας στο Ποτήριο της Ζωής, δηλαδή στο αναστημένο Σώμα και Αίμα του Χριστού.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας τελέστηκε Δέηση υπέρ των διδασκόντων και διδασκομένων, των αγνοουμένων, εγκλωβισμένων και προσφύγων, των γιατρών, νοσηλευτών και λειτουργών υγείας και πάντων των εν ασθενεία αδελφών ημών, καθώς και Μνημόσυνα.
Κείμενο: Διακ. Ανδρέας Ματέι/ Φωτογραφίες: Ανδρέας Κοσιάρης