Στον Ιερό Ναό του Τιμίου Σταυρού Πάνω Πολεμιδιών Λεμεσού, τέλεσε τη Θεία Λειτουργία και κήρυξε το θείο Λόγο, ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Κωνσταντίας και Αμμοχώστου κ. Βασίλειος, σήμερα Κυριακή, 5 Ιουλίου 2020.
Ο Πανιερώτατος τέλεσε το 15ετές ετήσιο μνημόσυνο του αειμνήστου πατρός του, του εθνομάρτυρος Αρχιεπισκόπου Κύπρου Κυπριανού και των συν αυτών αναιρεθέντων κατά την 9η Ιουλίου 1821 και των λοιπών προσφιλών προσώπων.
Σε πρόσφατο κείμενό του για τη διαχρονικότητα του μηνύματος της 9ης Ιουλίου, ο Πανιερώατος Μητροπολίτης Κωνσταντίας και Αμμοχώστου κ. Βασίλειος, μεταξύ άλλων τονίζει:
Η έκρηξη της Ελληνικής Επαναστάσεως συνιστούσε απλώς την αφορμή ώστε να ξεσπάσει η θηριωδία του αιμοχαρούς Διοικητή της Κύπρου (Κιουτσούκ Μεχμέτ) εναντίον της σεβάσμιας ιεραρχίας της Εκκλησίας και όλων των προυχόντων της Νήσου. Ο απώτερος σκοπός του ήταν η δήμευση των περιουσιών των θυμάτων του και η επίδοση στην αγαπητή του μέθοδο της λαφυραγωγίας. Για το σκοπό αυτό είχε ετοιμάσει επιμελώς κατάλογο 486 προσώπων, υποψηφίων θυμάτων των ανίερων σκοπών του και τον απέστειλε προς έγκριση στην Υψηλή Πύλη, ζητώντας συγχρόνως και την εφαρμογή του προληπτικού μέτρου του αφοπλισμού όλων των Ελλήνων κατοίκων της Νήσου, μέτρο άλλωστε το οποίο εφαρμόσθηκε σ’ όλη την Οθωμανική Αυτοκρατορία μόλις είχε εκραγεί η Ελληνική Επανάσταση. Παρά το γεγονός ότι δεν είχε τίποτα να προσάψει εναντίον του φιλειρηνικού και φίλεργου Ελληνικού Κυπριακού λαού, εν τούτοις, δημιούργησε τις προϋποθέσεις για να μπορέσει να προχωρήσει ανεμπόδιστος στο ανουσιούργημά του. Υπό το πρόσχημα ότι οι Έλληνες της Κύπρου ετοιμάζονταν να εισέλθουν στο επαναστατικό κίνημα των άλλων Ελλήνων, επειδή κυκλοφόρησαν και εδώ επαναστατικές προκηρύξεις, θεώρησε ότι ήλθε η κατάλληλη στιγμή για την εφαρμογή των σχεδίων του και την επίδοσή του στις ανείπωτες βάρβαρες βιαιοπραγίες του. Το ύπουλο κάλυμμα, με το οποίο θώπευε τούς άρχοντες της Εκκλησίας και του Γένους για να το κρατά υποχείριο και να το απομυζά οικονομικά, μόλις έπνευσε ο άνεμος της ελευθερίας το παρέσυρε και αποκαλύφθηκε η φυσική του θηριωδία ενσπείροντας σε όλους τον πανικό και τον τρόμο.
Βεβαίως, η θυσία όλων των ιερομαρτύρων περί θρησκείας και περί πάτρης δεν παρήγαγε ακόμα όλους τούς αναμενόμενους καρπούς, γιατί και πάλι με τα ίδια αιμοβόρα αισθήματα, ο ίδιος πολέμιος του Γένους και της Θρησκείας μας επέδραμε και πλήγωσε την καρδιά της Πατρίδας μας. Σήμερα, εκφράζουμε τα αισθήματα ευγνωμοσύνης μας προς τούς μάρτυρες του Έθνους και της θρησκείας. Ψάλλουμε το «αιωνία η μνήμη» και παρακαλούμε τον Θεό να τούς προσφέρει την αιώνια ανάπαυση. Θα αναπαυθούν όμως μόνο τότε, όταν θα λειτουργήσουν και πάλι η Μονή του Αποστόλου Βαρνάβα, του οποίου ο Κυπριανός ήταν διάδοχος, καθώς και όλες οι υπόλοιπες Μονές και Εκκλησίες μας, για τις οποίες έδειξε ζωηρό ενδιαφέρον. Θα αναπαυθούν μόνο όταν ακούσουν να ψάλλεται ο ύμνος της ελευθερίας σε όλα τα αγιασμένα χώματα της Κύπρου, τα οποία πότισαν με το αίμα της θυσίας τους. Δεν θέλουμε να έχουμε άλλες χαμένες Πατρίδες.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΔΩ
