Η 29η Αυγούστου κάθε έτους αποτελεί πένθιμη ανάμνηση της αποτομής της κεφαλής του Τιμίου Προδρόμου και γι’ αυτό τον λόγο άλλωστε η Εκκλησία όρισε κατ’ αυτήν την ημέρα να τηρείται νηστεία.
Στην ημικατεχόμενη πρωτεύουσα τής Κύπρου τελέστηκε η πανήγυρη της εορτής στον Ιερό Ναό του Τιμίου Προδρόμου, όπου μαζί με τα αναστάσιμα τροπάρια, λόγω Κυριακής, συμψάληκε η ακολουθία της αποτομής τής κεφαλής τού Τ. Προδρόμου.
Στον όρθρο χοροστάτησε ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομος, ο οποίος στη συνέχεια προεξήρχε του συλλείτουργου, συμπαραστατούμενος από κληρικούς τής Ιεράς Αρχιεπισκοπής.
Ο Μακαριώτατος, κήρυξε επίσης τον θείο λόγο, σχετικά με την σημερινή εορτή ως εξής:
«Οὐκ ἔξεστί σοι ἔχειν τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου». Ο Πρόδρομος Ιωάννης, όταν βρισκόταν εκτός τής φυλακής αλλά και φυλακισμένος, έψεγε τον βασιλιά Ηρώδη για την παράνομη σχέση του με τη γυναίκα τού αδελφού του. Γνώριζε ο Πρόδρομος Ιωάννης ότι ο βασιλιάς είχε την εξουσία να μετέλθει τα πάντα εναντίον του, καθότι δεν υπήρχαν θρησκευτικές ελευθερίες και ανθρώπινα δικαιώματα εκείνη την εποχή. Αλλ’ ο βαπτιστής είχε αρχές κι ήταν σταθερός σε αυτές.
Ήλθε, όμως, η ώρα του αποκεφαλισμού του. Με το συμπόσιο που έκανε ο βασιλιάς και με την κόρη τής παράνομης συζύγου του Ηρωδιάδος, η οποία τόσο του άρεσε ώστε να της πει ο βασιλιάς ότι με όρκο θα σου χαρίσω ό,τι μου ζητήσεις, ακόμη και το μισό βασίλειο, η μητέρα της τής είπε να ζητήσει το κεφάλι του βαπτιστού. Ὅπερ καὶ ἐγένετο.
Ο Ηρώδης ήξερε ότι ο Πρόδρομος ήταν αληθινός άνθρωπος τού Θεού. Όμως δεν ήθελε να παραβεί τον όρκο του. Και έτσι έστειλε ένα σπεκουλάτορα και του φέρνει το κεφάλι του βαπτιστού επί πίνακι.
Ο Πρόδρομος προσέφερε σε μας πολλά. Ετοίμασε την έλευση του Κυρίου, ήταν διδάσκαλος των τριών κορυφαίων αποστόλων τού Χριστού. Επιτελούσε το έργο του άριστα κι ετοίμασε την οδό του Κυρίου. Ετοίμασε τους ανθρώπους να υποδεχθούν τον Κύριο. Κι έμεινε στην ιστορία. Το ίδιο και ο Ηρώδης. Έμεινε στην ιστορία ως δολοφόνος, ως αισχρός. Όλοι γνωρίζουμε το τέλος του Τιμίου Προδρόμου, κι ότι έφυγε καταξιωμένος από αυτή την ζωή με μαρτυρικό θάνατο.
Δεν θα μπορούσε να ήταν διαφορετικό το τέλος του από αυτό του θείου διδασκάλου. Θυσιάστηκαν, αδελφοί μου, εκείνοι για να απολαμβάνουμε τα αγαθά τής θυσίας τους εμείς. Κι όπως έμεινε σταθερός στις αρχές του ο Πρόδρομος και Βαπτιστής, παρότι άνθρωπος όπως όλοι μας, έτσι και εμείς πρέπει να είμαστε σταθεροί στις αξίες τής αγάπης και της ταπείνωσης.
Η αγάπη τού Θεού τον στήριζε, τον ενδυνάμωνε και τον οδηγούσε συνεχώς στον δρόμο της σωτηρίας. Ο Θεός βρίσκεται έξω από την πόρτα τής ψυχής μας και μας κτυπά συνεχώς να Του ανοίξουμε. Θέλει την σωτηρία μας περισσότερο από ότι την θέλουμε εμείς. Αυτήν την σταθερότητα του Προδρόμου Ιωάννη ας μιμηθούμε και να βαδίζουμε πάντα με τον Χριστό για να υπερβαίνουμε όλες τις δυσκολίες αυτής τής ζωής».
Λίγο πριν την απόλυση, τελέστηκε δέηση, έμπροσθεν τής Ιεράς εικόνας και τού τιμίου λειψάνου τού αγίου, όπου αναγνώστηκαν τα ονόματα των επιτελούντων την εορτή.