Η τελευταία για φέτος εκδήλωση της Σχολής Γονέων Κατερίνης δεν θα μπορούσε παρά να επικεντρωθεί στην επετειακή για τον απανταχού Ελληνισμό φετινή χρονιά και την αξιακή και συμβολική σημασία που αυτή έχει για την εθνική μας Ιστορία και πορεία.
“ΕΛΛΑΔΑ, η Πατρίδα μας: Ένας ανεκτίμητος θησαυρός” ήταν το θέμα της Δευτέρας 22 Μαρτίου 2021 της Σχολής Γονέων – Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κατερίνης για τα 200 χρόνια από την Εθνική μας Παλιγγενεσία.
Αλκιβιάδης Στεφανής:
Το προσωπικό μας εγώ να το βάζουμε πίσω από το εμείς. Και το εμείς είναι η Πατρίδα μας!
Οφείλει ο καθένας μας να υπηρετεί την Πατρίδα από όποιο μετερίζι βρεθεί…Με αγάπη, με πάθος, με πίστη, με αποφασιστικότητα.
.Θεόδωρος Ρουσσόπουλος:
Ο Ηγέτης είτε είναι θρησκευτικός, είτε είναι πολιτικός, οφείλει να δίνει το παράδειγμα.
Η δική μας Εθνική ταυτότητα έρχεται από τα βάθη των αιώνων και συμπυκνώνεται στην γλώσσα, στον πολιτισμό και στην Ορθοδοξία.
Μητροπολίτης Μεσογαίας & Λαυρεωτικής:
Αυτό που κράτησε στα 400 χρόνια σκλαβιάς της ταυτότητα μας ήταν η Ελληνική γλώσσα και η Ορθόδοξος Πίστη
Οι αγωνιστές του 21 δεν παλέψανε για την ελευθερία τους, παλέψανε για την Ελευθερία της Ελλάδας!
Συρρικνωνόμαστε ως Έθνος, χάνουμε την γλώσσα σιγά-σιγά…Χάνουμε την πίστη μας. Χάνεται η μαγιά των ανθρώπων που γέννησαν τους ήρωες μας!
Παρακολουθήστε:
Με ομιλητές τον Μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ.κ. Νικόλαο, τον Υφυπουργό Εθνικής Αμύνης κ. Αλκιβιάδη Στεφανή αλλά και με παρεμβαίνοντα τον γνωστό δημοσιογράφο και πολιτικό κ. Θεόδωρο Ρουσόπουλο, είχαμε όλοι μας την ευκαιρία να συναισθανθούμε το διαχρονικό μεγαλείο του Ελληνισμού και να πιστεύσουμε στην προοπτική της εθνικής μας ανάτασης. Στην διάρκεια της εκδήλωσης παρουσιάστηκε φωτογραφικό υλικό από την Έκθεση φωτογραφίας του φωτογράφου κ. Ηλία Περγαντή.
Ο ΥΦΕΘΑ, κ. Αλιβιάδης Στεφανής λαμβάνοντας πρώτος τον λόγο, αναφέρθηκε εν συντομία στην παρασημοφόρηση του νέου εθνικού ευεργέτη εφοπλιστή Ιάκωβου Τσούνη, πρότυπο φιλοπατρίας, αυτοθυσίας και αρετής. Εν συνεχεία, μίλησε για την ευκαιρία αναστοχασμού του παρόντος, του παρελθόντος και του μέλλοντος. Μίλησε για τις ιστορικές προσωπικότητες του αγώνα του 1821, για τα κρυφά σχολειά και τα εκπαιδευτικά ιδρύματα που με την καθοδήγηση της Ορθοδοξίας, αποτέλεσαν πρωταρχικό στόχο του ελληνισμού. Εξήγησε πώς η κεφαλαιοποίηση των διδαγμάτων της Ελληνικής Επανάστασης θα μας στηρίξει στον καθοριστικό και ακανθώδη αγώνα της εκπλήρωσης του εθνικού μας πεπρωμένου και εξέφρασε την πίστη ότι ο λαός και η ηγεσία μας διαθέτει το φρονηματικό φορτίο να υπερασπίσει και στις σημερινές συνθήκες της διεθνούς αστάθειας και γεωπολιτικής περιπλοκότητας την εδαφική ακεραιότητα της χώρας και πρωτίστως τα ιδεώδη και την πλούσια πολιτισμική παράδοση της εθνικής μας ταυτότητας. Ως άνθρωπος δε που προΐσταται πολιτικά στην αμυντική θωράκιση της χώρας και στην κατασφάλιση της σταθερότητας στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή, μας διαβεβαίωσε για την ετοιμότητα των ενόπλων δυνάμεων μας και την επαρκή αποτρεπτική τους ικανότητα. Η Ελλάδα μπορεί και σήμερα, αντλώντας τα ψυχοπνευματικά αποθέματα από το ιστορικό της παρελθόν, με υψηλό δείκτη εθνικής αυτοπεποίθησης, να διαδραματίσει καίριο ρόλο στο διεθνές διπλωματικό πεδίο και να επιτύχει μέσα από συμμαχίες και στρατηγικές συνέργειες την ευέλικτη προσαρμογή της στις διεργασίες του παγκόσμιου συστήματος.
Εν συνεχεία, ο κ. Θοδωρής Ρουσόπουλος, χαιρετίζοντας την εκδήλωση, στάθηκε σε δύο βασικά μηνύματα που πρέπει να κοινωνηθούν σε όλους μας. Καταρχάς, αυτοί που κατέχουν ηγετικές θέσεις και έχουν αναλάβει το εξαιρετικά κρίσιμο καθήκον να διαχειρίζονται πολυεπίπεδα τις υποθέσεις της χώρας, κατ’ αντιστοιχία της συμπεριφοράς που έδειξαν οι ηγέτες της ελληνικής επανάστασης, οφείλουν να δίνουν το παράδειγμα με τη δημόσια στάση τους, εκπληρώνοντας το λειτούργημα τους ως πολιτικοί, ακαδημαϊκοί ή πνευματικοί ταγοί μας. Το δεύτερο μήνυμα αφορούσε τη διαφύλαξη της γλώσσας, του πολιτισμού και της θρησκείας μας καθώς κάθε εθνική ταυτότητα, πόσο μάλλον η δική μας εθνική ιδιοπροσωπεία, συμπυκνούται σε αυτά τα αναλλοίωτα στο χρόνο εθνικά μας χαρακτηριστικά, τα οποία είναι και οι πυξίδες του μέλλοντος μας. Αναφέρθηκε ιδιαίτερα στον πατριάρχη Γρηγόριο Ε’ που με την στάση του αποτελεί ως και σήμερα παράδειγμα ηγέτη και στην εθνική μας ταυτότητα, που ως μετουσίωση της ελληνικής γλώσσας, του ελληνικού πολιτισμού και της Ορθόδοξης Θρησκείας αποτελεί οδηγό στο σύγχρονο γίγνεσθαι.
Ο Σεβασμιώτατος Νικόλαος έλαβε τελευταίος τον λόγο και συμπαρέσυρε όλους μας με την χειμαρρώδη εκφραστική και τον μελίρρυτο λόγο του σε σπάνια ψυχοπνευματική ανύψωση. Η σκελέτωση των λεγομένων του μπορεί να υπήρξε πολύπτυχη, ένεκα βεβαίως του πλούσιου πνευματικού του υποβάθρου, ωστόσο κατέστησε ευσύλληπτη σε όλους μας την εικόνα μιας Ελλάδας ‘‘άχρονης’’, μιας Ελλάδας προερχόμενης μεν από τα βάθη του Ιστορικού Χρόνου αλλά παράλληλα ούσας πάντα επίκαιρης και πάλλουσας ψυχοσωματικής οντότητας. Ο Σεβασμιώτατος εξηγώντας την υλική φύση του Ελληνισμού επαίνεσε το φυσικό κάλλος της χώρας, τον φυσικό πλούτο της και την ξεχωριστή περιβαλλοντική αισθητική της, μιλώντας όμως για το ρόλο του Ελληνισμού στο χώρο του πνεύματος της εξέλιξης των κρίσιμων ιδεολογιών όλου του Κόσμου και της σφυρηλάτησης των πολιτισμών παγκοσμίως, με στοχευμένες και ποσοτικά εντυπωσιακές αναφορές σε Έλληνες αλλά και ξένους ανθρώπους του πνεύματος, μας υπενθύμισε, αφήνοντας μας κυριολεκτικά άφωνους, για το ποιοι πραγματικά υπήρξαμε, για το ποια κληρονομιά ενσαρκώνουμε και κουβαλάμε μέσα και κυρίως για τη σημασία της ανάγκης να συνεχίσουμε αυτό που διαχρονικώς υπήρξαμε και οφείλουμε να είμαστε. Επίσης αναφέρθηκε σε τρεις λέξεις του Άγιου Παΐσίου του Αγιορείτου : «φιλότιμο, αρχοντιά, λεβεντιά», που δεν μπορούν να αποδοθούν σε άλλες γλώσσες γιατί δεν υπάρχει αντίστοιχη κουλτούρα σε άλλους πολιτισμούς.
Η αυλαία της φετινής χρονιάς έπεσε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Οι καλεσμένοι της αγαπημένης μας Σχολής και εμπλούτισαν το γνωστικό μας υπόβαθρο αλλά και μας πρόσφεραν ανεκτίμητες στιγμές εθνικής υπερηφάνειας και πνευματικής τέρψης. Ραντεβού πρώτα ο Θεός την Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2021 με καλεσμένο τον ιερομόναχο π. Εφραίμ Σιμωνοπετρίτη και θέμα της ομιλίας του: «Ο Άγιος Ιερώνυμος ο Σιμωνοπετρίτης».
