Μετά τη μάχη στο Δραγατσάνι, στις 7 Ιουνίου 1821, ορισμένοι από τους Ιερολοχίτες που επέζησαν, κατέφυγαν στον κυρίως ελλαδικό χώρο και πήραν μέρος στις εκεί πολεμικές επιχειρήσεις.
Ένας από αυτούς ήταν ο Ιερώνυμος Βάος ή Μπάος, από τη Μύκονο. Σπουδαστής στη Μολδοβλαχία, «φλεχθείς ὑπό ἒρωτος τῆς ἀπελευθερώσεως τῆς πατρίδος» και «τεθείς ὑπό τάς διαταγάς τοῦ Ἀειμνήστου Ἀλεξάνδρου Ὑψηλάντου στρατάρχου τοῦ ὀνομασθέντος τότε ἱεροῦ λόχου» πολέμησε στο Δραγατσάνι με τον βαθμό του «πεντηκοντάρχου», όπου και τραυματίστηκε.
Εξακολουθώντας τον αγώνα, έφθασε πρώτα στο Μεσολόγγι και στη συνέχεια συμμετείχε στις πολιορκίες της Κορίνθου, της Πάτρας και σε άλλες μάχες μέχρι το 1827, υπό τον Κωνσταντίνο Πετμεζά. Για τις υπηρεσίες του έλαβε τον Αργυρούν Σταυρόν του Αγώνος.
Εγκαταστημένος στην Αίγινα, απηύθυνε, το 1865, αίτηση προς την Επιτροπή Θυσιών και Εκδουλεύσεων του Ιερού Αγώνος για την απονομή βαθμού και συντάξεως, «καθώς πατήρ τριῶν κορασίων ἐν ἡλικίᾳ γάμου καί ἂπορος».
Αρχείο Αγωνιστών, Κουτί 19, Φάκελος 1702: Ιερώνυμος Βάος
Πηγή: Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος