Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης είχε στενό ιερό σύνδεσμο με την Ζάκυνθο. Εκεί βρήκε, κυνηγημένος από τους Οθωμανούς του Μοριά, το ασφαλές καταφύγιο, απόκτησε αδελφικούς φίλους και συναγωνιστές, έδωσε τον Όρκο των Φιλικών.
Ο Κολοκοτρώνης ανέβαινε τακτικά στο Κάστρο της Ζακύνθου, με συντροφιά τα μικρά παιδιά του. Όπως αναφέρει το δημοτικό τραγούδι της εποχής, τόνε ρωτούσαν:
– Τι έχεις πατέρα μου, και κλαις και βαρυαναστενάζεις;
Κι εκείνος του απαντούσε:
– Γλέπω τη θάλασσα πλατεία και τον Μοριάν αλάργα,
Με πήρε το παράπονο και το μεγάλο ντέρτι..
Κατηχήθηκε ως Φιλικός στη Ζάκυνθο από τον Αναγνωσταρά την 1 Δεκεμβρίου 1818. Αμέσως αρχίζει ο ίδιος να ορκίζει ντόπιους, καθώς και Κεφαλλονίτες και καπεταναίους Σπετσιώτικων ή Υδραίϊκων καραβιών, που πηγαινοέρχονταν στη Ζάκυνθο.