Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται ένας άνευ προηγουμένου βιασμός της ιστορικής αλήθειας με βασικό στόχο την ερμηνεία του αγώνα του ’21 κάτω από το πρίσμα των παραγωγικών σχέσεων, των οικονομικών συσχετισμών και των ταξικών ανταγωνισμών.
Η ταξική ερμηνεία της Επαναστάσεως του 1821 είναι απαράδεκτη ιστορικά, αφού αποξενώνει το μεγάλο αυτό εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα από τον κορμό της παραδόσεως και της εθνικής μας ιστορίας.
Η Επανάσταση του 1821 ήταν εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα και όχι ταξικός ανταγωνισμός για τους εξής λόγους:
- Οι πρόκριτοι, οι ανώτεροι κληρικοί και οι Κοτζαμπάσηδες όχι μόνο πήραν μέρος στον αγώνα του ’21, αλλά και πρωτοστάτησαν σ’ αυτόν. Και γεννιέται το δικαιολογημένο ερώτημα: Πώς ήταν δυνατό οι ανωτέρω ηγέτιδες τάξεις να πάρουν μέρος σε ένα κίνημα εχθρικό προς τους ίδιους; Πώς ο λαός ακολούθησε επαναστατώντας αυτούς τους ιερωμένους και γαιοκτήμονες εναντίον των οποίων υποτίθεται ότι επαναστάτησε; Χωρίς την ολόθερμη συμμετοχή των προυχόντων και του κλήρου δε θα υπήρχε δυνατότητα εφοδιασμού του αγώνα με τρόφιμα και πολεμοφόδια. Δε θα υπήρχε δυνατότητα καθοδηγήσεως, διαφωτίσεως, διπλωματικών ανταλλαγών και διαπραγματεύσεως των ελληνικών δικαίων.
- Στην περίπτωση της Φιλικής Εταιρείας όσο και αν προσπαθήσουν «οι αναθεωρητές της ιστορίας» με a priori σχήματα να μιλήσουν για ταξικές διακρίσεις δε θα το κατορθώσουν, γιατί η προσπάθεια της Φιλικής Εταιρείας δεν περιοριζόταν σε μια ορισμένη κοινωνική τάξη, αλλά ήταν μια σύνθεση όλων των τάξεων σε πανελλήνια κλίμακα. Στο παράρτημα του 1ου τόμου του δοκιμίου της ιστορίας της Ελληνικής Επαναστάσεως ο Φιλήμων έχει καταγράψει 514 μέλη της Φιλικής Εταιρείας με το επάγγελμα τους. Από αυτούς ήταν: 242 έμποροι, 123 γραμματείς εμπόρων, 30 δάσκαλοι, 5 νομικοί, 16 γιατροί, 3 φαρμακοποιοί, 6 λόγιοι, 27 ναυτικοί, 12 πλοίαρχοι, 15 κατώτεροι και 9 ανώτεροι κληρικοί, 41 στρατιωτικοί και καπεταναίοι κτλ.