Ἡ ἐνορία τῆς Κοιμήσεως Θεοτόκου (Ἁγίου Τρύφωνος) Παλλήνης ἱδρύθηκε ἀνεπίσημα τὸ ἔτος 1937 καὶ ἐπισήμως μὲ βασιλικὸ διάταγμα τὸ ἔτος 1946 (Φ.Ε.Κ. 184/30.05.1946) μὲ κεντρικὸ ναὸ τὸ ἰδιόκτητο παρεκκλήσιο τῆς οἰκογένειας Μιχαὴλ & Μαρίας Καλλιφρονὰ, ἐπ̉ ὁνόματι τῆς ἐνδόξου Κοιμήσεως τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καὶ τοῦ ἁγίου ἐνδόξου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου.
Ἤδη ἀπὸ τίς ἀρχὲς τοῦ προηγουμένου αἰῶνος εἶχε καθιερωθεῖ πανευλαβῶς νὰ ἑορτάζεται ἡ μνήμη τοῦ ἁγίου Τρύφωνος ὡς πολιούχου καὶ προστάτου τοῦ τότε χωρίου Χαρβάτι καὶ πρὸς τοῦτο οἱ εὐσεβεῖς κάτοικοι ἱστόρησαν ἱερὰ εἰκόνα τοῦ ἁγίου καὶ τὴν τοποθέτησαν στὸ ἐν λόγῳ παρεκκλήσιο, ἀναγράφοντας σὲ αὐτὴν τὰ ἑξῆς : «Ἡ εἰκῶν αὔτη ἐγένετο ἐν ἔτει σωτηρίῳ 1916. Δαπάνη κατοίκων τινών ἐν Χαρβατίῳ ὧν τὰ ὀνόματα οἶδε καὶ εἴθε νὰ βοειθῇ ὁ Ἅγιος Θεὸς».
Πρωταρχικὸ μέλημα τῶν εὐσεβῶν κατοίκων ἀπετέλεσε ἡ ἀνέγερση μεγαλοπρεποῦς ναοῦ ἐπ̉ ὀνόματι τοῦ πολιούχου ἁγίου καὶ τοῦτο κατορθώθηκε μετὰ ἀπὸ πολλοὺς κόπους καὶ αἱματηρὲς θυσίες κληρικῶν καὶ λαϊκῶν. Τὴν 2α Ὀκτωβρίου τοῦ ἔτους 1971 τίθεται ὁ θεμέλιος λίθος ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη Ἀττικῆς καὶ Μεγαρίδος κυρό Νικόδημο καὶ τὴν 27η Μαΐου 1987 τελοῦνται τὰ ἐγκαίνια ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς κ. Ἀγαθόνικο.
Ἐκτὸς ἀπό τὸν παλαιὸ ἐνοριακὸ ναὸ τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου καὶ τοῦ πολιούχου ἁγίου Τρύφωνος, τὴν ἐνορία κοσμοῦν τὰ παρεκκλήσια τοῦ ἁγίου Νικολάου, μνημεῖο τῆς μεταβυζαντινῆς περιόδου, τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου, τοῦ ἁγίου Νεκταρίου, τοῦ ἁγίου Ἀθανασίου (κοιμητηριακός), τῆς Ἁγίας Εἰρήνης τῆς Χρυσοβαλάντου καὶ τοῦ ἁγίου Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ. Ἡ εὐλάβεια τῶν ἐνοριτῶν μας προσέθεσε σὲ αὐτὰ καὶ ἀρκετὰ ἰδιόκτητα παρεκκλήσια γιὰ νὰ τιμᾶται καὶ νὰ δοξάζεται τὸ ὄνομα τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ.
Σήμερα ποὺ ἡ Παλλήνη γνωρίζει μιὰ ἀπροσδόκητη πληθυσμιακὴ ἔκρηξη καὶ συνεχῶς στὸν κοινωνικὸ καὶ ἀστικὸ ἱστό της προστίθενται νέα μέλη, ἡ ἐνορία ὡς πνευματικὴ τροφὸς προσπαθεῖ νὰ ἐντάξει στοὺς κόλπους της τὰ νέα παιδιά της καὶ νὰ τοὺς προσφέρει κατὰ τὸ δυνατὸν τοὺς πνευματικούς της χυμοὺς γιὰ νὰ μπορέσει νὰ τὰ ἀναθρέψει μὲ πνεῦμα καὶ νουθεσία Κυρίου.