Η ιστορία του Ιερού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Άνω Καλαμακίου αρχίζει το 1958.
Στο οικόπεδο του λόφου θέλησαν να ξεκινήσουν την ανέγερση μίαας μικρής εκκλησίας. Οι κάτοικοι, αρχικά τους εμπόδιζαν. Χρησιμοποιούσαν για τις ανάγκες δωμάτια των σπιτιών τους. Μετά από το 1960, χτίστηκε στον λόφο αυτόν ένα εκκλησάκι περίπου 80 m2.
Η ενορία, όμως, μεγάλωνε και σε πρώτη φάση έγινε μία προέκταση της εκκλησίας. Το εκκλησάκι αυτό υπαγόταν στην ενορία της Αγ. Τριάδας Αργυρουπόλεως. Από εκεί ερχόταν ιερείς και τελούσαν τις ακολουθίες ή οι κάτοικοι προσκαλούσαν ιερείς. Ένας ιερέας που συχνά τελούσε ακολουθίες ήταν ο πατήρ Κοσμάς εξ Αιγύπτου. Έπειτα, στις 17 Σεπτεμβρίου του 1963, δημιουργήθηκε η ενορία.
Πρώτος τακτικός εφημέριος του ιερού ναού της ενορίας ήταν ο π. Δημήτριος Στεργίου, που καταγόταν από την Λιβαδειά. Από την εκκλησία απεχώρησε τον Μάιο του 1972. Τότε, ανέλαβε καθήκοντα εφημερίου ο πατέρας Θεόφιλος Σταυρόπουλος.
Το 1973 το εκκλησιαστικό συμβούλιο και ο ιερέας – προϊστάμενος του Ναού αποφάσισαν να ιδρύσουν έναν καινούργιο ναό, αν και οι κάτοικοι ήταν λίγοι και τα υλικά μέσα επίσης λίγα. Οι κάτοικοι βοήθησαν και με προσωπική εργασία. Το 1973, την ημέρα της αγίας Αικατερίνης, πραγματοποιήθηκε η πρώτη δημοπράτηση του έργου και στις 31 Μαρτίου 1974, την Ε΄ Κυριακή των Νηστειών τοποθετήθηκε ο θεμέλιος λίθος του ναού.
Ο θεμέλιος λίθος τοποθετήθηκε επί αρχιεπισκοπίας Αθηνών Σεραφείμ, χοροστατούντος του βοηθού Επισκόπου Κοσμά.
Έκτοτε, η ανέγερση του ναού συνεχίστηκε με τη βοήθεια και την συμπαράσταση των κατοίκων και με πρωτοπόρο τον ακούραστο π. Θεόφιλο. Για 17 χρόνια χρησιμοποιήθηκε για την τέλεση των ακολουθιών το ισόγειο τμήμα του ναού, το οποίο σήμερα χρησιμοποιείται ως αίθουσα εκδηλώσεων εξυπηρετώντας τις ανάγκες των κατοίκων. Στον υπέργειο ναό άρχισαν να τελούνται ακολουθίες το 2001, και στις 19 Οκτωβρίου του 2003 έγιναν τα εγκαίνια του ναού από τον μητροπολίτη Νέας Σμύρνης κ. Συμεών.
Το οικόπεδο του ναού είναι 5500m2 και στη βόρεια είσοδο επί της οδού Θεομήτορος βρίσκεται το παρεκκλήσιο των νεοφανών αγίων εκ Μυτιλήνης Νικολάου, Ραφαήλ και Ειρήνης.