Μουσικό αφιέρωμα στον κορυφαίο μουσικοσυνθέτη Μάνο Χατζιδάκι και τα τραγούδια του, παρουσιάστηκε από την Μικτή Χορωδία του Δήμου Νέας Ιωνίας, την Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2024, στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…» του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς.
Διηύθυνε η μαέστρος Μαρία Κάτσαρη και την Χορωδία συνόδευσαν οι: Γιώργος Βολονάκης στην αφήγηση και το τραγούδι, Λευτέρης Συμιανάκης στην κιθάρα, Γιάννης Λαμπράκης στο μπουζούκι και η μαέστρος στο πιάνο.
Η βραδιά περιελάμβανε τραγούδια που απέδωσε η Μικτή Χορωδία του Δήμου Νέας Ιωνίας και προέρχονταν από όλες τις φάσεις της πορείας του Έλληνα συνθέτη. Τραγούδια και μουσικές που άφησαν ένα μοναδικό αποτύπωμα στην ελληνική μουσική παραγωγή, συνδέθηκαν με ανεπανάληπτες ερμηνείες μεγάλων τραγουδιστών και σηματοδότησαν μία μακρά περίοδο της καλλιτεχνικής ζωής του τόπου μας.
Παρακολουθήστρ
Ο Μάνος Χατζιδάκις υπήρξε κορυφαίος μουσικοσυνθέτης, διανοούμενος και ποιητής. Θεωρείται ο πρώτος που συνέδεσε με το έργο του, θεωρητικό και συνθετικό, τη λόγια μουσική με τη λαϊκή μουσική παράδοση. Πολλά από τα εκατοντάδες έργα του χαρακτηρίζονται σήμερα ως κλασικά.
Γεννημένος στην Ξάνθη, ξεκινάει τη μουσική του εκπαίδευση σε ηλικία μόλις τεσσάρων ετών με μαθήματα πιάνου και παράλληλη εξάσκηση στο βιολί και τι ακορντεόν, ενώ αργότερα παρακολούθησε ανώτερα θεωρητικά μαθήματα μουσικής.
Η γνωριμία του με καλλιτέχνες και διανοούμενους της γενιάς του μεσοπολέμου, όπως οι Γκάτσος, Σεφέρης, Ελύτης, Τσαρούχης, Σικελιανός, είχε ουσιαστική συμβολή στη διαμόρφωση της σκέψης του. Η πρώτη του εμφάνιση ως συνθέτη πραγματοποιείται το 1944, σε ηλικία 19 ετών, στο Θέατρο Τέχνης του Κάρολου Κουν, με το οποίο συνεργάστηκε για περίπου δεκαπέντε χρόνια.
Ο Χατζιδάκις ήταν ο πρώτος που μελέτησε σε βάθος το ρεμπέτικο τραγούδι και κατανόησε την αξία του. Αποτέλεσε ιδρυτικό στέλεχος και καλλιτεχνικός διευθυντής του Ελληνικού Χοροδράματος της Ραλλούς Μάνου.
Από το 1957 ξεκινά μία περίοδος έντονης δημιουργικής δράσης. Συνθέτει ασταμάτητα για το θέατρο και τον κινηματογράφο, όπου το έργο του γνωρίζει μεγάλη δημοφιλία, ενώ παράλληλα γράφει πολλά σημαντικά μουσικά έργα.
Το 1961 κέρδισε το Όσκαρ καλύτερου πρωτότυπου τραγουδιού για το τραγούδι «Τα παιδιά του Πειραιά». Η βράβευση αυτή του έδωσε παγκόσμια δημοσιότητα, την οποία ο Χατζιδάκις προσπάθησε να αποφύγει με κάθε τρόπο, θεωρώντας ότι του στερούσε τη δυνατότητα να διαμορφώσει ο ίδιος τη σχέση του με τον ακροατή του.
Η μουσικοθεατρική παράσταση «Οδός Ονείρων», υπήρξε ένα όνειρο του να παρουσιάσει ένα μουσικό θέαμα διαφορετικό απ’ όσα είχαν παρουσιαστεί στα μουσικά θέατρα της Αθήνας, και το πραγματοποίησε τον Ιούνιο του 1962, με τη συμμετοχή σπουδαίων ηθοποιών.
Ο Χατζιδάκις αντιμετώπισε την παράδοση έξω από το ηθογραφικό πλαίσιο και σε όλη της την έκταση, προσλαμβάνοντας και τα πλέον απορριπτέα, για την κοινωνία της εποχής του, λαϊκά στοιχεία και εντάσσοντας τα σε ένα νέο μουσικό κράμα. Στην πορεία αυτή εντάχθηκαν και άλλοι συνθέτες, όπως ο Μίκης Θεοδωράκης, μετατρέποντας τη σύνδεση της λόγιας μουσικής με τη λαϊκή παράδοση σε κίνημα, που καθόρισε τις εξελίξεις στην ελληνική μουσική.
Η ίδρυση της Ορχήστρας των Χρωμάτων, ήταν η υλοποίηση του οράματός του για ένα επίλεκτο μουσικό σύνολο που παρουσίαζε με πρωτότυπο τρόπο έργα κλασσικών και σύγχρονων συνθετών και ο ίδιος θα την διευθύνει μέχρι το τέλος της ζωής του, αφήνοντας μία μουσική και πνευματική παρακαταθήκη που σφραγίζει ακόμη και σήμερα την Ελλάδα.
