Ένα μικρό ερώτημα που οδηγεί στο μυστήριο της σωτηρίας και προκαλεί να δεχτούμε και να πειστούμε για τα μυστήρια γύρω από το πρόσωπο του Χριστού και για τα θαύματα Του.
Ομιλία με θέμα «Τα τέσσερα πώς;», πραγματοποίησε ο Αρχιμανδρίτης π. Δανιήλ Αεράκης, Ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως Νικαίας, στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, την Τετάρτη 16 Οκτωβρίου.
Της ομιλίας, που δόθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…», προηγήθηκε Ιερά Παράκληση προς την Υπεραγία Θεοτόκο τη Βηματάρισσα.
Στην ομιλία του ο π. Δανιήλ, επικεντρώθηκε στο μικρό ερώτημα «πως;», ένα ερώτημα που οδηγεί στο μυστήριο της σωτηρίας και προκαλεί να δεχτούμε και να πειστούμε για τα μυστήρια γύρω από το πρόσωπο του Χριστού και για τα θαύματα Του.
Τα «πως;» που ακούμε στο Ευαγγέλιο είναι πολλά. Άλλα από περιέργεια και άλλα από κακότητα. Τα πιο πολλά ερωτηματικά έγιναν θαυμαστικά και στο τέλος ένα πελώριο θαυμαστικό, όπως είπε χαρακτηριστικά ο π. Δανιήλ.
Το πρώτο ερώτημα αναφέρεται στη σάρκωση και εκφράσθηκε από την Παναγία στον υπερφυσικό διάλογο που είχε με τον άγγελο Γαβριήλ.
«Από το στόμα της Παρθένου ακούγεται ερώτηση και φοβερή απορία που φανερώνει πόσο δυσπαράδεκτος ήταν ο λόγος του αγγέλου. Πως μπορεί να συμβεί τούτο, μια παρθένος γυναίκα να γεννήσει υιό;»
Όποιος τα μετράει όλα με τον πήχη της λογικής προβάλλει μύρια «πως;» σε κάθε περίπτωση υπερφυσικού γεγονότος, τόνισε ο π. Δανιήλ. Και το μέγιστο θαύμα της εκ Παρθένου γεννήσεως του σαρκωθέντος Θεού, προσκρούει ευθέως στην ανθρώπινη λογική. Κι όσο κι αν προσπαθούν με το μυαλό τους οι άνθρωποι να εμβαθύνουν στο γεγονός του Ευαγγελισμού, το μυστήριο θα παραμένει ανεξιχνίαστο.
Για τους πιστούς χριστιανούς βέβαια το ερώτημα δεν είναι αναπάντητο. Στο «πως;» που εγείρει η ανθρώπινη λογική, απαντά ο άγγελος Γαβριήλ και η εξήγηση στην εύλογη απορία της Παναγίας, είναι η ανυπέρβλητη ισχύς του Υψίστου.
«Κάθε «πως;», έχει πίσω του πολλά «όπως». Όπως υπάρχει στον ουρανό ο Υιός του Θεού, έτσι θέλησε η αγάπη και παντοδυναμία του Θεού Πατέρα, να δώσει υπόσταση στον Μονογενή Του Υιό. Κι έτσι έγινε το μυστήριο των μυστηρίων, ο Θεός έγινε άνθρωπος για να σώσει τον άνθρωπο.»
Μιλώντας για το δεύτερο «πως;», ο π. Δανιήλ επεσήμανε πως ο Ιησούς γνώριζε άριστα τις Γραφές χωρίς να έχει μάθει γράμματα και χωρίς να έχει πάει σε ραββινικές σχολές όπου διδάσκονταν την Βίβλο.
Και οι Ιουδαίοι απορούσαν πως ξέρει τόσα γράμματα και την ερώτηση την απηύθυναν στους κατοίκους της Ναζαρέτ που γνώριζαν το πως μεγάλωσε ως άνθρωπος ο Ιησούς.
«Οι Ιουδαίοι διαπίστωσαν την καταπληκτική γνώση και σοφία του Ιησού, προσώπου που δεν είχε ανάγκη για σχολεία και σπουδές. Αργότερα θα θαυμάζουν ακούγοντας τους αγράμματους Αποστόλους. Αλλά και όταν ο Ιησούς ήταν δώδεκα ετών, έδωσε δείγματα της καταπληκτικής σοφίας Του στο Ναό και κατέπληττε τους σοφούς του Ισραήλ.
Απορούσαν οι Ιουδαίοι για τις γνώσεις και τη διδασκαλία του Ιησού. Που να φαντάζονταν ότι μπροστά τους υπήρχε η ενυπόστατη Σοφία, ο ενυπόστατος Λόγος.»
Το επόμενο «πως;» στο οποίο αναφέρθηκε ο π. Δανιήλ, είχε να κάνει με το «φως», το φως που απέκτησε ο εκ γενετής τυφλός του Ευαγγελίου. Φως που δεν του έδωσε ούτε άνθρωπος, ούτε η επιστήμη, ούτε η φύση.
Ο τυφλός απέκτησε το φως από το Φως. Ο Χριστός είναι το Φως που δημιούργησε το φως το φυσικό και δεν θα μπορούσε να δημιουργήσει το σωματικό φως με όργανο τα μάτια;
«Θαυμάζουμε και τον Χριστό και τον τυφλό. Τον Χριστό γιατί ενήργησε ως δημιουργός και τον τυφλό για την υπακοή και την πίστη του. Η τυφλή υπακοή χάρισε στον τυφλό το φως και οι θαυμαστές απαντήσεις του, αποστομώνουν τους φαρισαίους.»
Το τέταρτο «πως;» στο οποίο αναφέρθηκε ο π. Δανιήλ στην ομιλία του, εκφράσθηκε την ημέρα της Πεντηκοστής. Οι Απόστολοι άρχισαν να μιλάνε προς το συγκεντρωμένο πλήθος σε διάφορες γλώσσες, ώστε καθένας άκουγε στη δική του γλώσσα το κήρυγμα τους και αυτό ήταν που προκάλεσε την έκπληξή τους.
Το πρωτοφανές γεγονός προξένησε δέος και απορία. Οι ακροατές γνώριζαν ή αντιλήφθηκαν την καταγωγή των Αποστόλων, όπως επίσης γνώριζαν ότι δεν είχαν καμία ιδιαίτερη μόρφωση. Στην Πεντηκοστή οι άνθρωποι δεν θαυμάζουν περίεργα και δεν προσεγγίζουν με μαγικό τρόπο. Θαυμάζουν και κατανοούν και κινούνται σε ενέργεια.
Οι εξηγήσεις που απαντούν σε αυτό το «πως;» είναι δύο, όπως παρατήρησε ο π. Δανιήλ. Ο Πέτρος μιλάει για τα μεγαλεία του Θεού και ο λόγος του μεταφράζεται αυτόματα σε όλες τις γλώσσες, έχοντας μεταφραστή το Πνεύμα το Άγιο. Ενώ η δεύτερη εξήγηση είναι ότι όλοι οι Απόστολοι έμαθαν αυτόματα όλες τις γλώσσες του κόσμου.
Κλείνοντας την ομιλία του και συνοψίζοντας, αναφέρθηκε σε ένα επιπλέον «πως;» για τη σημερινή Πεντηκοστή της Εκκλησίας, λέγοντας χαρακτηριστικά:
«Πως σαρκώθηκες Κύριε; Κάνε και σήμερα να σαρκώνεται η διδασκαλία της Εκκλησίας και να γεννιέσαι μέσα μας ως ζωή και αγαλλίαση.
Πως συ Χριστέ στη Ναζαρέτ γνώριζες τα πάντα; Κάνε και μας μέσα στην Εκκλησία Σου να καταλαβαίνουμε τα λόγια Σου.
Πως Συ Φωτοδότα Κύριε έδωσες μάτια και φως στον εκ γενετής τυφλό; Φώτισε και μας να βλέπουμε το Φως το αληθινό και να δούμε τα υπερκόσμια αγαθά Σου.
Πως τη μέρα της Πεντηκοστής άκουγαν όλοι στη δική τους γλώσσα τις αιώνιες αλήθειες Σου; Έτσι κι εμείς να ακούμε στην Εκκλησία Σου, στο κήρυγμα Σου, στη Λειτουργία Σου, όλα να τα ακούμε ζωντανά, καθαρά, κατανοητά, για να υμνούμε το άγιο Σου όνομα.»
Του Σταμάτη Μιχαλακόπουλου / Ι. Ν. Ευαγγελιστρίας Πειραιώς