Ιερά αγρυπνία τελέστηκε το Σάββατο 1 Οκτωβρίου (Β´ Λουκά, Κυπριανού ιερομάρτυρος και Ιουστίνης μάρτυρος), στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, στην οποία προεξήρχε και κήρυξε τον θείο λόγο, ο Αρχιμανδρίτης π. Κωνσταντίνος Σκαρτούλης, Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της Ιεράς Μητροπόλεως Περιστερίου.
Του Σταμάτη Μιχαλακόπουλου / Ι. Ν. Ευαγγελιστρίας Πειραιώς
Η αγρυπνία και η ομιλία εντάσσονται στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…» και μεταδόθηκαν από το κανάλι του προγράμματος στο YouTube.
Ο π. Κωνσταντίνος στον λόγο του, αναφέρθηκε στην ευαγγελική περικοπή της ημέρας, που αποτελεί μέρος της «επί του όρους» ομιλίας του Κυρίου, και στην οποία δίδει έναν κανόνα, που έχει χαρακτηριστεί χρυσός, που ρυθμίζει τις διαπροσωπικές σχέσεις.
Αλλά, αν εμβαθύνει κανείς στα λόγια του Χριστού, θα καταλάβει ότι δεν πρόκειται για έναν απλό κανόνα, αλλά για την βάση του πνευματικού μας αγώνα και την πεμπτουσία του σκοπού του. Που είναι να ομοιάσουμε, κατά χάριν, με τον Θεό και να αξιωθούμε να γίνουμε πολίτες της βασιλείας των ουρανών.
Την εντολή που μας δίνει ο Χριστός, την κλιμακώνει από τα κατώτερα προς τα ανώτερα, ξεκινώντας από την βάση, λέγοντας πως «όπως θέλετε να σας συμπεριφέρονται οι άνθρωποι, έτσι να τους συμπεριφέρεστε κι εσείς».
Και όπως είπε ο π. Κωνσταντίνος: «Αυτό είναι εύκολο, είναι μία αντιμισθία και είναι χαρακτηριστικό των δούλων. Ο Χριστός όμως προχωράει ακόμη περισσότερο, για να φτάσει σε πιο ανώτερα επίπεδα και να μας βγάλει από την κατάσταση των δούλων, και να μας οδηγήσει στην κατάσταση των ελευθέρων. Να μας κάνει δηλαδή «υιούς του Θεού του υψίστου».»
Και για να κάνουμε ένα βήμα παραπάνω, συνέχισε ο π. Κωνσταντίνος, ο Χριστός μας λέει να αγαπήσουμε τον εχθρό μας. Κι εδώ προσκρούει η ανθρώπινη αδυναμία, γιατί είναι πολύ δύσκολο, άθλος ακατόρθωτος πολλές φορές, να φτάσουμε σε αυτό το επίπεδο.
Γιατί, όπως παρατήρησε, αντιλαμβανόμαστε την αγάπη, εντελώς διαφορετικά από αυτό που εννοεί ο Χριστός. Εμείς ως αγάπη θεωρούμε ένα συναίσθημα, το οποίο βγαίνει μέσα από τον ψυχικό μας κόσμο. Αλλά αυτή η αγάπη που προέρχεται από εμάς, πολλές φορές έχει μεταπτώσεις, δεν είναι πάντοτε στο ίδιο μέγεθος, ούτε είναι πάντοτε ανιδιοτελής.
Ο Χριστός θέλει να αποκτήσουμε την αγάπη την δική Του, την αγάπη με την οποία μας αγάπησε Εκείνος. Και όπως μας λέει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, ο Θεός είναι αγάπη, και αυτός ο οποίος αγαπά, μένει μαζί με τον Θεό, διότι, η πηγή της αγάπης είναι ο Θεός. Και οφείλουμε να Τον αγαπήσουμε, όπως μας αγάπησε κι Εκείνος, δηλαδή θυσιαστικά.
«Να ακολουθήσουμε το παράδειγμα Του. Διότι επάνω στον Σταυρό, συγχωρεί αυτούς οι οποίοι Τον λοιδόρησαν, Τον συκοφάντησαν, Τον περιέπαιξαν, Τον σταύρωσαν. Και ανοίγει τα χέρια Του επάνω στον Σταυρό, για να δείξει ότι ανοίγει την αγκαλιά Του για όλους, ανεξαιρέτως.»
Αν αποκτήσουμε αυτήν την αγάπη, προχώρησε ο π. Κωνσταντίνος, θα γίνουμε μέτοχοι της αγάπης του Θεού και αυτή η αγάπη, δεν θα έχει μεταπτώσεις. Γιατί δεν είναι ένα ψυχικό συναίσθημα, αλλά μία στάση ζωής.
Αυτός ο οποίος μετέχει στην αγάπη του Θεού, αντιπροσφέρει αυτήν την αγάπη σε όλους τους συνανθρώπους του, ανεξαρτήτως εάν είναι φίλοι του ή όχι, αν τον αγαπούν ή είναι εχθροί του. Και μέσω των ανθρώπων, αντιπροσφέρει την αγάπη του στον Θεό.
Και ολοκληρώνοντας ο π. Κωνσταντίνος σημείωσε πως, αν κατορθώσουμε να φτάσουμε σε αυτό το σημείο, το οποίο ζητάει ο Χριστός, ο Ίδιος μας διαβεβαιώνει ότι ο μισθός μας θα είναι πολύς. Και θα γίνουμε με αυτόν τον τρόπο, «υιοί του Υψίστου» κατά χάριν.