Ο Κορνήλιος είχε αγαπήσει δύο αρετές, ήταν άνθρωπος προσευχής και ελεημοσύνης. Ένας εκατόνταρχος που έγινε τελικά χριστιανός και μέλος της Εκκλησίας.
- Του Σταμάτη Μιχαλακόπουλου / Ι. Ν. Ευαγγελιστρίας Πειραιώς
Ομιλία με θέμα «Πέτρος και Κορνήλιος», πραγματοποίησε ο Αρχιμανδρίτης π. Δανιήλ Αεράκης, Ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως Νικαίας, στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, την Τετάρτη 13 Νοεμβρίου.
Της ομιλίας, που δόθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…», προηγήθηκε Ιερά Παράκληση προς την Υπεραγία Θεοτόκο τη Βηματάρισσα.
Από τα Ευαγγέλια γνωρίζουμε δύο εκατόνταρχους που και οι δύο έγιναν τελικά άγιοι. Ο ένας είναι ο εκατόνταρχος που πήγε στο Χριστό, στην Καπερναούμ. Τον παρακάλεσε για τον δούλο του που ήταν παραλυτικός και ο Χριστός θαύμασε την πίστη του και την ταπείνωση του. Ο άλλος ήταν ο επικεφαλής του στρατιωτικού αποσπάσματος που σταύρωσε τον Ιησού, αλλά από σταυρωτής έγινε θαυμαστής.
Υπάρχει όμως και τρίτος, όπως βλέπουμε στις Πράξεις, αυτός της Καισάρειας και σε αυτόν ήταν αφιερωμένη η ομιλία του π. Δανιήλ. Ο Κορνήλιος, που είχε αγαπήσει δύο αρετές, ήταν άνθρωπος προσευχής και ελεημοσύνης. Ένας εκατόνταρχος που έγινε τελικά χριστιανός και μέλος της Εκκλησίας.
«Χαρακτηρίζεται ευσεβής και φοβούμενος τον Θεό. Πίστευε στον Θεό των Εβραίων, δηλαδή τον αληθινό Θεό και φρόντισε να πιστεύει όλο το σπίτι του. Την ευσέβεια του ο Κορνήλιος την εξεδήλωνε και ξεχείλισμα της ευσεβούς καρδιάς του ήταν οι πολλές ελεημοσύνες του προς το λαό, με τις οποίες έδειχνε την πολλή αγάπη του προς τους συνανθρώπους του. Και με τις πυκνές προσευχές του έδειχνε την πολλή αγάπη του προς τον Θεό.»
Η καθαρή καρδιά του εκατόνταρχου Κορνήλιου, συνέχισε ο π. Δανιήλ, ήλκυσε την προσοχή του Θεού και αξιώθηκε να δει θεία οπτασία. Με έναν άγγελο ο Θεός παρήγγειλε στον Κορνήλιο να καλέσει τον Πέτρο.
Έπρεπε όμως και ο Πέτρος που βρισκόταν στην Ιόππη να πειστεί ότι ήταν ανάγκη να κατηχήσει και να βαπτίσει τον Κορνήλιο και για τον σκοπό αυτό τον καθοδηγεί ο Θεός με έναν υπερφυσικό τρόπο που συμβόλιζε την οικουμενικότητα του χριστιανισμού.
Ο Πέτρος πείστηκε ότι επρόκειτο για θεία αποκάλυψη και δεν διστάζει αλλά σπεύδει να εκτελέσει την θεία παραγγελία και αναχώρησε ακολουθώντας τους απεσταλμένους του Κορνήλιου.
«Ο Θεός θέλει δια του γεγονότος του Κορνήλιου να συστήσει ότι οι εθνικοί, δηλαδή οι ειδωλολάτρες, μπορούν να γίνουν χριστιανοί χωρίς να γίνουν Ιουδαίοι. Για την εν Χριστώ Ιησού σωτηρία, δεν χρειάζονταν το ενδιάμεσο σκαλοπάτι του ιουδαϊσμού, ούτε φυσικά η τέλεσις περιτομής.»
Ο Κορνήλιος δεν ήταν απλώς άνθρωπος ευσεβής και ελεήμων, αλλά ήταν και άνθρωπος με αγάπη ιεραποστολική. Γιατί, όπως παρατήρησε ο π. Δανιήλ, αναμένοντας τον Πέτρο να έλθει από την Ιόππη, συγκάλεσε τους συγγενείς και στενούς φίλους, όχι μόνο για τιμητική υποδοχή στον Πέτρο, αλλά και για να επωφεληθούν και αυτοί από την ευκαιρία να ακούσουν τον Απόστολο.
Κατόπιν του οράματος του, που του εμήνυε ο Θεός να καλέσει τον Απόστολο Πέτρο, νόμιζε ότι ο Πέτρος θα είναι κάποιος υπεράνθρωπος. Γι’ αυτό και πέφτει στα πόδια του και τον προσκυνεί. Προκαλώντας την άμεση αντίδραση του, γιατί οι Απόστολοι είναι προβολείς του Χριστού και για τον εαυτό τους έχουν την συνείδηση ότι είναι απλοί δούλοι Του.
«Ο Απόστολος Πέτρος πείστηκε ότι ο Θεός δίνει τη σωτηρία και στους εθνικούς, τους μη ιουδαίους. Ο Πέτρος έμαθε καλά το μάθημα ότι ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης. Δεν κοιτάζει στο πρόσωπο, αλλά στην καρδιά και τα έργα ως εκδηλώσεις των διαθέσεων της καρδιάς.»
Αυτό που αναδεικνύεται από το λόγο του Πέτρου στο σπίτι του Κορνήλιου, είναι ότι ο Ιησούς «διήλθεν ευεργετών», συνέχισε ο π. Δανιήλ. Σε αυτές τις δυο λέξεις ο Απόστολος Πέτρος συνόψισε κατά τον λακωνικότερο και ωραιότερο τρόπο τη ζωή του Ιησού κατά τα τρία έτη της δημόσιας δράσεως Του. Ο πρώην αγράμματος Πέτρος ιστόρησε τον Ιησού καλύτερα από κάθε κοσμικό σοφό, διότι ήταν και αυτός από τους ανθρώπους που ευεργέτησε ο Ιησούς.
Για τον Ιησού και μόνο ελέχθη το «διήλθεν ευεργετών». Όπως ο ήλιος διέρχεται φωτίζοντας, έτσι, και πολύ περισσότερο, ο Ήλιος της Αγάπης, διήλθε ευεργετώντας τους ανθρώπους. Μόνο ο Χριστός συνεχώς ευεργετούσε, οι δε ευεργεσίες Του ήταν υπερανθρώπινες, ουράνιες, θεϊκές.
Λίγα τα λόγια που είπε ο Πέτρος, αλλά ουσιώδη για το πρόσωπο του Χριστού και για τη μαρτυρία των προφητών. Και τότε συνέβη κάτι καταπληκτικό. Το Άγιο Πνεύμα ερχόταν συνήθως μετά το βάπτισμα, όταν οι Απόστολοι έθεταν τα χέρια τους πάνω στους νεοφώτιστους. Εδώ όμως συνέβη το αντίθετο, κατέβηκε πριν τη βάπτιση κι ενώ ακόμα κατηχούνταν οι υποψήφιοι.
Η ομιλία του π. Δανιήλ ολοκληρώθηκε συνοψίζοντας τις αρετές του Κορνήλιου.
«Είχε ελεημοσύνη, αλλά ήταν σε συζυγία με την προσευχή. Είχε εγκράτεια ο Κορνήλιος, μαζί και η ταπείνωσις, η νηστεία, μαζί και ο πόθος να παραδοθεί άνευ όρων στο Θεό. Είχε τη μεγάλη πίστη ώστε να παραδίδει το Χριστό και σε άλλους. Και τέλος ήταν καλός οικογενειάρχης, που μετέδωσε τη χάρη στην οικογένεια του.»
