Με μια πολύ ωραία ανάρτηση στο facebook με μήνυμα «Δεν υπάρχουν αδιέξοδα στην πίστη ούτε και απελπισία για τον πιστό», η ενορία της Αγίας Κυριακής Παλαιού Φαλήρου εύχεται χρόνια πολλά για την Κοίμηση της Θεοτόκου.
Διαβάστε ολόκληρη την ανάρτηση:
Αν συχνά η ανθρώπινη αδυναμία εκδηλώνεται ως απελπισία, εμείς λέει ο απ. Παύλος δεν πρέπει να κλονιζόμαστε «καθώς και οι λοιποί οι μη έχοντες ελπίδα» (Α’ Θσ. δ’ 13). Ελπίδα! Η προσδοκία που παρηγορεί, ειδικά σε δύσκολες καταστάσεις. Η δύναμη που κινητοποιεί για την επίτευξη του στόχου. Το ουράνιο τόξο στην καταιγίδα. Το χάραμα που προμηνύει τη επικράτηση του φωτός. Η βεβαιότητα ότι ο Θεός «θα βάλει το χέρι Του».
Η Αγία Γραφή την ονομάζει άγκυρα: «Αυτή την ελπίδα την έχουμε σαν άγκυρα της ψυχής ασφαλή και σταθερή» (Εβρ. 6, 19). Γιατί δεν την ρίχνουμε στην θάλασσα του κόσμου αλλά στο βάθος του Ουρανού. Οι πιστοί δεν στηριζόμαστε σε εφήμερα και μάταια στηρίγματα, στα χρήματα, τις επιτυχίες, τις γνώσεις, την υγεία. Ούτε καν σε πρόσωπα και άρχοντες «οις ουκ έστι σωτηρία» (Ψαλ. 145, 3). Η δική μας ελπίδα είναι εδραιωμένη στην αγαθότητα και τη δύναμη του Θεού.
Με τα μάτια της πίστεως βλέπουμε την επέμβαση του Θεού στον οποίο στηριζόμαστε με εμπιστοσύνη. Γι’ αυτό ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΔΙΕΞΟΔΑ ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΗ! ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΙΣΤΟ! Ο πιστός φτάνει να καυχιέται ακόμα και για τις θλίψεις γιατί η ελπίδα του για το πνευματικό όφελος που θα προκύψει από αυτές δεν τον απογοητεύει (Ρωμ. 5, 3)!
Όταν νοιώθεις ότι «χάνεται το έδαφος κάτω από τα πόδια σου», όταν όλα γύρω είναι αδιέξοδα, στρέψε το βλέμμα προς τον Κύριο που είναι η «Ελπίς πάντων των περάτων της γης». Γιατί αν για χάρη μας «τοῦ ἰδίου υἱοῦ οὐκ ἐφείσατο, ἀλλ’ ὑπὲρ ἡμῶν πάντων παρέδωκεν αὐτόν, πῶς οὐχὶ καὶ σὺν αὐτῷ τὰ πάντα ἡμῖν χαρίσεται;» (Ρωμ. 8, 32). Δὲν λυπήθηκε ούτε τον μονογενή Υιό του, αλλά τον παρέδωσε στον σταυρικό θάνατο υπέρ όλων μας, πώς μαζί με αυτόν δεν θα μας χαρίσει και όλα τα άλλα που μας χρειάζονται; Μας δώρισε το απείρως ανώτερο, δεν θα μας χαρίσει και τα άλλα αγαθά;
Και η Παναγία: Μέσω αυτής γεννήθηκε ο Χριστός και μας έφερε την σωτηρία. Μέσω αυτής θα μας προσφέρει και τα άλλα αγαθά. Κι αν ο Κύριος «οὐκ ἐπαισχύνεται» (Ἑβρ. 2, 11) να μας ονομάζει αδελφούς του, η Αγία Μητέρα του δεν θα μας θεωρεί παιδιά της επίσης;
Εσύ, λοιπόν, που θέλεις να κρατάς στα χέρια σου και να ορίζεις τη ζωή σου και να καθορίζεις το μέλλον σου, πάρε αυτή τη ζωή και κατάθεσέ την με εμπιστοσύνη στα χέρια του Θεού: «σοὶ παρακατατιθέμεθα τὴν ζωήν ἡμῶν ἄπασαν καὶ τὴν ἐλπίδαν». Άπασαν, ολόκληρη! Χωρίς κρατούμενα, χωρίς δισταγμούς. Αυτό έκανε κι η Παναγία. Και μπορεί σήμερα να είναι η ανάμνηση του θανάτου της, αλλά αυτό είναι για μας πανηγύρι! Γιατί ο Κύριος μετέβαλε αυτόν τον θάνατο σε ελπίδα όλων των πιστών:
«Θεοτόκε ἡ ἐλπίς πάντων τῶν χριστιανῶν, σκέπε φρούρει φύλαττε τοὺς ἐλπίζοντας εἰς σέ».
«Τὴν πάσαν ἐλπίδα μου εἰς σὲ ἀνατίθημι, Μήτερ τοῦ Θεοῦ φύλαξόν με ὑπὸ τὴν σκέπην σου».
«Ἡ ἐλπίς μου ὁ Πατὴρ καταφυγή μου ὁ Υἱὸς σκέπη μου τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, Τριὰς Ἁγία δόξα σοι».
Χρόνια Πολλά!